1
...សូមអានខគម្ពីរទាំងនេះ
អេលីយ៉ាជាអ្នកស្រុកធេសប៊ីដែលនៅជាមួយពួកស្រុកកាឡាត លោកទូលនឹងអ័ហាប់ថា ទូលបង្គំស្បថដោយនូវព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដ៏មានព្រះជន្មរស់ដែលទូលបង្គំឈរនៅចំពោះទ្រង់នេះថាក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំទៅមុខនេះនឹងគ្មានភ្លៀង គ្មានសន្សើមឡើយវៀរតែដោយសារពាក្យទូលបង្គំប៉ុណ្ណោះ។ រួចព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ាក៏មកបង្គាប់លោកថា ចូរចេញពីទីនេះបែរទៅខាងកើតហើយពួនខ្លួននៅឯជ្រោះកេរីត ដែលនៅទល់មុខនឹងទន្លេយ័រដាន់ទៅ។ ឯងនឹងផឹកទឹកជ្រោះនោះហើយអញនឹងបង្គាប់ឲ្យក្អែកចិញ្ចឹមឯងនៅទីនោះដែរ។ ដូច្នេះលោកក៏ធ្វើតាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ាគឺអាស្រ័យនៅក្បែរជ្រោះកេរីត ដែលនៅប្រទល់មុខទន្លេយ័រដាន់។ ហើយរាល់ព្រឹករាល់ល្ងាច ក្អែកតែងពាំនំបុ័ងនិងសាច់មកជូនលោក លោកក៏ផឹកទឹកពីជ្រោះនោះ។ លុះយូរបន្តិចមកទឹកជ្រោះក៏រឹងទៅ ពីព្រោះមិនមានភ្លៀងធ្លាក់នៅស្រុកនោះសោះ។ នោះព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ាក៏មកបង្គាប់ដល់លោកថាចូរក្រោកឡើងទៅឯសារិបតា ជាទីក្រុងរបស់ពួកស៊ីដូនអាស្រ័យនៅទីនោះវិញចុះ អញនឹងបង្គាប់ស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់នៅទីនោះឲ្យចិញ្ចឹមឯង។
ដូច្នេះលោកក៏ក្រោកឡើងទៅឯក្រុងសារិបតាកាលបានទៅដល់មាត់ទ្វារក្រុង នោះឃើញស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់កំពុងតែរើសរំកាច់ឈើ លោកក៏ហៅនាងថា សូមយកទឹកក្នុងផ្តិលមកឲ្យខ្ញុំផឹកបន្តិច។កាលនាងកំពុងតែយកទឹកទៅនោះលោកក៏ស្រែកផ្តាំថាសូមយកនំបុ័ងបន្តិចមកឲ្យខ្ញុំផង។ តែនាងឆ្លើយឡើងថាខ្ញុំស្បថដោយនូវព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នកដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅថា ខ្ញុំគ្មាន១ដុំឡើយមានតែម្សៅ១ក្តាប់នៅក្នុងខាប់នឹងប្រេងបន្តិចបន្ទួចនៅក្នុងដបប៉ុណ្ណោះ មើលនែ ខ្ញុំកំពុងតែរើសរំកាច់ឈើ២នេះដើម្បីចូលទៅចំអិតសំរាប់ខ្ញុំនឹងកូន យើងនឹងបរិភោគតែប៉ុណ្ណេះ រួចស្លាប់ទៅ។ តែអេលីយ៉ាប្រាប់នាងថា កុំឲ្យខ្លាចឡើយសូមទៅធ្វើដូចជាអ្នកបានថាចុះតែសូមធ្វើនំ១យ៉ាងតូចមកឲ្យខ្ញុំជាមុនសិន រួចសឹមធ្វើសំរាប់អ្នកនិងកូនអ្នកចុះ។ ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទ្រង់មានបន្ទូលដូច្នេះថា ម្សៅនៅក្នុងខាប់នោះនឹងមិនដែលផុតទៅហើយប្រេងនៅក្នុងដបក៏មិនដែលរលោះឡើយដរាបដល់ថ្ងៃដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្អុលភ្លៀងមកលើផែនដី។
ដូច្នេះនាងក៏បានធ្វើតាមបង្គាប់អេលីយ៉ារួចទាំងនាង និងលោក ព្រមទាំងកូននាង គ្រប់គ្នាបានបរិភោគតមកជាយូរថ្ងៃ។ ឯម្សៅក្នុងខាប់នោះ មិនដែលអស់ទៅហើយប្រេងនៅក្នុងដបក៏មិនរលោះឡើយដូចជាសេចក្តីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូល ដោយសារអេលីយ៉ា។
2
សំរាប់មេរៀនក្នុងព្រឹកនេះខ្ញុំបានជ្រើសរើសនូវអត្ថបទមួយដែលមានចំនងជើងថា “ការជឿទុកចិត្តព្រះ”។
ព្រះអង្គអើយសូមទ្រង់ប្រទានពរសំរាប់ព្រះបន្ទូលព្រឹកនេះ ហើយសូមព្រះវិញ្ញាណទ្រង់បានបើកចិត្តគំនិតរបស់ទូលបង្គំគ្រប់គ្នានិងសូមឲ្យទូលបង្គំត្រៀមសំរាប់វត្តមានរបស់ទ្រង់ពីព្រោះទូលបង្គំដឹងថាទូលបង្គំមិនអាចចូលទៅក្នុងដំណាក់ទ្រង់ដើម្បីនឹងចង់ឃើញនោះទេតែទូលបង្គំចង់រៀនពីទ្រង់ ចង់ស្គាល់ពីលក្ខណៈរបស់ទ្រង់និងផ្លូវរបស់ទ្រង់ដើម្បីឲ្យទូលបង្គំអាចឈ្នះរាល់ទាំងបញ្ហានៅក្នុងជីវិតដោយមានការធានាអះអាងពិតប្រាកដនៅក្នុងទ្រង់។ព្រះអម្ចាស់អើយសូមទ្រង់ទទួលសេចក្តីទាំងនេះព្រោះទូលបង្គំទូលសូមនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ អាម៉ែន។
3
ព្រឹកនេះគឺជាព្រឹកដ៏គួរឲ្យតក់ស្លុតចំពោះយើងរាល់គ្នា។វាពិតជាក្តៅ ហើយមានធូលីយ៉ាងច្រើននិងមនុស្សនៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវត្រូវស្លាប់ដោយសារការអត់អាហារ រួមទាំងផែនដីពិតជាមានកំដៅរៀបតែនឹងឆេះ។ការទាំងនេះកើតឡើង ដើម្បីបង្ហាញពីអំពីបាប និងភាពអសីលធម៌របស់មនុស្ស។
អ្នករាល់គ្នាឃើញហើយអ័រហាប់បានគ្រងរាជ្យលើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងពេលដែរ...ទ្រង់គឺជាស្តេចដែលឃោរឃៅលើសអស់ទាំងស្តេច។គ្មានស្តេចឯណាដែលឃោរឃៅដូចអ័ហាប់ឡើយតែទ្រង់ត្រូវបរាជ័យដោយទ្រង់មិនបានធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យ។ទោះបីជាទ្រង់មានប្រព័ន្ឋគ្រប់គ្រងកងទ័ពយ៉ាងអស្ចារ្យនិងមានមនុស្សជាច្រើនដែលរស់ក្រោមបង្គាប់ក៏ដោយ ក៏មិនបានធ្វើឲ្យព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យបាននោះដែរ។
4
នៅក្នុងអាពារហ៍ពិពារហ៍របស់ខ្លួនអ័ហាប់បានរៀបការជាមួយនឹងសាសន៍ដែលមានបាប ជាស្រីកំផិតជាអ្នកថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។ ទ្រង់បានរៀបអភិសេកជាមួយនឹងយេសេបិលហើយនាងមិនមែនជាអ្នកជឿលើព្រះអម្ចាស់ឡើយ។
គ្មានអ្នកជឿឯណាដែលរៀបការជាមួយនឹងអ្នកមិនជឿនោះទេហើយក៏មិនរៀបការជាមួនឹងពួកអ្នកដែលមិនកាត់ស្បែកដែរ។គឺតែងតែរៀបការជាមួយនឹងអ្នកជឿជានិច្ច។
ប៉ុន្តែអ័ហាប់បានធ្វើការដ៏អាក្រក់មួយនេះ។ទោះជាយ៉ាងនេះក្តីគ្មានអ្វីជាការសង្ស័យឡើយដោយព្រោះយេសេបិលជាស្រីស្អាត។ ហើយទ្រង់ឈ្លក់វង្វេងនឹងសំរស់របស់នាងជាជាងភាពពិតខាងក្នុងរបស់នាង។ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នក៏មានមនុស្សយ៉ាងច្រើនដែលធ្វើសេចក្តីកំហុសនេះដែរ។
មិនយូរប៉ុន្មាននាងក៏នាំយករូបព្រះចូលមកក្នុងសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ហើយមហាជន ពួកសង្ឃ បានក្លាយទៅជាអ្នករងគ្រោះដោយសារការនេះ។
5
រូបភាពនេះក៏កើតឡើងក្នុងប្រទេសរបស់យើងក្នុងពេលសព្វថ្ងៃនេះដែរ។យើងបានក្លាយទៅជាជនរងគ្រោះចំពោះការទាំងនេះ។ ប៉ុន្តែសំរាប់ពួកសង្ឃមិនបានខ្វល់ខ្វាយឡើយដោយព្រោះរាជរដ្ឋាភិបាលយល់ស្របជាមួយនឹងការទាំងនេះដែរ។ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនខ្វល់ថារាជរដ្ឋាភិបាលនិយាយយ៉ាងណានោះទេតែអាស្រ័យទៅលើព្រះវិញ។ ចំពោះមនុស្សជាច្រើនពួកគេគិតថាបើសិនជាពួកគេចូលរួមជាមួយលោកីយនេះវាមិនមែនជាបញ្ហាអ្វីឡើយសំរាប់ពួកគេ។
ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលខ្ញុំទើបតែនឹងនិយាយនេះ។អ្នករាល់គ្នាអាចនឹងគិតថាអ្នករាល់គ្នាមិនបានថ្វាយបង្គំរូបព្រះនោះទេតែការពិតអ្នករាល់គ្នាថ្វាយបង្គំវា។ សព្វថ្ងៃនេះមនុស្សជាអ្នកថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។ពួកគេមួយចំនួនថ្វាយបង្គំតារាភាពយន្តជារូបព្រះរបស់គេ។អ្នកខ្លះថ្វាយបង្គំលុយ។ អ្នកខ្លះថ្វាយបង្គំតារាតាមទូរទស្សន៍។គឺរាល់អ្វីដែលអ្នកឲ្យអាទិភាពមុនព្រះអម្ចាស់នោះជារូបព្រះរបស់អ្នក។
6
សូម្បីតែសាតាំងដែលជាសត្រូវរបស់យើង វាជាអ្នកមានប្រាជ្ងាឆ្លាតវៃក៏ថែមទាំងដាក់អាទិភាពឲ្យព្រះវិហារមុនព្រះអម្ចាស់ដែរ។អ្នករាល់គ្នាអាចមានព្រះវិហារមួយដែលធំអស្ចារ្យ។ វាជាអាគារមួយដ៏ល្អឬជានិកាយមួយដ៏ធំ ឬជាកន្លែងជួបជុំមហាជនដ៏ច្រើនសន្ឋឹកសន្ឋាប់ក៏ដោយប៉ុន្តែមិនត្រូវឲ្យមានអ្វីជាអាទិភាពមុនព្រះឡើយ ក្នុងចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នា។អ្វីទាំងអស់ដែលមានអាទិភាពមុនព្រះអម្ចាស់ជារូបព្រះរបស់អ្នក។
ហើយមនុស្សទាំងនេះដឹងថាពួកគេមិនមែនជាមនុស្សខាងឯវិញ្ញាណនោះទេ តែពួកគេគិតថាពួកគេជាអ្នកកាន់សាសនាម្នាក់នោះគ្រប់គ្រាន់ហើយ។នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើង។
7
កាលពីពេលមួយនោះខ្ញុំបាននិយាយជាមួយនឹងមិត្តសំឡាញ់ខ្ញុំម្នាក់។ គាត់បាននិយាយថា “លោកប្រាណហាំលោកតែងតែនិយាយអំពីសហរដ្ឋអាមេរិច”។ “លោកតែងតែនិយាយពីអំពើបាបរបស់ពួកគេនិងការដែលព្រះនឹងដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះជាតិសាសន៍នេះ”។
ខ្ញុំបា្រប់គាត់ថា“ទ្រង់នឹងធ្វើការនោះដើម្បីឲ្យដឹងថាទ្រង់ជាព្រះដែលពេញដោយភាពសុចរិត”។
គាត់និយាយថា “ប៉ុន្តែ លោកប្រាណហាំ លោកភ្លេចហើយថាប្រទេសនេះកើតឡើងដោយសារព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ បុព្វបុរសរបស់យើងបានមកដល់ទីនេះហើយព្រះបានប្រទានមរតកនេះមកដល់យើងរាល់គ្នា”។
ខ្ញុំនិយាយថា “បាទ! នេះជាការពិត។ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ដែលដឹងថាខ្ញុំកោតសរសើរជាតិសាសន៍នេះយ៉ាងណានោះទេ។ ខ្ញុំមើល បងប្អូនរបស់ខ្ញុំគឺអ៊ីស្រាអែល ក៏ត្រូវបានព្រះទ្រង់រើសតាំងដែរហើយទ្រង់ក៏បានបញ្ជូនឲ្យអ៊ីស្រាអែលនូវហោរារបស់ទ្រង់ជាច្រើន។តែទ្រង់មិនអាចឈរនៅចំពោះអំពើបាបរបស់គេបានឡើយ។ទ្រង់បានធ្វើឲ្យអ៊ីស្រាអែលច្រូតរាល់ទាំងផលដែលបានមកពីគ្រាប់ពូជដែលគេបានព្រោះ។បើសិនជាទ្រង់ធ្វើឲ្យអ៊ីស្រាអែលច្រូតពីអ្វីដែលគេបានព្រោះនោះទ្រង់ក៏ធ្វើឲ្យយើងរាល់គ្នាច្រូតរាល់អ្វីដែលយើងបានព្រោះដែរ។
8
យើងតែងតែគិតលើអ្វីបុព្វបុរសរបស់យើងបានធ្វើពីការលះបង់របស់គេចំពោះព្រះ ការនេះយើងរាល់គ្នាកោតសរសើរប៉ុន្តែយើងមិនអាចទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះពីអ្វីដែលគេបានធ្វើនោះទេ!! សេចក្តីសង្រ្គោះជាកិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនរវាងយើងម្នាក់ៗជាមួយព្រះ។មិនមែនជាមួយនឹងប្រទេសរបស់យើង ព្រះវិហាររបស់យើងនោះទេប៉ុន្តែខ្លួនយើងជាមួយនឹងព្រះផ្ទាល់។
វាកើតឡើងចំពោះប្រទេសរបស់យើងរហូតដល់មនុស្សខាងឯវិញ្ញាណជាច្រើនដែលយើង......អ្នករាល់គ្នាជួបមនុស្សខាងឯវិញ្ញាណអ្នកនឹងរកឃើញចំនុចខ្វះខាតនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ។
9
កាលពីពីរបីសប្តាហ៍មុនខ្ញុំបានជួបការទាំងនេះ ដោយមានបុរសម្នាក់ដែលខ្ញុំគិតថាគាត់ជាគ្រាប់ពូជពិតប៉ុន្តែខ្ញុំរកឃើញថាគាត់សង្កត់ធ្ងន់តែទៅលើរឿងរបស់លោកីយនេះតែប៉ុណ្ណោះគាត់បាននិយាយជាមួយខ្ញុំថា “ព្រះបានប្រទានឲ្យខ្ញុំនូវរបស់នេះព្រះបានប្រទានឲ្យខ្ញុំ...”។ អ្នកជាមនុស្សបោកបញ្ឆោត!!
