ពន្លឺដែលចែងចាំងយ៉ាងអស្ចារ្យ

(The Great Shining Light)

¹អត្ថរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ពេលព្រឹកនេះ មាននៅក្នុងសញ្ញាថ្មី។ ដំបូងនិងមានបទគម្ពីរដែលអានចេញពីម៉ាថាយជំពួកមួយ... ជំពួកពីរ ដែលចាប់ផ្តើមជាមួយនិងខ ទីមួយ។ ហើយរួចមកខ្ញុំក៏ប្រាថ្នាយកជាអត្ថបទមួយដែរ ចេញពីជំពួកទីបួន ហើយនិង ខទី១៤ និងទី ១៥។ ខ្ញុំស្រលាញ់ការអានព្រះបន្ទូល ពីព្រោះព្រះបន្ទូលជា គឺជាព្រះ។

កាលព្រះយេស៊ូរទ្រង់ប្រសូតមកនៅភូមិបេថ្លេហិមស្រុកយូដា ក្នុងរាជស្តេចហេរ៉ូឌ

មានពួកហោរាពីទិសខាងកើតដល់ក្រុងយេរ៉ូសាឡិម សួរថា តើព្រះអង្គដែលប្រសូត

មកធ្វើជាស្តេចសាសន៏យូដាទ្រង់គង់នៅឯណា? ពីព្រោះយើងបានឃើញផ្កាយរប

ស់ទ្រង់ពីទិសខាងកើតមក ហើយយើងមកថ្វាយបង្គំទ្រង់។

រួមនៅក្នុងជំពួក៤ និង ខ១៤ ដែលនិយាយទាក់ទងនិងពួកហោរា។ ដើម្បីឲ្យបានសម្រ្តចទំនាយ ដែលហោរាអេសាយបានទាយថា ស្រុកសាប់យូល៉ូន និងណែបថាលី តាមផ្លូវទៅឯសមុទ្រខាងនាយទន្លេយរ័ដាន់ គឺជាស្រុកកាលីឡេរបស់សាសន៏ដទៃ។

ឯបណ្តាជនដែលអង្គុយក្នុងសេចក្តីងងិត គេបានឃើញពន្លឺយ៉ាងធំ មានពន្លឺរះឡើង

ដល់ពួកអស់អ្នកដែលអង្គុយក្នុងកំឡុង ហើយនិងម្លប់នៃសេចក្តីស្លាប់។

³៣ខ្ញុំមានបំណង់ប្រាថ្នាយកអត្ថបទពី...នេះ ជាពន្លឺដែលចែងចាំងដ៏អស្ចារ្យ។ គឺជាបទគម្ពីរមួយដែលមិនមែនជាធម្មតាទាល់តែសោះ។

ហើយសម្រាប់ពេលនេះ ជាធម្មតា មនុស្សបានអធិប្បាយយ៉ាងច្រើនល់ “គ្មានបន្ទប់នៅក្នុងសណ្ឋាគារ” នៅក្នុងរដូរបុណ្យណូអែលហើយ “យ៉ូសែប និងម៉ារី” និងហើយនិងកំណើតរបស់ព្រះ អម្ចាស់ព្រះយេស៊ូរ”។ ពីម្សិលមិញ ខ្ញុំក៏កំពុងតែគិតថា ខ្ញុំគួរនឹងខំព្យាយាមដោះ ស្រាយការនេះ តាមរបៀបផ្សេង ដែលបងប្អូនភាគច្រើនបានស្តាប់ឮតាមវិទ្យុ និងទូរទស្សន៏ របស់បងប្អូន។

ហើយពេលដែលគិត ការនេះ បានចូលមកក្នុងគំនិតខ្ញុំអំពីអ្នកប្រាជ្ញ និងផ្កាយ។ ហើយអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៏គឺ ថាតើអ្វីដែលអ្នកប្រាជ្ញទាក់ទងជាមួយនឹងព្រះ គ្រឹស្ទ? ដូច្នេះ ដោយការអានពីព្រះ បទគម្ពីរបុរាណជាច្រើនកាលពីយប់មិញយ៉ាងយួររហូតដល់ខ្ញុំបានសំរាកលក់នៅលើតុ ដោយព្យាយាមរកអោយឃើញអ្វីមួយដែលអាចនាំពន្លឺតិចតួចដល់កម្មវត្ថុសំរាប់ថ្ងៃនេះ។

រួចមកគឺជាការមិនមែនធម្មតាមួយដែលនិយាយពីរឿងទាំងនោះ ពីព្រោះ ហើយម្យ៉ាងទៀតព្រះ ជាម្ចាស់មិនមែនធម្មតា។ ពីព្រោះ ព្រះ អង្គគឺពិតជាមិនធម្មតា។ ហើយពួកអស់អ្នកដែលបំរើទ្រង់ក៏មិនធម្មតា ពួកគេគឺជាមនុស្សចំលែកពិសេស។