របស់ទាំងនោះមិនមែននៅក្នុងព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះទេ។ព្រះទ្រង់បានបង្ហូរទឹកភ្លៀងមកលើមនុស្សសុចរិត និងមនុស្សទុច្ចរិតផងដែរ។ប៉ុន្តែតំរូវការរបស់មនុស្សនៅលោកីយនេះជាការបោកបញ្ឆោតពួកគេព្យាយាមបោកបញ្ឆោតខ្លួនគេឲ្យទៅរកអ្វីម្យ៉ាង ហើយនិយាយថាការនោះជាកិច្ចការខាងឯវិញ្ញាណ។
10
ពេលខ្លះសេចក្តីជំនឿធ្វើការដ៏ធំអស្ចារ្យហើយនៅតែមិនបានកើតមកដោយចិត្តខាងឯវិញ្ញាណឡើយ។ តើព្រះទ្រង់មិនបានមានបន្ទូលទេឬអីថា“ក្នុងថ្ងៃនោះនឹងមានមនុស្សជាច្រើនមកឯខ្ញុំដោយនិយាយថាតើទូលបង្គំមិនបានធ្វើការនោះដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ទេឬអី?” នោះទ្រង់នឹងឆ្លើយថា “អញមិនដែលស្គាល់ឯងទេ”។ បច្ចុប្បន្ននេះយើងកំពុងតែរស់នៅក្នុងថ្ងៃនោះហើយ។
អ្វីដែលយើងត្រូវការក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះមិនមែនសំភារៈនិយមនោះទេ។យើងមិនត្រូវការព្រះវិហារធំៗយើងមិនត្រូវការការជួបជុំដែលមានមនុស្សច្រើនហើយក៏មិនត្រូវការកម្មវិធីណាបន្ថែមតាមវិទ្យុឬទូរទស្សន៍នោះដែរ។និងមានរបស់ជាច្រើនទៀតដែលយើងមិនត្រូវការ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាតំរូវការរបស់យើងនោះគឺចង់ក្លាយទៅជាមនុស្សខាងឯវិញ្ញាណជាអ្នកដែលបន្ទាប់ខ្លួនចុះនៅចំពោះព្រះ ដែលគេនឹងអធិស្ឋានរហូតដល់វិញ្ញាណរបស់គេស្កប់ស្កល់ដោយសារសេចក្តីល្អរបស់ព្រះដែលនឹងស្ថិតនៅក្នុងចិត្តរបស់គេ ហើយផ្លាស់ប្រែឥរិយាបថនិងបរិយាកាសជុំវិញដែលគេរស់នៅ។
11
អ្នកអាចនឹងមិនពាក់ស្បែកជើង។អ្នកអាចនឹងស្លៀកសំលៀកបំពាក់ដាច់រហែករយ៉េរយ៉ៃប៉ុន្តែអ្វីមួយដែលនៅក្នុងចិត្តអ្នកនឹងធ្វើឲ្យអ្នកច្រៀងឡើងដោយអំណរនៅចំពោះព្រះ។ខ្ញុំចង់បានវាជាងលុយដែលជារបស់លោកីយនេះ។
ដូច្នេះអ្នកមិនអាចនិយាយថារបស់ទាំងអស់ដែលអ្នកបានសុទ្ឋជាព្រះពររបស់ព្រះនោះឡើយ។ ដាវីឌបានទូលទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់ថាទ្រង់បានឃើញមនុស្សអាក្រក់កំពុងកើនឡើយ...ដូចជាដើមឈើដែលដុះក្បែរឆ្នេរសមុទ្រ។តែព្រះទ្រង់សួរដាវីឌថា “តើឯងមានបានកត់សំគាល់ទីបំផុតរបស់គេទេ?”មិនខ្វល់ថា តើយើងស្លៀកពាក់សំលៀកបំពាក់ល្អឬមានចំនីអាហារច្រើនបរិបូរណ៍យ៉ាងណានោះទេ ការនោះមិនអាចនាំអ្នកចូលទៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះបានឡើយ។ ទោះបីជាអ្នកខំខ្វល់យ៉ាងណាក៏ដោយក៏រូបកាយនេះនឹងត្រូវខូចខាតទៅប៉ុន្តែព្រលឹងដែលនៅក្នុងខ្លួនអ្នកនោះជាលក្ខខ័ណនៃវិញ្ញាណដែលចូលទៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់។
12
យើងទទួលសេចក្តីរបស់លោកីយនេះ។សូមគិតអំពីអ័ហាប់ និងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពួកគេមិនបានខ្វល់ខ្វាយពីរូបព្រះដែលកើតមាននៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួនឡើយ។ពួកសង្ឃ ប្រាប់ពួកគេថា “វាមិនអីទេគ្រប់ទាំងអស់សុទ្ឋតែល្អ”។ ប៉ុន្តែមានតែមួយប៉ុណ្ណោះដែលស្រែកយំប្រឆាំងនឹងសេចក្តីកំហុសនេះ ពីព្រោះគាត់ដឹងថាព្រះដ៏បរិសុទ្ឋទ្រង់មិនសព្វព្រះទ័យ ពីភាពលូយឆាយនិងសាសន៍ដែលមិនបរិសុទ្ឋនេះ។
ដូច្នេះព្រះដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ទ្រង់នៅតែដដែលរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ហើយរាល់ទាំងសេចក្តី និងកិច្ចការជាច្រើនដែលយើងព្យាយាមធ្វើព្រះទ្រង់មិនសព្វព្រះទ័យឡើយក្រៅពីការថ្វាយជីវិតទាំងមូលជាយញ្ញបូជាចំពោះទ្រង់។
13
យើងអាចកសាងសាលាឬសាលាប្រជុំ យើងអាចបង្កើតជាអង្គការ ឬយើងអាចមានការ ជាច្រើនទៀតប៉ុន្តែមិនអាចធ្វើឲ្យព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឡើយដរាបណាយើងថ្វាយរូបកាយជាដង្វាយបរិសុទ្ឋនៅលើអាសនារបស់ទ្រង់។
អ្នករាល់គ្នាដឹងថាការប្រជុំអធិស្ឋានរបស់យើងហាក់ដូចជាមានភាពទន់ខ្សោយយើងចំនាយពេលប្រហែលជាមួយនាទីប៉ុណ្ណោះចំពោះការអធិស្ឋាន។យើងរកឃើញពីអ្វីដែលបានកើតឡើង មួយឬពីរថ្ងៃម្តង។ ពេលនេះយើងដឹងថាយើងមានកំហុស!! ហើយបញ្ហាសីលធម៌របស់សង្គមយើងកំពុងត្រូវជួបនឹងសេចក្តីពុករលួយ។
14
យើងអាចដើរតាមផ្លូវដោយមានពាក់អាវលេវធំៗហើយមានគេហៅថាលោកគ្រូគង្វាល ឬលោកបណ្ឌិត។ យើងអាចជាគ្រូគង្វាលនៃពួកជំនុំមួយដ៏ធំនៅទឹកដីនេះហើយយើងអាចមានជំនឿយ៉ាងមុតមាំ ដែលគ្មាននរណាម្នាក់មានជំនឿដូចឡើយ។ប៉ុន្តែព្រលឹងដែលនៅខាងក្នុងយើងត្រូវតែឆេះឆួលចំពោះព្រះរហូតទាល់តែទ្រង់សព្វព្រះទ័យ “ដូចជាក្តាន់ស្រែកដង្ហក់រកទឹកព្រលឹងខ្ញុំស្រែករកទ្រង់ ឱ! ព្រះអង្គអើយ”។ គឺរហូតទាល់តែយើងជួបនូវពិសោធន៍នូវសេចក្តីបែបនេះ។
ដូចជារបបកំមុយនីសនិងការជាច្រើនទៀត តែងតែទទូលបាននូវអ្វីដែលគេធ្វើហើយមានមនុស្សជាច្រើនចូលរួមជាមួយពួកគេ ដែលយើងមិនអាចបញ្ឈប់ពួកគេបាន។ការនេះត្រូវបានទាយថា នឹងត្រូវមក។ប៉ុន្តែព្រះទ្រង់ហៅមនុស្សទាំងអស់ចូលមកក្នុងវិហាររបស់ទ្រង់។
15
សូមមើលពីរបៀបដែលស្រ្តីម្នាក់មានលក្ខណៈរបស់លោកអេលីយ៉ាពីព្រោះសកម្មភាពរបស់នាងបានបង្ហាញថា នាងជាមនុស្សបែបណា។នាងត្រូវបានជ្រើសរើសដើម្បីកំសាន្តចិត្តដល់ហោរារបស់ព្រះ។ សូមចាំថានាងជាសាសន៍ដទៃ មិនមែនជាសាសន៍យូដាឡើយ។
គ្មានអ្វីដែលសង្ស័យចំពោះស្រ្តីនោះទេនាងមានលក្ខណៈដូច្នេះ នាងជាអ្នកមានជំនឿ...ព្រោះយើងឃើញថាព្រះនឹងមិនហៅនាងឡើយ បើសិនជានាងមិនមែនជំនឿហើយព្រះក៏មិនបញ្ជូនហោរារបស់ទ្រង់ទៅដល់នាងដែរ។
វាមិនមែនជាការជ្រើសរើសរបស់លោកអេលីយ៉ាទេតែជាការជ្រើសរើសរបស់ព្រះ។ ហើយក៏មិនមែននាងប្រាប់គាត់ដែរតែព្រះទ្រង់បានប្រាប់គាត់វិញ។ ព្រះទ្រង់បានដាក់គាត់នៅឯជ្រោះហើយក្អែកពាំនំបុ័ងមកឲ្យគាត់។ ការទាំងអស់ដែលកើតឡើងនេះគឺជាព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះ។ព្រះទ្រង់ពិតជាបានមកឯអ្នកដែលមានជំនឿដែលមានលក្ខណៈដូចជាលោកអេលីយ៉ា។
16
នាងជាស្រ្តីមេម៉ាយ។អ្នករាល់គ្នាដឹងហើយថា...ស្រ្តីមេម៉ាយនោះជាស្រី្តដែលមានកូនប្រុសមួយ។
នៅលើទឹកដីនោះមនុស្សទាំងអស់រស់នៅដោយសារផលនៃដំណាំដែលគេបានដាំ។ពួកគេពុំមានផែនការការពាររុក្ខជាតិដូចដែលយើងមានសព្វថ្ងៃនេះទេ។ពួកគេអាស្រ័យលើផលនៃដំណាំ។ ដោយព្រោះសីលធម៌នៃមនុស្សទាំងនោះពុករលួយទៅគ្រោះទុរភិក្សក៏កើតមានលើទឹកដីនោះ ពួកគេរស់នៅដោយការស្រេកឃ្លាននិងសេចក្តីស្លាប់។
ហើយយើងរកឃើញថាស្រ្តីម្នាក់នោះនាងអធិស្ឋានទាំងថ្ងៃទាំងយប់ទោះបីជានាងឃើញម្សៅរបស់នាងកាន់តែថយចុះទៅៗ រហូតទាល់តែនៅសល់តែមួយក្តាប់តែប៉ុណ្ណោះ។នាងមានតែបន្តិចបន្តួចហើយនាងដឹងថាសេចក្តីស្លាប់កំពុងតែឈរនៅមាត់ទ្វារផ្ទះរងចាំនាងពីព្រោះគ្មានវិធីណាដែលអាចនឹងរកម្សៅឡើយ។ប្រទេសទាំងមូលជួបនូវគ្រោះទុរភិក្ស។
ឯប្រេងមានតែមួយស្លាបព្រា។ចំនួនប្រេង និងម្សៅនោះ កំពុងតែឈរនៅចន្លោះនាងហើយនឹងសេចក្តីស្លាប់។ដូច្នេះនាងត្រូវតែមានភាពជឿជាក់យ៉ាងពិតប្រាកដចំពោះសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់នាង។ សូមមើលបើសិនជាសេចក្តីស្លាប់កំពុងតែឈរនៅមាត់ទ្វារផ្ទះរបស់យើង នៅព្រឹកនេះយើងប្រាកដជាអធិស្ឋានដោយអស់ពីចិត្តជាមិនខានឡើយ។
17
ខ្ញុំជឿថាអ្នករាល់គ្នាកំពុងគិតថា ប្រហែលជានាងបានអធិស្ឋានពេញមួយយប់ពីព្រោះនៅតែមួយថ្ងៃទៀតតែប៉ុណ្ណោះ នាងនឹងត្រូវស្លាប់។នាងមើលទៅកូនប្រុស អាយុ៤ឬ៥ឆ្នាំ របស់នាង នាងឃើញកូននោះកាន់តែស្គមទៅៗ។វាពិតជារន្ឋត់ សំរាប់នាងដែលជាម្តាយ ឃើញកូនខ្លួនឯងយ៉ាងដូច្នេះប៉ុន្តែដៃរបស់នាងបានលើកឡើង ហើយអធិស្ឋានទៅព្រះជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ “ឥឡូវសូមយើងមើលពីចំនួនប្រេងនិងម្សៅ របស់នាងដែលនៅសល់”។
អ្នករាល់គ្នាឃើញហើយថានេះជារឿងចំលែកមួយ។ ព្រះអាចនឹងអនុញ្ញាតិការនេះឲ្យកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់អ្នកផងដែរ។វាពិតជាចំលែកដែលព្រះទ្រង់ធ្វើដូច្នេះ។
18