⁷ពួកយើងក៏ដូច្នោះ ដែរ នៅវេលានេះ នៃរដូវដោយពួកយើងផ្តោតគំនិតរបស់យើងទៅលើបុណ្យណូអែល វាគឺអាក្រក់ខ្លាំងណាស់ ដែលពួកយើងត្រូវដាក់វាសនាវាទៅលើរឿងមិនពិតដែលគេនិយមជឿមួយដែលមានឈ្មោះ តាណូអែល “Santa Claus” ជាជំនួយបុណ្យណូអែលពិតប្រាកដ ដែលត្រូវបានសន្មត់។ កុមារតូចៗជាច្រើននៅសម័យនេះ មិនដឹងអ្វីក្រៅពីដែលណូអែលមានន័យថាជា” គាវសម្រាប់ជិះ លើទឹកកកមួយដែលពោរពេញទៅដោយក្មេងលេងហើយនិងសត្វរមាំងដែលតាំងនៅលើដំបូលផ្ទះ ដែលប្រកបដោយអាថ៌កំបាំងខ្លះ “ដើម្បីគ្រាន់តែបាន រៀនដឹងក្រោយមកអំពីរឿងមិនពិតដែលគេនិយមជឿនេះ គឺសូម្បីដើម្បីធ្វើឲ្យខួចដល់សេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ ពេលណាដែលត្រូវដឹងប្រវត្តពិតរបស់ណូអែល ដែលគ្មានអ្វីត្រូវជាប់ទាក់ទងជាមួយនឹងរមាំង ឬមនុស្សជក់ខ្សៀ ដោយមានក្រមាររោមសត្វរុំជុំវិញកអាវ។

គឺជាកំណើតរបស់ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះពររបស់យើង។ ហើយរិតតែមិនធម្មតាបំផុតដែលយើងឃើញយ៉ាងណាថាព្រះ ជាម្ចាស់បានធ្វើការតាមរបៀបរបបនេះ ពីព្រោះ គ្មានពេលវេលាណាទៀត និងត្រូវធ្វើឲ្យកើតមានឡើងនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងអស់នៃពិភពលោក។ គឺត្រូវតែចំលើពេលវេលានេះ ឯង។ ហើយពេលនេះ ចូរគ្រាន់តែមើលឲ្យត្រូវទៅលើរដូវមួយភ្លែត។

⁹គឺនៅពេលមួយកាលដែលអេរ៉ូឌ មេឃាតករធ្វើជាស្តេច។ គឺត្រូវមានមនុស្សដែលគ្មានចិត្តមេត្តាករុណានេះ ធ្វើជាស្តេចនៅពេលនោះ ដ្បិតយើងបានដឹងតាមព្រះ គម្ពីរ ដែលចែងថា គាត់ “បានស្លាប់ក្មេងអាយុក្រោមពីរឆ្នំាំទាំងអស់ចោលយ៉ាងឃោឃៅ” ដោយព្យាយាមរកព្រះគ្រឹស្ទឲ្យឃើញ។ ហើយគឺត្រូវតែចំនៅលើពេលនោះ។

ហើយរួចមកគឺត្រូវនៅពេលនោះ ឯង ដែលត្រូវមានបង្កើតការយកពន្ធ ដែលបង្ករអោយម៉ារី និងយ៉ូសែបត្រឡប់ទៅឯស្រុកកំណើតរបស់ពួកគាត់វិញនៅបេថ្លេហិម ដែលនៅទីនោះ ពួកគាត់ត្រូវបានចុះ ឈ្មោះ ហើយកំណើតរបស់ពួកគាត់មាននៅលើឯកសារនៃតុលាការនិងនៅក្នុងព្រះ វិហារ ដែលត្រូវវានជាប់ពន្ធ។ ហើយព្រះ គ្រឹស្ទត្រូវប្រសូតនៅក្រុងបេថ្លេហិមហើយនិងពួកគាត់ត្រូវទៅរាប់រយម៉ាយល៍ ពីទីនោះ ពេលដែលការនេះបានកើតមានឡើង។