នៅពេលដែលយើងលន់តួអំពើបាបរបស់យើងនៅចំពោះទ្រង់យើងត្រូវទទួលយកនូវតំរូវការដែលទ្រង់បានដាក់មក....យើងត្រូវជឿជាក់លើទ្រង់។នេះជាសេចក្តីដំរូវដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវជួបហើយនេះជាព្រះហឬទ័យរបស់ទ្រង់។ យើងត្រូវលន់តួរាល់ទាំងអំពើបាបនិងភាពខុសឆ្គងទាំងឡាយរបស់យើង យើងត្រូវមានសេចក្តីដំរូវមួយនេះបើមិនដូច្នេះទេព្រះទ្រង់ប្រាកដជានៅស្ងៀមជាមិនខានទ្រង់មិនឆ្លើយមកយើងឡើយ។
ព្រឹកនេះខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំកំពុងតែនិយាយជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ដែលនឹងត្រូវជួបនូវការនេះ។សំរាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានឆ្លងកាត់វាជាច្រើនដងរួចមកហើយ។នៅពេលដែលខ្ញុំធ្វើអ្វីមួយ ហើយដឹងថានោះជាអំពើបាបខ្ញុំបានលន់តួចំពោះទ្រង់ ដោយនិយាយថា “ព្រះអម្ចាស់អើយ!!ទូលបង្គំបានធ្វើអំពើបាប ពេលនេះទូលបង្គំសូមឆ្លើយតបជាមួយនឹងសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់”។ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តី ខ្ញុំឃើញថា ទ្រង់ហាក់ដូចជាមិនធ្វើចលនាសោះទ្រង់នៅស្ងៀមដដែល។ អ្នកត្រូវដឹងប្រាកដថា ទ្រង់គឺជាព្រះ។ដូច្នេះសូមកុំបាក់ទឹកចិត្តឡើយ ហើយមានការមួយដែលអ្នកត្រូវមានគឺចិត្តរបស់អ្នកត្រូវឲ្យប្រាកដនៅចំពោះទ្រង់។
19
អត្ថបទខ្ញុំនេះចង់ប្រាប់អ្នករាល់ថា ត្រូវប្រាកដក្នុងចិត្តជាដំបូងសិនមុននឹងអ្នកធ្វើអ្វីផ្សេងគឺត្រូវប្រាកដថា ទ្រង់គឺជាព្រះ។នៅពេលដែលអ្នកជួបរាល់អ្វីដែលទ្រង់បានដាក់មកបើអ្នកប្រាកដនៅក្នុងចិត្តថា ទ្រង់គឺជាព្រះនោះសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកនឹងធ្វើការបានជាមិនខាន។សេចក្តីជំនឿមិនរង្គើឡើយ ព្រោះសេចក្តីជំនឿដឹងជាប្រាកដថា ទ្រង់ជានរណា។
អ្នកត្រូវមានសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់។អ្នកត្រូវជឿថាគឺជាទ្រង់តែមួយហើយសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកត្រូវតែមាំមួន មិនត្រូវរង្គើនោះឡើយ។
សូមឲ្យសេចក្តីដែលខ្ញុំបាននិយាយនេះបានចាក់យ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នក ដោយមិនចេញពីអ្នកឡើយ។បើសិនជាអ្នកជួបនូវសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់ ហើយក្នុងចិត្តរបស់អ្នកជឿថាគឺជាទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងល្បងជំនឿរបស់អ្នក ព្រោះទ្រង់សព្វព្រះទ័យធ្វើដូច្នេះ។ពេលអ្នកលន់តួបាប ហើយបានឆ្លើយតបនឹងសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់តែទ្រង់នៅតែនៅស្ងៀម អ្នកត្រូវចាំថា សេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកត្រូវនិយាយថាគឺជាទ្រង់តែមួយប៉ុណ្ណោះ។ នោះសេចក្តីជំនឿនឹងចូលទៅមិនមែនដឹងពីអ្វីផ្សេងឡើយ ប៉ុន្តែដឹងថា គឺជាទ្រង់ហើយគឺប្រាកដជាទ្រង់តែមួយ។
20
ត្រូវចាំថាបើជាទ្រង់ នោះព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់គឺជាសេចក្តីពិត។ហើយបើទ្រង់ដំរូវឲ្យអ្នកជួបនូវកាលៈទេសៈណាមួយនោះគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់ទ្រង់ក្នុងការរក្សាព្រះបន្ទូល។សូមកុំនិយាយថា “ខ្ញុំមិនដែលបានទទួលនូវការព្យាបាលឡើយខ្ញុំ...”។ ឱ!! មនុស្សកំសត់អើយអ្នកពិតជាមានជំនឿតិចមែន។សូមកុំឲ្យជំនឿរបស់អ្នកទៅជាបែបនេះឲ្យសោះ។ បើមានការលន់តួបាបហើយជួបនូវសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់ អ្នកត្រូវមានជំនឿ។ អ្នកត្រូវប្រាកដថាគឺជាទ្រង់តែមួយ។ “ពួកគេរងចាំទ្រង់ដែលនឹងប្រទានកំលាំងដល់គេ ហើយគេនឹងហើរឡើងដូចជាតន្ទ្រី។ បើគេរត់នោះមិនអស់កំលាំងឡើយ ហើយបើគេដើរ ក៏មិនខ្សោយដែរ។
នៅពេលដែលអ្នកជួបនូវសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់អ្នកត្រូវមានជំនឿលើទ្រង់។ សូមពិចារណាសេចក្តីទាំងនោះហើយធ្វើនូវអ្វីដែលជាសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់ ដោយមានជំនឿ។ត្រូវប្រាកដចំពោះទ្រង់។
21
អ្នករាល់គ្នាដឹងហើយថាទ្រង់សព្វព្រះទ័យល្បងលយើង។ ទ្រង់ចង់ឃើញប្រតិកម្មនៃជំនឿរបស់អ្នក។តើអ្នកដឹងសេចក្តីនេះទេ? ព្រះទ្រង់ចង់ដឹងថាតើយើងមានប្រតិកម្មដោយរបៀបណា។ នៅពេលដែលអ្នកនិយាយថា “អូ!! ព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំជឿជាក់លើទ្រង់ទ្រង់ជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់ទូលបង្គំ។ទូលបង្គំជឿថាទ្រង់ជាគ្រូពេទ្យដ៏អស្ចារ្យ។ ទូលបង្គំជឿថា ទ្រង់តែមួយដែលប្រទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ឋមកទូលបង្គំហើយនឹងការជាច្រើនទៀត ដែលទូលបង្គំត្រូវការ ទ្រង់ជាព្រះដែលធ្វើការនេះ!”។ នៅពេលដែលអ្នកលន់តួរាល់ទាំងអំពើបាបរបស់អ្នកហើយសន្យានឹងទ្រង់ថា អ្នកនឹងផ្លាស់ប្រែ តែអ្នកធ្វើដូចជាមនុស្សកំសាកមិនក្លាហាន នោះទ្រង់មិនអាចប្រើប្រាស់អ្នកបានឡើយ។គ្មានវិធីណាសំរាប់ទ្រង់ ក្នុងការប្រើប្រាស់អ្នកនោះទេ។ទ្រង់មិនឆ្លើយតបនឹងអ្នក ព្រោះអ្នកគ្មានជំនឿដ្បិតទ្រង់ឆ្លើយតបតាមរយៈជំនឿតែប៉ុណ្ណោះ។ហើយបើភ្លាមៗនោះ អ្នកដើរចេញទៅ ទ្រង់នឹងមិនឆ្លើយតបនឹងអ្នកឡើយ។ប៉ុន្តែសេចក្តីជំនឿដ៏ពិតប្រាកដនឹងឈរនៅ ដែលដឹងថាទ្រង់គឺជាព្រះ។ដឹងប្រាកដថា គឺទ្រង់តែមួយ។
បើទ្រង់អនុញ្ញាតិឲ្យការនេះមួយកើតឡើងដូចជាការលន់តួបាបរបស់អ្នក ហើយជំនឿរបស់អ្នកនិយាយគឺទ្រង់តែមួយជាពិតប្រាកដវានឹងកើតឡើង។ សំនូមរបស់អ្នកនឹងត្រូវបានទទួល។ អូ!! ខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នករាល់គ្នានឹងមិនភ្លេចពីការនេះទេ។បើអ្នកប្រាកដជាមួយនឹងទ្រង់ ទ្រង់ប្រាកដជាមួយនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ទ្រង់រងចាំដើម្បីនឹងធ្វើតេស្តអ្នក។
22
ទ្រង់បានធ្វើការតេស្តនេះជាច្រើនដង។ខ្ញុំសូមបង្ហាញអ្នករាល់គ្នាចំនួន១ឬ២ករណី។សូមយើងគិតអំពីកូនចៅរបស់សាសន៍ហេព្រឺ។ពួកគេមិនលុតជង្គង់ចុះចំពោះរូបព្រះឡើយ។ព្រះទ្រង់មានទំនុកចិត្តចំពោះពួកគេ។ នៅពេលដែលពួកគេលឺថាពួកគេត្រូវបោះចូលទៅក្នុងចង្ក្រានភ្លើង ពួកគេនិយាយថា “ព្រះអម្ចាស់របស់យើងទ្រង់អាចនាំយើងចេញពីចង្ក្រានភ្លើងនេះបាន។ហើយបើសិនជាទ្រង់មិនធ្វើទេនោះយើងក៏នៅតែមិនលុតជង្គង់ចំពោះរូបព្រះរបស់ឯងដែរ”។សូមមើល ពួកគេមានភាពជឿជាក់ យ៉ាងពិតប្រាកដលើព្រះ។
ពួកគេដឹងថាទ្រង់ជាព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេដឹងថាទ្រង់នឹងឆ្លើយតបនូវសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ។ប៉ុន្តែទោះបីជាទ្រង់ធ្វើឬមិនធ្វើចំពោះករណីនេះក៏ដោយការទាំងអស់គឺជាសេចក្តីល្អ ពួកគេបាននិយាយ ហើយសារភាពពីអំពើបាបរបស់គេហើយដើរទៅរកសេចក្តីស្លាប់នោះ។
នៅពេលដែលពួកគេចូលទៅក្នុងចង្រ្កានភ្លើងនោះពួកគេដឹងជាប្រាកដថា បើសិនជាព្រះទ្រង់អនុញ្ញាតិឲ្យពួកគេឆេះនោះទ្រង់នឹងប្រោសពួកគេឲ្យមានជីវិតរស់វិញសារជាថ្មី។ពួកគេមានភាពជឿជាក់នៅចំពោះព្រះ ព្រោះពួកគេដឹងថាព្រះទ្រង់ធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់សំរាប់ជាសេចក្តីល្អ។ហើយនៅពេលដែលយើងរាល់គ្នាជឿជាក់ចំពោះទ្រង់ យើងនឹងដឹងថាព្រះទ្រង់ធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់សំរាប់ជាសេចក្តីល្អដល់យើង។
23
ពួកគេមានភាពជឿជាក់។ពួកគេដើរដំរង់ទៅរកចង្រ្កានភ្លើងដែលកំពុងឆេះនោះហើយព្រះទ្រង់ក៏អនុញ្ញាតិឲ្យពួកដើរចូលទៅ។ទ្រង់ចង់ឃើញប្រតិកម្មរបស់ពួកគេ។
ពេលនេះស្តេចក៏និយាយថា“តើឯងនឹងលុតជង្គង់ចុះទេ នៅពេលដែលត្រែផ្លុំឡើង?”ពួកគេនិយាយថា “ទេ!! យើងនឹងមិនធ្វើជាដាច់ខាត”។នេះជាសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នា ដែលនៅយ៉ាងរឹមមាំ។
“បើសិនជាពួកឯងមិនលុតជង្គង់ចុះទេនោះឯងនឹងដឹងពីអំណាចរបស់យើងហើយ?”