¹¹ហើយពួកយើងត្រូវបានកត់សំគាល់នូវគ្រោះ ថ្នាក់ ដែលពួកគាត់បានឆ្លងកាត់ដើម្បីឲ្យបានទៅដល់ទីនោះ។ ឥឡូវនេះ ពួកគេមិនមានរថយន្តពេទ្យដ៏ធំល្អឆើតឆាយ ដើម្បីដឹកម៉ារីទៅទីនោះ ទេ។ ហើយពួកគេមិនបានមានអ្វីដូចសព្វថ្ងៃនេះ ដែលពួកយើងមានប្រភេទខ្លះ នៃការដោះ សារ។ កាលនោះ គឺជាបញ្ហារបស់ស្តេច។ គ្មានការដោះ ណាដែលត្រូវបានធ្វើឡើយវាត្រូវតែបានសម្រេច។ “ស្តេចបាននិយាយថាដូច្នេះ!” មិនរវល់ពីស្ថានភាពរបស់នាង ឬពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេវិញ។ គ្មានផាសុខភាពសំរាប់មាតាដែលសង្ឃឹមរងចាំ។ ហើយគ្មានមធ្យោបាយនៃការធ្វើដំណើរ មានតែដើរដោយជើងឬក៏ជិះ លាតូចមួយប៉ុណ្ណោះ។

ហើយគេបានប្រាប់ពួកយើងថា យ៉ូសែប ដែលត្រូវបានម៉ារី ម្តាយដែលសង្ឃឹមរង់ចាំរាល់ពេល ហើយដែលដាក់នាងនៅលើខ្នងលាតូច។ ហើយបើអ្នកណាម្នាក់ ដែលធ្លាប់ធ្វើដំណើរដោយជិះ លានិងដឹង ថាតើវានិងរងាក់រងើរយ៉ាងណា។ មនុស្សតូចដែលឡើងមកពីយ៉ូដា ទៅឯក្រុងបេថេ្លហិមតាមផ្លូវជើងតូចចង្អៀត ដែលក្រហីកក្រហុក និងខ្ពស់ទាបឡើងពទ្ធ័ភ្នំ។ តើយ៉ាងណាទៅ បើសត្វលាដើរភា្វត់ជើង ហើយធ្លាក់ទៅជាមួយនិងមាតាតូច ដែលសង្ឃឹមរង់ចាំជានិច្ច?

¹³ ឬនៅក្នុងថ្ងៃ ដែលមានការធ្វើដំណើរយ៉ាងច្រើនដើម្បីដល់ស្រុកកំណើតរបស់ពួកគាត់ប្រទេសទាំងមូលកំពុងធ្វើការយ៉ាងអ៊ូរអែជាមួយនិងពួកធ្វើធម្មយាត្រា និងអ្នកដំណើរត្រលប់ទៅក្នុងស្រុកកំណើតដែលជាការរៀបចំយ៉ាងល្អមួយសំរាប់ពួកចោនៅក្នុងសម័យនោះ។ កាលណាពួកគាត់បានឃើញក្រុមអ្នកដំណើរតូច ដែលមានមនុស្សតិចពួកអ្នកជិះ ពួកចោអាចនិងវាយលុក ហើយសម្លាប់ពួកគេយករបស់ទ្រព្យហើយចេញទៅ។ តើការនេះ វាយ៉ាងណាដែលសម្រាប់គួភរិយាក្មេងនេះ ដែលពួកគេត្រូវប្រឈរមុខហើយតើវានិងទៅជាយ៉ាងណា។

ចុះបើមានសត្វសាហារដូច ជាសត្វសឹង្ហហើយនិងសត្វ ដែលអាចបំផ្លិចបំផ្លាញជាច្រើនទៀត ពួកសត្វព្រៃដែលគ្រហឹមនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន ដែលពួកគាត់ត្រូវឆ្លងកាត់។ តើយ៉ាងម៉េចដែរបើសត្វព្រៃណាមួយនឹងលុកចូលមកក្នុងក្រុមតូចនេះ តើយ៉ូសែបអាចនឹងធ្វើអ្វីជាមួយដំបងមួយ ដែលនៅក្នុងដៃ ហើយនិងភរិយាម្នាក់ដែលអាចធ្វើចលនាដោយពិបាក? ពួកគាត់ត្រូវប្រឈមមុខនិងការនោះ។

¹⁵ ប៉ុន្តែវាបានផ្តល់កាលួងលោមដល់ពួកយើងអោយស្គាល់នេះ ថាពួកយើងមិនកាន់កាប់វាសនារបស់យើងទេ។ ព្រះ ជាម្ចាស់កាន់កាប់វាសនារបស់យើង។ ហើយព្រះ អង្គបានតំរូវវាទៅជាអញ្ជឹង ហើយគ្មានអ្វីនិងបង្គាប់កម្មវិធីរបស់ព្រះ ជាម្ចាស់បានទេ។ ពួកយើងត្រូវតែទៅដល់។

¹⁶ ហើយគឺត្រូវគ្មានការភ័យខ្លាច។ ហើយប្រហែលជាម៉ារី និងយ៉ូសែបនៅតែជាមនុស្សសាមញ្ញ និងគ្មានការអប់រំនៅឡើយ។ ហើយពួកគាត់គ្មានផ្លូវដឹងការទំាងនោះ ទេ ការនោះ បានកើតមានឡើងនៅចំពេលនោះ ហើយត្រូវបានសម្រេចបទគម្ពីរ។