“បាទ!! យើងស្គាល់ពីអំណាចរបស់អ្នកហើយ”។
“អញនឹងបង្កើនកំដៅនៅក្នុងចង្ក្រានឲ្យក្តៅឡើងចំនួន៧ដងជាងធម្មតា ហើយអញនឹងបោះឯងចូលទៅក្នុងនោះ។តើឥឡូវនេះឯងចង់លុតជង្គង់ចុះទេ?”
“ទេ យើងនឹងមិនលុតឡើយ។” នេះជាសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ។
ព្រះទ្រង់មានបន្ទូល “អញចាំមើលតើពួកគេនឹងធ្វើយ៉ាងណាចំពោះការនេះ។ អញចង់ឃើញថាតើអ្វីជាប្រតិកម្មដែលពួកគេមាន”។
ដូច្នេះស្តេចក៏បញ្ជាថា“ចង់ដៃ ចងជើងពួកវាហើយដាក់ពួកគេចូលទៅក្នុងចង្រានដែលកំពុងឆេះនេះទៅ”។ ពួកគេនៅក្នុងភ្លើងដែលកំពុងឆេះមានទាំងអណ្តាតភ្លើងលើមុខផង ហើយព្រះទ្រង់នៅតែឈរមើលដដែល។ប៉ុន្តែពួកគេនឹងតែដឹងប្រាកដថា ទ្រង់គឺជាព្រះ។ពួកគេបានលន់តួអំពើបាប និងសេចក្តីកំហុសផ្សេងទៀតរួចទៅហើយ។ពួកគេដឹងប្រាកដថា ទ្រង់គឺជាព្រះ។
ដូច្នេះពួកគេត្រូវចូលទៅក្នុងភ្លើងដែលកំពុងឆេះនោះ។ រំពេចនោះ ទ្រង់បានយាងពីស្ថានសួគ៌ ហើយសង្គ្រោះពួកគេ។
ព្រះទ្រង់អនុញ្ញាតិឲ្យសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នករាល់ដើរដល់ចំនុចមួយ។
24
លោកយ៉ូបនៅក្នុងសញ្ញាចាស់ នៅពេលសាតាំង ប្រកាន់ទោសលោកថា ជាអ្នកមានបាប។ប៉ុន្តែលោកយ៉ូបដឹងថា ខ្លួនគ្មានអំពើបាបណាមួយឡើយ។ លោកដឹងថាលោកបានលន់តួរាល់ទាំងអំពើបាបទាំងអស់ហើយថែមទាំងបានថ្វាយដង្វាយដុតទៀតផង។ នោះជាសេចក្តីដំរូវរបស់ព្រះ។ការទាំងនោះព្រះដំរូវ ឲ្យថ្វាយដង្វាយដុត និងការលន់តួ។លោកយ៉ូបបានធ្វើការនេះរួចជាស្រេចទៅហើយ។
សាតាំងនិយាយថា“អញដកយកអូដ្ឋរបស់វា ពីព្រោះវាជាអ្នកមានហើយនឹងយកចៀមរបស់វាដែរ”។ហើយចុងបញ្ចប់ថែមទាំងបានយកទាំងកូនសំណប់ចិត្តរបស់គាត់ទៀតផង។
ប៉ុន្តែលោកយ៉ូបនៅតែមានជំហរដូចមុនដដែលព្រោះលោកដឹងប្រាកដថា ទ្រង់ជាព្រះ ពីព្រោះលោកធ្លាប់បានទូលទៅកាន់ទ្រង់ហើយបានធ្វើនូវសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់ដែរ។លោកបានថ្វាយរាល់ទាំងដង្វាយដុត ហើយថែមទាំងនិយាយនៅក្នុងចិត្តថា “ប្រហែលជាកូនប្រុសកូនស្រីរបស់ខ្ញុំមានអំពើបាបណាមួយនៅក្នុងចិត្តហើយដូច្នេះខ្ញុំនឹងថ្វាយដង្វាយដុតសំរាប់ពួកគេនិងលន់តួចំពោះសេចក្តីកំហុសរបស់ពួកគេផងដែរ។
25
អូ!! នៅពេលដែលមនុស្សរក្សាសេចក្តីជំនឿ ព្រះទ្រង់នឹងធ្វើការ។លោកយ៉ូបដឹងថាទ្រង់គឺជាព្រះ ហើយទ្រង់នឹងឆ្លើយតបមកលោក។ សេចក្តីជំនឿហៅទ្រង់គ្រប់ពេលវេលា។
នៅពេលដែលអ្នកធ្វើអ្វីដែលដឹងថាត្រូវនៅពេលដែលអ្នកធ្វើតាមសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់នៅពេលដែលអ្នកលន់តួអំពើបាបរបស់អ្នក ហើយផ្លាស់ប្រែនឹងដាក់សេចក្តីទាំងអស់នៅចំពោះព្រះ ទោះបីជាទ្រង់នៅស្ងៀមយ៉ាងណាក៏ទ្រង់នៅតែជាព្រះ ដូច្នេះអ្នកត្រូវដាក់សេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកចំពោះទ្រង់។អ្នកធ្វើការរបស់អ្នកហើយទ្រង់ចង់ឃើញសេចក្តីជំនឿក្នុងការងារដែលអ្នកធ្វើនោះ។ទ្រង់ចង់ឃើញថា តើអ្នកឆ្លើយតបយ៉ាងណា។
នៅពេលដែលអ្នកអធិស្ឋានព្រះទ្រង់រងចាំមើល ពីអ្វីដែលអ្នកមានជំនឿទ្រង់រងចាំមើលប្រតិកម្មនៃជំនឿរបស់អ្នក។ អ្នកមិនត្រូវនិយាយថា “ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនសូវស្រួលសោះខ្ញុំមិនគិតថាខ្ញុំជាពីជំងឺនេះឡើយ”។អ្នកមិនសាកសមចំពោះសេចក្តីអធិស្ឋាននេះទេ។អ្នកមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ទេ។ អ្នកមិនជឿថា ទ្រង់គឺជាព្រះឡើយ។
26
អ្នករាល់គ្នាអាចនិយាយថា“លោកប្រាណហាំ ខ្ញុំមិនយល់ស្របនឹងលោកទេ”។ សកម្មភាពរបស់អ្នកបង្ហាញថា អ្នកជានរណា។ “តាមរយៈផលផ្លែរបស់គេអ្នកនឹងស្គាល់គេ”។ បើសិនជាមនុស្សម្នាក់និយាយថាខ្ញុំជាគ្រីស្ទាន ហើយអ្នកនោះនៅតែផឹកស្រា ជក់បារី លេងល្បែងនិងនិយាយរឿងដែលគ្មានសីលធម៌ ហើយទទួលយកផ្នែកមួយចំនួនរបស់ព្រះគម្ពីនិងបដិសេធផ្នែកផ្សេងទៀត គាត់ផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយបដិសេធព្រះគម្ពីរអ្នកនោះនៅតែជាមនុស្សមានបាបនៅឡើយ។ គាត់មិនទាន់រួចពីបាបទេ។
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអ្នកសារភាពដោយចំហថាព្រះទ្រង់ជាព្រះ ហើយអ្នកដាក់ជីវិតរបស់អ្នកទៅក្នុងព្រះហស្ថទ្រង់ដោយនិយាយថា “ខ្ញុំជាដីឥដ្ឋ ទ្រង់ជាជាងស្មូន”។ ជំនឿមិនដែលរង្គើឡើយ វាឈរនៅមាំជានិច្ច។
ទោះបីជាកាលៈទេសៈហាក់ដូចជាងាកទៅស្តាំឬទៅខាងឆ្វេងក្តី ប៉ុន្តែសេចក្តីជំនឿមិនដែលប្រែប្រួលឡើយពីព្រោះអ្នកដឹងប្រាកដថា ទ្រង់ជាព្រះ។ ហើយបើសិនជាទ្រង់ជាព្រះទ្រង់នឹងរក្សាសេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់។ ទ្រង់មិនអាចសន្យាហើយភ្លេចសន្យារបស់ទ្រង់ឡើយ។ បើទ្រង់ជាព្រះទ្រង់នឹងរក្សាសេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់។អូ!! ខ្ញុំចូលចិត្តសេចក្តីនេះ។ទ្រង់គង់នៅជាមួយសេចក្តីសន្យាទាំងនោះ។
27
លោកយ៉ូបបានថ្វាយដង្វាយរបស់លោកទៅព្រះ លោកធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់។ លោកដឹងថាលោកបានធ្វើយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ ហើយមានសមាជិកក្នុងវិហារសមាជិកមួយចំនួនរបស់ពួកនិកាយមកនិយាយថា “យ៉ូបលោកត្រូវតែលន់តួថា ខ្លួនជាមនុស្សមានបាបពីព្រោះទ្រង់នឹងមិនដាក់ទណ្ឌកម្មដល់លោកយ៉ាងដូច្នេះឡើយដរាបណាលោកនិយាយថាលោកជាមនុស្សមានបាប”។
ប៉ុន្តែលោកយ៉ូបបាននិយាយថា“ខ្ញុំបានលន់តួរូចទៅហើយ។ ខ្ញុំបានថ្វាយដង្វាយដុតចំពោះទ្រង់ ហើយខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សមានបាបទៀតទេ”។គាត់ដឹងពីកន្លែងដែលគាត់ឈរនៅ។ បន្ទាប់មក មានការជាច្រើនកើតឡើងកាន់តែលំបាកទៅៗ ការទាំងនោះព្យាយាមទាញយ៉ូប ដើម្បីឲ្យដល់កន្លែងដែលលោកបដិសេធព្រះនិងដង្វាយដែលលោកបានដុតថ្វាយព្រះ។រាល់នាទីណាដែលអ្នកធ្វើអ្វីមួយម្តងទៀតចំពោះអំពើបាបណាដែលអ្នកលន់តួហើយ វាបង្ហាញពីភាពទន់ខ្សោយនិងការសង្ស័យដែលអ្នកមានចំពោះព្រះអម្ចាស់។អ្នកសូមទ្រង់សំរាប់គ្រប់ការទាំងអស់ ហើយដើរទៅដោយមានភាពសង្ស័យនោះអ្នកជាមនុស្សសង្ស័យ មិនមែនជាអ្នកជឿឡើយ។
លោកយ៉ូបស្គាល់កន្លែងដែលលោកឈរនៅលោកឈរនៅយ៉ាងមាំលើគ្រឹះនោះ។
28
Perronettបាននិយាយនៅម៉ោងចុងក្រោយមុនដែលលោកស្លាប់ថា
ព្រះគ្រីស្ទជាថ្មដាដ៏រឹងមាំដែលខ្ញុំឈរលើ
ទីរាបផ្សេងទៀតគឺជាដីខ្សាច់ដែលនឹងត្រូវផុងទៅ។
លើថ្មដាដ៏រឹងមាំនៃការលន់តួបាបរបស់លោកយ៉ូប...សូម្បីតែភរិយាជាទីស្រឡាញ់របស់លោក ក៏ដើរចេញពីលោកដែរ។នៅពេលដែលសុខភាពរបស់លោកបានបាត់បង់ទៅ ហើយដំបៅមករុំពេញលោកបានកោសខ្លួនរបស់លោក ហើយដាក់បណ្តាសារថ្ងៃដែលលោកបានកើត ដោយនិយាយថា“សូមកុំឲ្យព្រះអាទិត្យរះ ហើយព្រះច័ន្ទមានពន្លឺឡើយ”។
ប្រពន្ឋរបស់គាត់និយាយថា“យ៉ូប អ្នកគួរឲ្យកំសត់ណាស់ហេតុអ្វីបានជាមិនប្រមាថដល់ព្រះហើយស្លាប់ទៅចុះ?”
លោកឆ្លើយតបថា“ឯងនិយាយដូចជាស្រ្តីឆោតល្ងង់ទេ”។លោកបានភាពជាក់ច្បាស់ ថាទ្រង់គឺជាព្រះ។ ខ្ញុំដឹថា លោកយ៉ូបបានធ្វើនូវសេចក្តីដំរូវរបស់ព្រះ។ព្រះទ្រង់ល្បងលគាត់។ ហើយទ្រង់នឹងល្បងលអ្នក និងខ្ញុំផងដែរ។
29
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលយើងជួបនូវសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់“សូមអ្នករាល់គ្នាផ្លាស់ប្រែហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រយោជន៍ទទួលនូវការអត់ទោសបាបនិងទទួលបានអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ឋចុះ” នេះជាសេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់។“អ្នកណាក្នុងចំនោមផងប្អូនដែលមានជំងឺសូមហៅចាស់ៗនៃពូកជំនុំ សូមឲ្យអ្នកទាំងនោះចាក់ប្រេងតាំង ហើយអធិស្ឋាន។សេចក្តីអធិស្ឋានដោយជំនឿ នឹងព្យាបាលអស់ទាំងអ្នកមានជំងឺទាំងអស់ហើយព្រះទ្រង់នឹងលើកអ្នកនោះឡើង”។ “សូមលន់តួចំពោះអំពើបាបរបស់អ្នកហើយអធិស្ឋានឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកចុះ”។
អ្នកបានជួបនឹងសេចក្តីដំរូវរបស់ព្រះ។“ទីសំគាល់នេះ នឹងកើតឡើងដល់អស់អ្នកណាដែលមានជំនឿដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំពួកគេនឹងដេញអារក្ស និងនិយាយភាសាដទៃទោះបីជាត្រូវសត្វពស់ចឹក ឬផឹកថ្នាំពុលពួកគេនឹងគ្មានគ្រោះថ្នាក់អ្វីឡើយ បើពួកគេដាក់ដៃលើមនុស្សឈឺអ្នកនោះនឹងបានជា”។
ត្រូវមានភាពប្រាកដចំពោះព្រះ។ត្រូវដឹងក្នុងចិត្តយ៉ាងច្បាស់ថា អ្នកមានជំនឿលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ដូចយ៉ូបបានធ្វើដែរ។
ប្រពន្ឋរបស់គាត់និយាយថា“ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនប្រមាថព្រះ ហើយស្លាប់ទៅ?” ហេតុអ្វីបានជាយ៉ាងដូច្នេះ? អ្នកជួបនូវសេចក្តីអាក្រក់គ្រប់ពេល។
30
នេះជាអ្វីដែលសាតាំងតែងតែធ្វើមកដល់អ្នក។“អ្នកនឹងមិនប្រសើរជាងមុននោះទេទោះបីជាអ្នកត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងក៏ដោយ។ អ្នកក៏មិនប្រសើរឡើងដែរទោះបីជាមានគ្រូអធិប្បាយអធិស្ឋានឲ្យក៏ដោយ។ អ្នកអធិប្បាយនោះមិនមែនជារបស់ទីមួយនៃការដែលនឹងត្រូវកើតមាននោះទេ”។វាមិនសំខាន់លើអ្នកអធិប្បាយនោះឡើយតែវាជាសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកលើព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់។វាមិនមែនសំខាន់លើអ្នកអធិប្បាយទេ តែអាស្រ័យលើព្រះវិញ។គ្រូអធិប្បាយមិនដែលបង្កើតសេចក្តីសន្យាឡើយ តែព្រះទ្រង់បានបង្កើតសេចក្តីសន្យា។វាមិនអាស្រ័យលើអ្នកអធិប្បាយ តែអាស្រ័យទៅលើព្រះ ហើយជំនឿរបស់អ្នកជឿថាគឺជាទ្រង់តែមួយ។ ដូច្នេះចូរដឹងថា គឺជាទ្រង់ចុះ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ហើយទ្រង់គង់នៅក្នុងព្រះបន្ទូល។
យ៉ូបនិយាយថា“ឯងនិយាយដូចជាមនុស្សឆោតល្ងង់”។ “ព្រះទ្រង់បានប្រទានមកយើង តើទ្រង់មិនអាចយកទៅវិញទេឬអីសូមថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមទ្រង់”។លោកដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាគឺជាទ្រង់តែមួយ។
នៅពេលដែលលោកនិយាយសេចក្តីនេះចេញពីមាត់មកផ្គរលាន់ចាប់ផ្តើមកក្រើកឡើង ហើយពន្លឺចាប់ផ្តើមបំភ្លឺឡើងដែរ។ព្រោះព្រះទ្រង់ធ្វើចលនា។
31
អ្វីដែលទ្រង់ទតមើលពួកជំនុំរបស់ទ្រង់គឺអំពើលាក់ពុតរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំមិនខឹងទេតែអំពើបាបនឹងខឹងឡើងនៅពេលដែលយើងនៅជាមួយព្រះ។ខ្ញុំមិនខឹងជាមួយនឹងជាតិសាសន៍នេះទេ ខ្ញុំក៏មិនខឹងជាមួយនឹងមនុស្សទាំងនេះដែរប៉ុន្តែខ្ញុំខឹងជាមួយនឹងអារក្សដែលវាបណ្តាលឲ្យការនេះធ្វើឲ្យមនុស្សទាំងនោះខ្វាក់ភ្នែក។
គ្រូគង្វាលនិងគ្រូអធិប្បាយដែលខ្វាក់ធ្វើឲ្យមនុស្សទទួលបានអ្វីដែលជាទេវវិទ្យារបស់ពួកគេ។ តែអ្នកត្រូវកើតជាថ្មីហើយព្រះទ្រង់រក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។អ្នករាល់គ្នាត្រូវដឹងជាប្រាកដថា ទ្រង់គឺជាព្រះ។ មិនត្រូវ “មើលទៅមានលក្ខណៈដូចជាព្រះតែបដិសេធអំនាចព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់នោះឡើយ”។
32
ស្រ្តីម្នាក់នោះដឹងថាទ្រង់គឺជាព្រះ។ ទោះបីជាម្សៅក្នុងធុងកាន់តែថយទៅៗគឺកាលៈទេសៈកាន់តែលំបាកទៅ។ប៉ុន្តែព្រះទ្រង់បានអនុញ្ញាតិយ៉ាងដូច្នេះ។ទ្រង់សព្វព្រះទ័យធ្វើយ៉ាងដូច្នេះ។ ទ្រង់សព្វព្រះទ័យដាក់ជំនឿរបស់អ្នកហើយល្បងល ដើម្បីឲ្យដឹងថា តើអ្នកឆ្លើយតបយ៉ាងណាចំពោះជំនឿនោះ។ទ្រង់មានបន្ទូលថា “សាតាំង ឯល្បងលវាចុះអញដឹងថាវាមានជំនឿដល់អញ”។សូមថ្វាយព្រះពរដល់ទ្រង់អស់កល្បតទៅ! អូ!! “ចូរល្បងលវាឥឡូវចុះ អញដឹងថាវាមានព្រះបន្ទូលរបស់អញ”។ តើទ្រង់អាចនិយាយយ៉ាងដូច្នេះចំពោះអ្នកបានទេ?
ទ្រង់មានបន្ទូលអំពីលោកយ៉ូប“ចូរធ្វើអ្វីដែលឯងចង់ធ្វើចំពោះវាចុះប៉ុន្តែកុំឲ្យយកជីវិតវាឡើយ ពីព្រោះអញដឹងថាវាស្រឡាញ់អញ។វាបានថ្វាយដង្វាយដុតដល់អញ បានធ្វើសេចក្តីដំរូវរបស់អញវាបានធ្វើតាមអ្វីដែលអញបានបង្គាប់ដោយជំនឿ។ ឥឡូវចូរធ្វើចុះ បើឯងចង់”។ សាតាំងបានយកអ្វីទាំងអស់ដែលគាត់មានតែព្រះបានប្រទានឲ្យគាត់វិញមួយទ្វេជាពីរ។
33
ទ្រង់ដាក់ជំនឿរបស់យើងដើម្បីនឹងធ្វើតេស្តឲ្យដឹងថា តើយើងពិតជាជឿថាទ្រង់ជាព្រះឬអត់។
ស្រ្តីម្នាក់នោះគ្មានភាពសង្ស័យឡើយនាងនិយាយថា “ខ្ញុំបានអធិស្ឋានហើយអធិស្ឋានទៀតខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំជាសាសន៍ដទៃ”។
សូមចាំព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលក្នុងព្រះគម្ពីរថា “តើមិនមែនស្រ្តីមេម៉ាយច្រើនទេឬអីនៅក្នុងសម័យលោកអេលីយ៉ា?”ប៉ុន្តែទ្រង់បញ្ជូលមួយមក នាងជាសាសន៍ដទៃ។
អូ! នាងនិយាយថា “ខ្ញុំបានអធិស្ឋាន”។ ប្រហែលជានាងឃើញអាហារចុងក្រោយរបស់នាងកំពុងហើយសេចក្តីស្លាប់កំពុងតែមកដល់។ បន្ទាប់ពីបរិភោគរួចហើយនាងនិងកូនប្រុសរបស់នាងនឹងស្លាប់។ ខ្ញុំអាចឃើញនាងអធិស្ឋានពេញមួយយប់ខ្យល់ដែលមានកំដៅបានបក់មក ផែនដីកាន់តែក្តៅទៅហើយមនុស្សកំពុងតែស្រែកយំ នៅតែផ្លូវនានា។ នាងដើរមកក្នុងផ្ទះរបស់នាង។នាងក្រលេកមើលកូនរបស់ប្រុសរបស់នាង ដែលមានភាពស្គមស្គាំង។នាងក៏ដើរចេញវិញ ហើយនិយាយថា “ទូលបង្គំដឹងថាទ្រង់គឺជាព្រះ។ ទូលបង្គំបានលន់តួរាល់ទាំងអំពើបាបរបស់ទូលបង្គំហើយ។ទូលបង្គំបានធ្វើរាល់ទាំងសេចក្តីដំរូវរបស់ទ្រង់ដែរហើយទូលបង្គំសូមជីវិតនេះពីទ្រង់ ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ទ្រង់”។ ព្រះទ្រង់ក៏ទតមើលនាង។
34
មនុស្សជាច្រើនទៀតដើរចេញមកក្រៅពួកគេរាំសប្បាយ គ្រប់ទីកន្លែង តុបតែងខ្លួនប្រាណរបស់គេយ៉ាងស្អាតពួកគេមានទូរទស្សន៍ទំនើប និងរបស់ជាច្រើនទៀតរបស់លោកីយនេះ។ប៉ុន្តែស្រ្តីម្នាក់នោះ នាងនៅជាមួយព្រះតែឯកឯង។
ពន្លឺថ្ងៃបានបាត់ទៅ។នាងនិយាយថា “ខ្ញុំបានយំរាល់យប់ដើម្បីបានអាហារមកបរិភោគតើខ្ញុំនឹងធ្វើយ៉ាងណាជាមួយនឹងម្សៅដែលនៅសល់ចុងក្រោយនេះ?”
អ្នករាល់គ្នាដឹងហើយថាម្សៅគឺជាព្រះគ្រីស្ទ។ សិស្សសាលាគម្ពីរ ពួកគេដឹងថាព្រះគ្រីស្ទជាដង្វាយម្សៅ។ ហើយដង្វាយម្សៅនោះបានចុះមកផែនដីហើយត្រូវបានទទួលនូវភាពខ្ទិចខ្ទាំ តែទ្រង់នៅតែដដែល ទោះជាម្សិលម៉ិញថ្ងៃនេះ ឬអស់កល្បតទៅ។ គ្រប់គ្នាជឿសេចក្តីនេះ ហើយទុកចិត្តផងដែរ។ហាលេលូយ៉ា!! សំរាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំជឿថាព្រះគ្រីស្ទទ្រង់នៅដដែល ទោះជាម្សិលម៉ិញ ថ្ងៃនេះ ឬថ្ងៃស្អែកក្តី។
ទ្រង់នៅតែដដែល។ទ្រង់នៅតែជាព្រះ ទ្រង់ក៏នៅទីនេះក្នុងព្រឹកនេះដែរ។ទ្រង់តែងតែនៅដដែលជានិច្ច។ នេះជាអត្ថន័យនៃម្សៅនោះ។
35
ហើយប្រេងមានន័យថាព្រះវិញ្ញាណ ដូចដែលយើងបានដឹងនៅក្នុងអេសេគាល ជំពូក៤។ នេះជាហេតុផលដែលយើងចាក់ប្រេងតាំងនោះជាព្រះវិញ្ញាណ។ ដូចជានៅក្នុង យ៉ូហាន៤ “ព្រះវរបិតាទ្រង់ស្វែងរកនរណាដែលថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត”។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ជាសេចក្តីពិត។ ទ្រង់ជាម្សៅហើយប្រេងនោះជាព្រះវិញ្ញាណ។ ហើយព្រះវិញ្ញាណ លាយជាមួយនឹងសេចក្តីពិតដែលបង្កើតបានជាអ្វីមួយ។ សូមដាក់វាជាមួយគ្នាវានឹងបង្កើតបានជានំខេកមួយ។
អូ!! តើជំនឿរបស់អ្នកនៅឯណា? នៅពេលដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះត្រូវបានអធិប្បាយនៅក្នុងអំណាចព្រះចេស្តានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់គង់នៅដដែលទោះជាម្សិលម៉ិញ ថ្ងៃនេះ ឬអស់កល្បតទៅ ព្រះបន្ទូលជាម្សៅ ដែលអ្នកយកប្រេងមកលាយជាមួយ។ វាអាចមានតែមួយក្តាប់ឬមួយស្លាបព្រា ប៉ុន្តែទោះជាប៉ុន្មានក៏ដោយ ក៏វានៅតែជាសេចក្តីពិត។
36
ឥឡូវតើអ្វីដែលរួចរាល់ចំពោះការនេះ? វាបានត្រៀមរួចរាល់សំរាប់ឈើឆ្កាង។រួចរាល់សំរាប់ការថ្វាយខ្លួនឯងជាយញ្ញបូជា។នេះជាអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើ។ បើសិនជាព្រះបន្ទូលត្រូវបានផ្សាយទៅ អ្នកត្រូវមានព្រះវិញ្ញាណដែលលាយជាមួយនោះជាយញ្ញបូជា ដែលបដិសេធនូវរាល់ទាំងការឈឺចាប់បដិសេធនូវរាល់អ្វីដែលប្រឆាំងនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។
មនុស្សតែងនិយាយពីនេះឬពីនោះ តែសូមកុំងាកចេញឡើយ គឺត្រូវឈរលើព្រះបន្ទូលទ្រង់ព្រោះទ្រង់មានបន្ទូលយ៉ាងដូច្នេះ។ ម្សៅបានមកដល់ អ្នករាល់គ្នាមានប្រេងសូមលាយវាបញ្ចូលគ្នា។
37
ឥឡូវនេះខ្ញុំលឺសំលេងមួយ។ជាសំលេងតូចមួយ ដែលប្រាប់ថា “ចូរឯងចេញទៅខាងក្រៅហើយរើសយករំកាច់ឈើពីរមក”។តើអ្នកមានកត់សំគាល់ពីព្រះគម្ពីរដែលនិយាយពីរំកាច់ឈើចំនួនពីរទេ?នោះគឺជាឈើឆ្កាង។ នាងមានម្សៅ ហើយនឹងប្រេងប៉ុន្តែត្រូវបានប្រាប់ដើម្បីធ្វើអ្វីម្យ៉ាងចំពោះវា។ ទោះបីជាមានម្សៅឬប្រេងច្រើនយ៉ាងណា ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវតែធ្វើសកម្មភាពណាមួយលើវា។គឺការចំអិនដោយប្រើឈើទាំងពីរនោះ។
នាសម័យមុនពួកគេគ្មានវិធីណាដែលប្រសើរដើម្បីនឹងចំអិនអាហារនោះទេ។នៅពេលដែលអ្នកយករំកាច់ឈើមក ហើយដាក់វាខ្វែងគ្នានឹងដាក់ភ្លើងនៅចំកណ្តាលនោះ។ ជនជាតិឥណ្ឌាធ្វើយ៉ាងដូច្នេះ។ខ្ញុំបានធ្វើវាជាច្រើដងរួចមកហើយ គ្រាន់តែយកមែកឈើមក ហើយដាក់វានិងគ្រាន់តែរុញវាចូលទៅក្នុងភ្លើងវានឹងឆេះឡើង។
ឈើនោះគឺជាឈើឆ្កាង។ព្រះគម្ពីរនិយាយពីឈើចំនួនពីរ។ សំលេងនោះនិយាយថា “ចូរដើរចេញទៅខាងក្រៅ ហើយរើសឈើពីរមក”។ដូចគ្នានឹងពេលដែលនៅលើភ្នំ ដែលមានសំលេងមកកាន់ពួកហោរា ហើយនិយាយថា “ចូរទៅទីក្រុង តាមដែលអញប្រាប់ចុះ”។ អូ!!ពួកគេធ្វើតាម វាមានអ្វីមួយដែលកើតឡើង។
38
បើសិនជាគ្រូអធិប្បាយព្រះបន្ទូលហើយមហាជនទទួលបាន និងជឿ ហើយធ្វើសកម្មភាពណាមួយលើវានោះនឹងមានអ្វីមួយកើតឡើង។ បើសិនជាអ្នកជាមនុស្សមានបាបនោះអ្នកនឹងបានសង្រ្គោះ។ បើអ្នកមានជំងឺ អ្នកនឹងបានព្យាបាលព្រោះព្រះទ្រង់សន្យាពីសេចក្តីនេះ បើសិនជាយើងដឹងប្រាកដថាទ្រង់ជាព្រះ។
ត្រូវដឹងប្រាកដថាទ្រង់ជាព្រះទ្រង់រក្សាព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ទ្រង់។ សូមដឹងយ៉ាងច្បាស់ពីការនេះ។មានបញ្ជាមកថា “ចូរទៅឯទីក្រុងនោះព្រោះអញបានបង្គាប់ឲ្យស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់...”។ការនោះបានមកដល់ហោរានោះ។ លោកក៏ដើរទៅ។ គាត់មិនបានដឹងថាគាត់ត្រូវទៅណានោះទេ។ តែលោកធ្វើតាម។
39
នាងមិនបានដឹងថាតើរំកាច់ឈើ មាននៅកន្លែងណានោះទេ ប៉ុន្តែមានរំកាច់ឈើពីរ នៅក្នុងទីធ្លាងខាងមុខផ្ទះ។នាងចាប់ផ្តើមដើរចេញទៅ ក្នុងទីធ្លាខាងមុខរបស់នាង។ នាងសំលឹងមើលជុំវិញហើយនាងនិយាយថា “អូ!! ពិតជាអាកាសធាតុក្តៅមែន!”។ នាងដើរតាមផ្លូវ ហើយគ្មានឃើញអ្វីទេ។ នាងរើសបានរំកាច់ឈើមួយដែលជាផ្នែកមួយរបស់ឈើឆ្កាង។ ហើយក៏ឃើញមួយទៀត រួចនាងក៏ដើរទៅរើសវា។
សេចក្តីសោកសៅមកដល់គឺសេចក្តីស្លាប់កំពុងតែឈរនៅមាត់ទ្វាររបស់នាង។នាងហើយកូនប្រុសរបស់នាង បរិភោគអាហារដែលនៅសល់ហើយ ពួកគេនឹងស្លាប់ទៅ។មានអ្វីមួយដែលឈរនៅកណ្តាលសេចក្តីសោកសៅនោះ ដែលយើងលឺសំលេងវា។
នាងក៏រើសរំកាច់ឈើទីពីរកាន់ទៅដៃរូចក៏ដើរចូលមកវិញ ស្រាប់តែមានសំលេងមួយនៅក្បែរនោះ និយាយថា “សូមយកទឹកក្នុងផ្តិលមកឲ្យខ្ញុំផឹកបន្តិច”។
40
នាងងាកមកមើលរំកាច់ឈើដែលនៅដៃរបស់នាងដោយមានទាំងម្សៅ និងប្រេង ដែលនឹងត្រូវលាយជាមួយគ្នាផងដែរ។នាងនិយាយថា នាងនឹងលាយវាជាមួយគ្នា។ ...ព្រះបន្ទូលនឹងព្រះវិញ្ញាណត្រូវលាយបញ្ចូលគ្នា ហើយដាក់លើឈើឆ្កាងជាការថ្វាយជាយញ្ញបូជាហើយបដិសេធនូវអ្វីទាំងអស់ដែលផ្ទុយពីអ្វីដែលអ្នកសូម។ “ខ្ញុំបានលាយវា ហើយពេលនេះ ខ្ញុំនឹងចំអិនដោយប្រើរំកាច់ឈើនេះ”។
ហើយសំលេងនោះនិយាយថា “សូមយកទឹកក្នុងផ្តិលមកឲ្យខ្ញុំផឹកបន្តិច”។
នាងក្រលេកមើលហើយឃើញបុរសម្នាក់កំពុងឈរនៅមាត់ទ្វារផ្ទះ ដែលមានរាងតូចមានដុះពុកមាត់ នឹងក្បាលទំពែក ហើយមានពាក់សំលៀកបំពាក់រោមចៀមផងដែរកំពុងក្រលេកមើលនាង។ គាត់មើលទៅដូចជាសុភាពបុរសដែលចំណាស់ម្នាក់។នាងក៏និយាយឡើងថា “ខ្ញុំនឹងចែកទឹករបស់ខ្ញុំឲ្យទៅលោក”។
ទឹកនៃជីវិតដែលអ្នកមានចិត្តនឹងឲ្យទៅនរណាម្នាក់
41
“សូមចាំមួយភ្លេតលោក”។នាងក៏កាន់យកមកដោយមានរំកាច់ឈើកាន់នៅនឹងដៃ។ ស្រាប់តែមានសំលេងមកម្តងទៀតថា “មិនមែនគ្រាន់តែទឹកប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែចូរយកនំបុ័ងបន្តិចមកឲ្យខ្ញុំផង”។នំបុ័ងនៃជីវិត និងទឹកនៃជីវិត តើវាជាជីវិតឬ? នាងនឹងត្រូវស្លាប់បើសិនជានាងគ្មានវា។
“ចូរយកទឹក ហើយនំបុ័ងរបស់អ្នកមកឲ្យខ្ញុំផង”។ តើយើងរកឃើញអ្វីនៅទីនេះ? តើមេរៀនអ្វីដែលយើងអាចរៀនបានពីវា?“ចូរស្វែងរកនគរ និងសេចក្តីសុចរិតនៃព្រះជាមុនសិននោះរបស់ទាំងអស់នឹងប្រទានមកអ្នកជាក្រោយ”។ “ចូរយកទឹក ហើយនំបុ័ងមកឲ្យខ្ញុំផង”។
នាងចាប់ផ្តើមសោកសៅខ្ញុំអាចលឺនាងនិយាយថា “លោកអ្នកជាមនុស្សខុសពីអ្នកផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំធ្លាប់ស្គាល់និងអ្នកដែលខ្ញុំធ្លាប់ជួប អ្វីដែលលោកនិយាយអាចនឹងត្រូវប៉ុន្តែខ្ញុំមានម្សៅតែមួយក្តាប់ និងប្រេងតែមួយស្លាបព្រាតែប៉ុណ្ណោះ។ខ្ញុំចង់ប្រាប់ថា ខ្ញុំនឹងចំអិនវា ជាមួយនឹងរំកាច់ឈើពីរនេះ។ខ្ញុំនឹងបរិភោគជាមួយនឹងកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ ហើយយើងនឹងស្លាប់ទៅ។
42
ប៉ុន្តែយើងលឺសំលេងបន្ទាប់ថា“ចូរធ្វើនំយ៉ាងតូចមកឲ្យខ្ញុំមុនសិន”។ ព្រះជាទីមួយ។ មិនខ្វល់ថា តើនរណានិយាយអ្វីនោះទេ ឬអ្វីមួយឬភស្តុតាងណាមួយ ឬមើលទៅដូចជាសោកសៅយ៉ាងណានោះទេ ឬទៅជាយ៉ាងណាក៏ដោយសូមយកព្រះជាទីមួយ គឺព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ជាដំបូង មុនអ្វីទាំងអស់។
“បណ្ឌិតម្នាក់និយាយថា ខ្ញុំមានសុខភាពដូចជាមិនល្អសោះ” ប៉ុន្តែត្រូវគិតពីព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ជាមុនសិន!! “ខ្ញុំជាមនុស្សដែលមានបាប”។ “ខ្ញុំជាស្រ្តីពេស្យា”។ “ខ្ញុំជាអ្នកលេងល្បែង”។ “ខ្ញុំជាមនុស្សប្រមឹក” ប៉ុន្តែត្រូវដាក់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាដំបូង!។ “ទោះបីជាអំពើបាបរបស់អ្នកក្រាស់យ៉ាងណាទ្រង់ក៏លាងឲ្យសដូហិមៈដែរ ទោះជាក្រហមឆ្អៅក៏ដោយ ក៏ត្រូវសដូចហិមៈដែរ”។ សូមដាក់ព្រះជាទីមួយ។
“ចូរធ្វើនំឲ្យខ្ញុំជាមុនសិន។ សូមយកមកឲ្យខ្ញុំសិន”។ តើអ្នកនឹងប្រគល់វាទៅក្នុងព្រះហស្ថរបស់ទ្រង់ទេ?
ជីវិតរបស់ខ្ញុំអ្វីដែលខ្ញុំមាន ពេលនេះខ្ញុំមានអាយុ៥០ឆ្នាំហើយ។ “តើអ្នកនឹងដាក់វានៅក្នុងព្រះហស្ថរបស់ទ្រង់ទេ? តើអ្នករាល់គ្នានឹងប្រគល់ជីវិតរបស់ខ្លួនទៅឲ្យទ្រង់ទេ? តើអ្នកនឹងធ្វើទេ? អ្នកមានជំងឺតើអ្នកទុកចិត្តទ្រង់ទេ?សូមដាក់ទ្រង់ជាទីមួយ”។
43
“សូមយកនំបុ័ង និង ទឹកមកឲ្យខ្ញុំផង”។នាងក្រលេកមើលគាត់។ មានអ្វីមួយប្រាប់ដល់នាងថាបុរសម្នាក់នេះដឹងពីអ្វីដែលគាត់កំពុងតែនិយាយ។ព្រះទ្រង់ស្គាល់ព្រះអង្គទ្រង់។ “ចៀមរបស់ខ្ញុំស្គាល់សំលេងខ្ញុំ”។ ពួកគេដឹង ទោះបីជាវាជាព្រះបន្ទូល ឬអត់ឬទោះជាត្រូវឬខុសក្តី។
នាងងាកមកលោកដោយមានការគោរព។នេះជាអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើ។ នៅពេលដែលនាងងាកមកដោយគោរពចំពោះអ្វីដែលហោរាបាននិយាយ សំលេងនៅឯស្ថានសួគ៌បានមកដល់បុរសនោះ។សំលេងនោះធ្វើឲ្យមនុស្សមានបាប និងអ្នកមានជំងឺបានលឺថា “នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ា”។
44
មានមនុស្សមកអង្គុយនៅកន្លែងរបស់ខ្ញុំ ហើយនិយាយថា “ចូរមកទីនេះកូនស្រីរបស់ខ្ញុំ និងប្រពន្ឋរបស់ខ្ញុំនៅទីនេះដែរ”។ តើពាក្យអ្នកនិយាយយ៉ាងណាបានបើសិនជាវាមិនមែននៅក្នុងមាត់របស់អ្នក? អ្នកបាននិយាយវាដោយខ្លួនឯង។ប៉ុន្តែពួកគេបានលឺពាក្យថា “នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ា”។
ពាក្យនោះបានមកដល់ពីព្រោះនាងមានចិត្តកោតខ្លាច ហើយរាល់ទាំងសេចក្តីព្រួយបានកន្លងបាត់ទៅ។“ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលដូច្នេះថា ម្សៅក្នុងខាប់នោះនឹងមិនដែលផុតទៅហើយប្រេងក្នុងដបក៏មិនដែលរលោះឡើយដរាបដល់ថ្ងៃដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្អុរភ្លៀងមកលើផែនដី។ អូ!! ការនោះធ្វើឲ្យនាងមានការកំសាន្តចិត្ត។
45
នាងបានធ្វើនំមួយហើយបានយកវាទៅឲ្យហោរានោះ។ នាងបានត្រលប់មកវិញហើយធ្វើនំសំរាប់កូនប្រុស និងខ្លួននាង ពួកគេមានអាហារបរិភោគនិងទឹកផឹក យ៉ាងបរិបូរ។ តើវាមកពីណា? តើវាមកនៅទីនោះដោយរបៀបណា? សូមអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តប្រាប់មកតើម្សៅនោះកើតចេញពីណា។ ហើយប្រេងកើតពីណាដែរ? តើវាកើតមកក្នុងក្អមនោះដោយរបៀបណា?
នាងយកវាជារៀងរាល់ព្រឹកតែនៅពេលដែលនាងត្រលប់ទៅវិញ វាក៏មានទៀត។ តើវាមកពីណា? សូមទទួលយកព្រះបន្ទូលព្រះ។ សូមជឿជាក់លើទ្រង់។ ទ្រង់ជាព្រះអាទិករ។
អ្នកអាចបាត់បង់នូវសុខភាពរបស់អ្នក។អ្នកអាចបាត់បង់ផងដែរនូវមិត្តភាព។ សូមទទួលយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។សូមជឿជាក់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះ។ ពេលវេលានៃការសោកសៅនឹងមិនមានទៀតឡើយបើសិនជាអ្នកយកព្រះបន្ទូលព្រះនិងដឹងប្រាកដថាទ្រង់គឺជាព្រះ។
46
ពេលមួយនៅក្នុងប្រទេសអាឡឺម៉ង់ខ្ញុំបានឃើញផ្ទាំងគំនូរមួយ វាតែងតែនៅជាមួយខ្ញុំជានិច្ច។វិចិត្រករជនជាតិអាឡឺម៉ង់បានគូរវា ហើយឲ្យឈ្មោះថា “ទឹកដីពពក”។ នៅពេលដែលខ្ញុំឃើញវាពីចំងាយវាគឺជាភាពងងឹតដែលគួរឲ្យរន្ឋត់ វាជាពពកយ៉ាងក្រាស់ដែលនៅលើគ្នានៅពេលដែលអ្នកមើលពីចំងាយ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអ្នកចូរឲ្យគៀកវាមានការផ្លាស់ប្តូរ នោះជារូបទេវតា ដែលច្រៀងថា ហាលេលូយ៉ាថ្វាយព្រះអម្ចាស់។ ដូច្នេះ ពេលខ្លះនេះគឺភាពងងឹតមួយ។នៅពេលដែលអ្នកមើលវាពីចំងាយ វាមើលទៅដូចជាភាពខ្មៅងងឹតប៉ុន្តែនៅពេលដែលយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ និងដឹងប្រាកដថាទ្រង់គឺជាព្រះហើយដើរចូលឲ្យគៀក អ្នកនឹងឃើញថា នោះជាទេវតា។
47
នាងដូចជាលោកអ័ប្រាហាំដែរនាងត្រូវបានហៅមក ឲ្យដាក់អ្វីទាំងអស់លើអសនាជាដង្វាយ។ ប្រហែលជាអ្នករាល់គ្នាត្រូវបានហៅយ៉ាងដូច្នេះដែរក្នុងព្រឹកនេះ គឺបោះបង់ចោលផ្លូវរបស់អ្នកយកចេញនូវការមិនជឿ ដកចេញទាំងអស់នូវអ្វីដែលអ្នកមាន ហើយយកប្រេងនិងព្រះបន្ទូលលាយជាមួយគ្នា និងដាក់លើអសនា ជាដង្វាយ។
48
សូមគិតពីការនេះនៅពេលដែលយើងអធិស្ឋាន។តើអ្នកមានតំរូវការទេក្នុងថ្ងៃនេះ? តើអ្នកត្រូវការអ្វីដែលលើសជាងកំលាំងរបស់អ្នកធ្វើទេ? តើមានប្រាក់តិចតួចដែលអ្នកមិនអាចបង់ថ្លៃស្នាក់នៅមែនទេ? តើកូនៗរបស់អ្នកត្រូវការស្បែកជើងហើយអ្នកមិនមានលុយទិញឲ្យវាឬ? តើម្សៅនៅផ្ទះរបស់អ្នកកំពុងតែអស់ហើយក្អមទឹករបស់អ្នកក៏រីងស្ងួតឬ? អ្នកមិនអាចទិញអាហារសំរាប់បរិភោគឬ?សូមចាំថា ព្រះទ្រង់មានសេចក្តីសន្យាមួយ។
តើអ្នកមានជំងឺហើយគ្រូពេទ្យប្រាប់ថា អ្នកត្រូវការធ្វើការពិនិត្យតែអ្នកគ្មានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចំនាយលើការនេះឬ?
49
អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សមានបាបឬ? តើអ្នកកំពុងត្រូវការឬ? អ្នកត្រូវដឹងថានៅពេលដែលព្រះទ្រង់ហៅអ្នកមកក្នុងថ្ងៃនេះ អ្នកនឹងមានការបាត់បង់។តើអ្នកជាមនុស្សដែលចេញពីព្រះ ហើយថាខ្លួនជារបស់វិហារណាមួយឬ? ប៉ុន្តែពេលនេះអ្នកដឹងថា អ្នកបានធ្វើខុសវិញ្ញាណរបស់អ្នកបានប្រាប់អ្នកថា អ្នកបានធ្វើខុស ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហើយតើអ្នកមានតំរូវការឬ? សូមកុំឲ្យពាក្យទាំងនេះធ្លាក់លើដីដែលមានបន្លា ឬលើថ្ម ឬលើចិត្តដែលរឹងទទឹងឡើយសូមឲ្យវាធ្លាក់លើដីដែលល្អ និងមានជីជាតិវិញ។
បើសិនជាអ្នកមានជំងឺហើយគ្រូពេទ្យបា្រប់ថា អ្នកនឹងមិនអាចព្យាបាលជាឡើយហើយអ្នកសន្យានឹងព្រះអម្ចាស់ថា អ្នកនឹងបំរើទ្រង់ ពេញមួយជីវិតរបស់អ្នកនិងដឹងយ៉ាងប្រាកដថាទ្រង់ជាព្រះសូមមកឯសេចក្តីតំរូវរបស់ទ្រង់ក្នុងពេលនេះ។ បើសិនជាអ្នកមានតំរូវការការដំបូងដែលអ្នកត្រូវធ្វើសូមលើកដៃអ្នកឡើងទៅកាន់ទ្រង់ហើយប្រាប់ទ្រង់ថា អ្នកមានតំរូវការ។ សូមព្រះប្រទានពរ។សូមយើងអធិស្ឋានទាំងអស់គ្នា។
50
ឱ! ព្រះអម្ចាស់អើយ ដែលទូលបង្គំឈរនៅក្បែរអសនានៅវេលាព្រឹកនេះទូលបង្គំដឹងថា គ្មានដៃណាមួយដែលបានលើកឡើង ទ្រង់មិនជ្រាបនោះទេព្រោះទ្រង់គឺជាព្រះអម្ចាស់។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា “តើមិនមែនសត្វចាបពីរដែលត្រូវបានលក់ក្នុងតំលៃពីរកាក់ទេឬអី?តើពួកអ្នកទាំងនេះមានតំលៃយ៉ាងណាជាងសត្វចាប?” តើទ្រង់នៅឈរទតមើលមនុស្សទាំងនេះ ដែលព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានសុគតជំនួស ដល់កាលណាទៀត? តើទ្រង់ទតមើលដៃដែលពួកគេលើកឡើងហើយទ្រង់នៅស្ងៀមដល់កាលណាដែរ។ ទូលបង្គំដឹងថា ទោះជាសត្វចាបចំនួន១២ក៏មិនអាចលក់បានតំលៃមួយសេនផងក្នុងព្រឹកនេះពីព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវការវាឡើយពួកគេនឹងមានបញ្ហាបើសិនជាទិញវា។ ប៉ុន្តែទ្រង់ស្គាល់ពួកគេម្នាក់ៗយ៉ាងច្បាស់ទ្រង់ស្គាល់ពីសរីរាង្គទាំងអស់ដែលនៅក្នុងខ្លួនគេហើយទ្រង់ក៏ស្គាល់អស់ទាំងសសៃសក់ដែលនៅលើក្បាលគេដែរ។
ឱ! ព្រះអង្គអើយ សូមទ្រង់ឆ្លើយតបនឹងសេចក្តីអធិស្ឋាននេះសូមឲ្យពួកគេដឹងជាប្រាកដ ក្នុងព្រឹកនេះថា ទ្រង់គឺជាព្រះហើយនោះជាវិញ្ញាណទ្រង់។ សូមឲ្យភាពល្ងង់ខ្លៅនិងភាពឆើតឆាយនៃសាសនាក្នុងសម័យទំនើបនេះ ដែលនិយាយថា “អូ! ខ្ញុំជារបស់ក្រុមជំនុំនេះ” បានចេញឆ្ងាយពីពួកគេ។ ទ្រង់នឹងបំផ្លាញវាចេញពីគំនិតរបស់គេ។ក្នុងពេលនេះ សូមឲ្យពួកគេទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ហើយសូមឲ្យពួកគេស្វែងរក និងស្រេកឃ្លានចង់បានវា ហើយដឹងថា គឺជាទ្រង់ដែលជាព្រះ។ ទ្រង់តែងតែរក្សាព្រះបន្ទូលជានិច្ច។
51
ចំពោះមនុស្សមានបាបសូមឲ្យពួកគេផ្លាស់ប្រែក្នុងពេលនេះ សូមឲ្យពួកគេត្រៀមខ្លួនឲ្យបានរួចរាល់ដើម្បីជ្រមុជទឹកក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ហើយទ្រង់បានសន្យាថាទ្រង់នឹងប្រទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ឋរបស់ទ្រង់មកដល់ពួកគេ។អ្វីដែលទ្រង់មានបន្ទូល ព្រះអង្គអើយ ទ្រង់តែងតែរក្សាសេចក្តីសន្យានោះ។
សូមឲ្យមនុស្សដែលបែរទៅរកសេចក្តីអាក្រក់វិញគេបានដឹងជាប្រាកដក្នុងពេលនេះថា ទ្រង់ជាព្រះហើយដែលពួកគេបានដើរត្រាច់ចរគ្មានទិសដៅសូមឲ្យពេលនេះពួកគេបានមករកទ្រង់វិញ ព្រោះទ្រង់មានបន្ទូលថា “ទោះបីជាបាបរបស់ឯងក្រហមឆ្អៅយ៉ាងណាក៏ដោយឯងក៏នឹងបានសដូចហិមៈ”។
សំរាប់អស់អ្នកដែលមានជំងឺសូមឲ្យពួកគេដឹងថាទ្រង់គឺជាព្រះហើយទ្រង់តែងរក្សាសេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់។ហើយពេលពួកគេលាយខ្លួនរបស់គេជាមួយនឹងប្រេងសូមព្រះវិញ្ញាណទ្រង់ដែលនៅក្នុងពួកគេបានសារភាពថា ពួកគេជឿលើទ្រង់និងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ដែលជានំបុ័ងជីវិត ហើយព្រះគ្រីស្ទទ្រង់យាងមកនិងបង្ហាញថា ទ្រង់គង់នៅ ទោះជាថ្ងៃនេះ ថ្ងៃស្អែក និងអស់កល្បតទៅផងដែរ។សូមឲ្យពួកគេលាយជាមួយគ្នានូវព្រះបន្ទូលជាមួយនឹងប្រេង ដែលជាព្រះវិញ្ញាណដែលពួកគេមាន និងបន្ទាប់មកឲ្យពួកគេឈរលើអសនា ហើយនិយាយថា “ទាំងអស់នេះជាអ្វីដែលទូលបង្គំមាន ឱ!! ព្រះអង្គអើយទូលបង្គំសូមយកវាមកឲ្យទ្រង់ៗ។ អូ!! ទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យអ្នកវិញយ៉ាងច្រើនហើយយើងនឹងហៅទ្រង់ថា ជាព្រះ ជាព្រះយេហូវ៉ាដែលគង់ក្នុងចិត្តរបស់យើងរាល់គ្នា ទ្រង់នឹងមានបន្ទូលថា ”អញមានកូនដែលស្តាប់បង្គាប់អញ។ អញបានល្បងលវា ហើយវាបានបង្ហាញថាវាស្រឡាញ់អញ វាជឿដល់អញ។ វាជឿជាក់លើអញ“។ព្រោះមានសេចក្តីចែងទុកថា ”អស់អ្នកណាដែលមកឯព្រះត្រូវឲ្យមានជំនឿ ហើយទ្រង់នឹងប្រទានរង្វាន់ដល់អ្នកណាដែលស្វែងរកទ្រង់“។ ព្រះអង្គអើយ សូមទ្រង់ទទួលសេចក្តីទាំងនេះព្រោះទូលបង្គំគ្រប់គ្នាថ្វាយវាដល់ទ្រង់។
52
នៅពេលដែលយើងកំពុងអោនក្បាលនៅឡើយហើយអស់អ្នកណាដែលមានតំរូវការ សូមក្រោកឈរឡើង។សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងប្រាកដថា ទ្រង់ជាព្រះហើយទ្រង់តែងតែរក្សាសេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់ សេចក្តីសង្រ្គោះនិងការប្រោសឲ្យជារបស់ទ្រង់ជានិច្ច។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ត្រូវដឹងថាទ្រង់ជាព្រះ ដូច្នេះសូមក្រោកឈរឡើង។ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមាននរណាដែលអ្នករាល់គ្នាចង់អធិស្ឋានឲ្យ សូមក្រោកឈរឡើង ហើយដឹងជាប្រាកដថាទ្រង់ជាព្រះ។សូមឲ្យសេចក្តីសំនូមរបស់អ្នកបានដឹងក្នុងចំនោមអ្នកបរិសុទ្ឋរបស់ទ្រង់។
ទូលបង្គំដឹងជាប្រាកដថាទ្រង់ជាព្រះ។ ទូលបង្គំជឿថា ទ្រង់រក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ទូលបង្គំដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា សេចក្តីសំនូមរបស់ទូលបង្គំ......ទូលបង្គំដាក់វា ឲ្យទ្រង់លាងសំអាតក្នុងពេលនេះ។សូមដាក់រាល់ទាំងអំពើបាបរបស់អ្នកក្នុងពេលនេះទៅចំពោះទ្រង់ជាអំពើបាបនៃការមិនជឿ។ អ្នករាល់គ្នាអាចជាសមាជិកក្នុងក្រុមជំនុំតែខ្ញុំចង់សំដៅលើអំពើបាប នៃការមិនជឿ។ សូមដាក់វាជាដង្វាយអ្នករាល់គ្នាត្រូវថ្វាយវា គឺថ្វាយទៅឈើឆ្កាង។ សូមថ្វាយវាក្នុងពេលនេះនូវរាល់ទាំងការមិនជឿរបស់អ្នក ហើយសូមថ្វាយវាទៅចំពោះទ្រង់ ហើយដឹងថាគឺជាទ្រង់តែមួយត្រូវដឹងថាទ្រង់នឹងឆ្លើយនឹងអ្នករាល់គ្នា។ សូមលើកដៃអ្នករាល់គ្នាឡើង។
53
ព្រះអម្ចាស់អើយ!! នេះជាប្រេងនិងម្សៅរបស់ពួកគេដែលបានលាយជាមួយគ្នាពួកគេបានយកមកឯឈើឆ្កាង ជាកន្លែងដែលភ្លើងរបស់ទ្រង់បានចុះមក សូមទ្រង់បញ្ឆេះនូវដង្វាយនេះ។ទ្រង់យាងមកពីស្ថានសួគ៌ក្នុងរូបភាពជាសរសរភ្លើងស្ថានសួគ៌និងផែនដីបានរង្គើរដែលបានទទួលកាដូនេះ។
ពួកគេកំពុងឈរហើយលើដៃឡើងក្នុងពេលនេះ មានន័យថា ពួកគេមានជំនឿលើទ្រង់ហើយថ្វាយអ្វីទាំងអស់របស់ពួកគេ ដាក់លើអសនារបស់ទ្រង់។ ឱ!! ព្រះអម្ចាស់ ជាម្ចាស់នៃស្ថានសួគ៌ និងផែនដីទ្រង់ជាចៅក្រមដ៏សុចរិត ទ្រង់តែងរក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ទ្រង់ស្គាល់អស់ទាំងចិត្តរបស់មនុស្សទាំងអស់។
54
ឱ!! ព្រះអង្គអើយ ទូលបង្គំលើកដៃឡើង ពីព្រោះទូលបង្គំដឹងថាពេលនេះនឹងមានការផ្លាស់ប្រែដ៏ធំមួយ។ ហើយទូលបង្គំដឹងថានោះគឺជាទ្រង់ ទូលបង្គំឃើញទ្រង់ឈរនៅក្នុងសសរភ្លើងមួយ។ ទូលបង្គំឃើញថាទ្រង់កំពុងស្វែងរកភាពអាថ៌កំបាំងនៃចិត្តរបស់មនុស្សហើយគ្មានពេលណាមួយដែលទ្រង់ត្រូវបរាជ័យពីការនេះទេ។ទ្រង់តែងការការពារទូលបង្គំគ្រប់គ្នាពីលោកីយនេះ។ទូលបង្គំដឹងប្រាកដថា ទ្រង់ជាព្រះ។ ទូលបង្គំដឹងជាក់ពីការនេះ។
ទូលបង្គំសូមថ្វាយជីវិតរបស់ទូលបង្គំជាមួយនឹងមនុស្សទាំងអស់នេះផងដែរ ថ្វាយជាដង្វាយ រាល់អ្វីដែលទូលបង្គំមានព្រះអង្គអើយគឺសំរាប់បំរើទ្រង់។ ទូលបង្គំកំពុងចាប់ផ្តើមម្តងទៀតគឺធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក។ ព្រះអង្គអើយ សូមទ្រង់ជួយទូលបង្គំ។បើសិនជាពេលណាមួយ ដែលទូលបង្គំមិនបានជឿលើទ្រង់ ព្រះអម្ចាស់អើយសូមទ្រង់អត់ទោសនូវអំពើបាបនៃការមិនជឿនេះ។ ទូលបង្គំដឹងថា គឺជាទ្រង់ហើយទ្រង់តែងប្រទានរង្វាន់ដល់អស់អ្នកណាដែលស្វែងរកទ្រង់។
55
ព្រះអង្គអើយនៅពេលដែលពួកគេកំពុងតែលើកដៃឡើងនេះទូលបង្គំសូមលន់តួរាល់ទាំងអំពើបាបរបស់មនុស្សទាំងអស់នេះក្នុងព្រឹកនេះគឺភាពទន់ខ្សោយ និងភាពសង្ស័យរបស់ពួកគេចំពោះទ្រង់។ទូលបង្គំសូមលន់តួបាបចំពោះទ្រង់ ឱ! ព្រះអង្គអើយរាល់ភាពកំសោយរបស់ទូលបង្គំទាំងអស់គ្នា។សូមបញ្ជូនព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ឋរបស់ទ្រង់មកទូលបង្គំគ្រប់គ្នា ដោយបោះត្រាចំណាំពីការអនុញ្ញាតិរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់គឺជាព្រះហើយទ្រង់ទទួលទូលបង្គំទាំងអស់គ្នាហើយយកទូលបង្គំដាក់ក្នុងព្រះហស្ថរបស់ទ្រង់។បើសិនជាសុខភាពរបស់ទូលបង្គំគ្រប់គ្នា ខ្សោះខ្សោយទៅបើសិនជាព្រលឹងរបស់ទូលបង្គំ ធ្លាក់ទៅរកសេចក្តីងងឹតព្រះអង្គអើយសូមទ្រង់បញ្ចាំងពន្លឺឡើង ហើយបំពេញទូលបង្គំទាំងអស់គ្នាដើម្បីនឹងអាចឈរបាននៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់បាន។បើសិនជាមានការមិនជឿមកឯទូលបង្គំម្តងទៀត ព្រះអង្គអើយសូម ទ្រង់ដាក់ជំនឿឲ្យទូលបង្គំជាជំនឿដែលអាចរើភ្នំចេញបាន។ ព្រះអម្ចាស់អើយសូមទ្រង់ទទួលនូវពាក្យទាំងអស់នេះ។
ទូលបង្គំទាំងអស់គ្នាជឿជាក់ថាព្រះវិញ្ញាណទ្រង់កំពុងធ្វើចលនា ពេញក្នុងអគារនេះ លើមនុស្សទាំងនេះហើយនិងក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេទទួលព្រះអម្ចាស់ដ៏មានព្រះជន្មរស់។ការទាំងនេះទូលបង្គំសូមទូលថ្វាយក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។
56
ជំនឿរបស់ទូលបង្គំសំលឹងទៅឯទ្រង់
ជាកូនចៀមនៅត្រង់កាល់វ៉ារី
ទ្រង់ជាព្រះសង្រ្គោះ!!
សូមលឺសំលេងដែលទូលបង្គំអធិស្ឋាន
សូមដកអស់ទាំងអំពើបាបដែលទូលបង្គំមានចេញ
សូមកុំឲ្យទូលបង្គំវង្វេង
ចេញពីទ្រង់នោះឡើយ
តើអ្នករាល់គ្នានឹងនិយាយពាក្យទាំងនេះឬ? សូមលើកដៃរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើង ហើយនិយាយថា “ខ្ញុំទទួលទ្រង់ឥឡូវនេះ”។
ផ្លូវងងឹតនៃជីវិត
ភាពខូចខាតមកជិត
ទ្រង់ពិតដែលនាំខ្ញុំ
ភាពងងឹតនឹងចេញទៅ
ទ្រង់ជូតទាំងទឹកភ្នែក
សូមកុំឲ្យទូលបង្គំវង្វេង
ចេញពីទ្រង់នោះឡើយ
57
សូមយើងទាំងអស់គ្នាឱនក្បាលចុះ។បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមានជំនឿដោយបន្ទាបខ្លួនរាល់អ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាសូម នោះនឹងទទួលបានសូមកុំឲ្យអ្វីមួយរុញអ្នករាល់គ្នាចេញពីផ្លូវត្រង់នោះឡើយ។សូមឈរឲ្យត្រង់លើផ្លូវនោះ។ មិនថាខ្ញុំអធិប្បាយច្រើនប៉ុណ្ណានោះទេឬអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើ ឬអ្វីដែលមនុស្សធ្វើ វានឹងមិនមានឥទ្ឋិពលនោះឡើយដរាបណាអ្នករាល់គ្នាទទួលវាជារបស់ខ្លួន។
បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមានជំនឿដោយអស់ពីចិត្តអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នករាល់គ្នាចង់បាន ព្រះទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យ។សូមអ្នករាល់គ្នាកុំមានចិត្តសង្ស័យនោះឡើយ! បើសិនជាអ្នកបានបែរចេញពីទ្រង់សូមចូលវិញក្នុងព្រឹកនេះ។ បើអ្នកត្រូវការព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ឋសូមជ្រមុជនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រយោជន៍ឲ្យទទួលបាននូវការអត់ទោសបាប។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ទ្រង់មិនបានផ្លាស់ប្តូរវាទៅជា និកាយ ព្រះវិហារឬឲ្យទៅនរណាម្នាក់ឡើយ។ វាត្រូវតែស្ថិតនៅក្នុងបែបដូច្នេះ។យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបំពេញនូវសេចក្តីតំរូវរបស់ទ្រង់មិនមែនរបស់ព្រះវិហារនោះឡើយ តែជាតំរូវរបស់ទ្រង់វិញ។ នេះជាអ្វីដែលយើងរាល់គ្នាត្រូវតែធ្វើ។
58
ទ្រង់មានបន្ទូលថា“សេចក្តីអធិស្ឋានដោយជំនឿ នឹងប្រោសមនុស្សឈឺឲ្យបានជា”។ បើសិនជា អ្នករាល់គ្នាមានជំងឺខ្ញុំនឹងអធិស្ឋានដោយជំនឿសំរាប់អ្នករាល់គ្នា។សូមអ្នករាល់គ្នាអធិស្ឋាននៅក្នុងចិត្ត ដោយមានជំនឿចុះ។
មិនថាអ្នកមើលទៅមានភាពសោកសៅយ៉ាងណានោះទេព្រះទ្រង់បានត្រៀមព្រះពររបស់ទ្រង់សំរាប់អ្នករាល់គ្នា សូមអ្នករាល់គ្នាមកជិតទ្រង់ ហើយសំលឹងមើលទ្រង់ចុះ។
នៅពេលដែលយើងកំពុងអោនក្បាលចុះនៅឡើយ ខ្ញុំសូមប្រគល់កម្មវិធីនេះទៅឲ្យលោកNeville ដែលជាគ្រូគង្វាលរបស់យើងវិញ។