¹⁷ ហើយដូចគ្នានៅសម័យនេះ។ ការបានកើតមានឡើងនៅចំក្នុងថ្ងៃដែលពួកយើងរស់នៅនេះ ហើយពួកយើងជាច្រើននាក់ មិនយល់អ្វីពីរឿងនេះ ទេ ថាតើព្រះជាម្ចាស់កំពុងធ្វើចលនារបៀបណា។

¹⁸ ខ្ញុំត្រូវបានសួរដោយសំលេង ដែលបានថតនៃស្ត្រីនៅក្នងបន្ទប់នៅទីនេះ ថាតើពេលណាខ្ញុំត្រូវនិយាយពីប្រធានបទនោះ អំពី សំណេរដោយដៃ និងពីស្ពុតនិក (តារារណបសិប្បនិម្មិត) នៅក្នុងអាកាស។ “តើនឹងអធិប្បាយនៅថ្ងៃអាទិត្យក្រោយឬ?”

ខ្ញុំបាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនដឹងទេ”។

¹⁹ ប៉ុន្តែ អូ ដើម្បីមើលឃើញនៅក្នុងពេលវេលាដ៏ខ្លៅងងិតនេះ ព្រះហស្តដ៏ធំរបស់ព្រះជា ម្ចាស់ធ្វើចលនាលើដោយមិនប្រែប្រូល។ គ្មានអ្វីអាចិងបញ្ឈប់ព្រហស្តនេះបានឡើយ។

²⁰ ហើយយើងអាចមើលឃើញដូចដែលវាបានកើតមានឡើងនៅថ្ងៃនេះ ដែលកូនលាតូចនិងអ្នកដំណើរទាំងពីរនៅទំបំផុតបានទៅដល់។ ដោយពួកមកនៅពេលយប់លើវាលខ្សាច់ព្រោះ វាក្តៅណាស់! ហើយរួចមកសុំនិយាយថាពួកគាត់បានតាំងលំនៅ នៅលើភ្នំតូចមួយនៅខាងកើតភ្នំបេថ្លេហិម។

²¹ ក្រុងបេថ្លេហិមតាំងនៅក្នុងជ្រលងភ្នំមួយ ហើយមានភ្នំតូចមួយ។ ហើយផ្លូវទៅក្នុងក្រុងបេថ្លេហិមបត់កោងទៅខាងកើតក្រុងបេថ្លេហិម ហើយតំរង់ចុះ ទៅក្នុងទីក្រុង។ នៅជិតជ្រុងដែលលោកអ្នកត្រូវដើរកោងចុងក្រោយ ដើម្បីចាប់ចុះ ពីលើភ្នំមានគំនរថ្មររឆេករឆូចធំមួយនៅទីនោះ។ ហើយពួកអ្នកប្រវត្តិវិទូបានបង្រៀនថា ប្រហែលជាម៉ារី និង យ៉ូសែបបានឈប់នៅទីនោះ ដើម្បីសំរាកបន្តិចមុននិងពួកគាត់ចូលទៅក្នុង ក្រុងនៅពេលយប់នោះ។

²² យើងមើលយ៉ូសេបគាត់បានលើកកូនក្រមុំ ពីលើសត្វលានៅក្នុងដៃដ៏ថ្នមរបស់គាត់ហើយដាក់នាងមកលើដីបាននាំនាងមកហើយ ឲ្យនាងអង្គុយលើថ្ម ហើយនិយាយថា “អូនសំលាញ់ នោះ គឺក្រុងតូច ដែលនៅពីខាងក្រោមយើង ហើយប្រហែលជានៅទីនោះ ហើយដែលកូនរបស់យើងនិងកើតមក”។

²³ ខ្ញុំអាចស្រមើស្រមៃឃើញផ្កាយ ដែលគ្រាន់តែបញ្ចេញពន្លឺព្រិចៗ បន្តិចហើយក៏កាន់តែភ្លឺទៀត ពេលដែលរះ ឡើងសំលឹងទៅលើក្រុងបេថ្លេហិមទៅលើ... នៅខាងកើត។ ហើយដោយពួកគាត់នៅទីនោះ ដោយងឿងឆ្ងល់ពេលពួកគាត់សំលឹងមើលទៅផ្កាយ ផ្លូវទៅចម្ងាយរាប់រយម៉ាយល៏ខាងកើតទីនោះ មានទស្សនីយភាពមួយទៀតដែលកើតឡើង។

²⁴ បងប្អួនដឹងហើយព្រះ ជាម្ចាស់ធ្វើនៅក្នុងសាកលលោករបស់ព្រះ អង្គ។ ព្រះ អង្គធ្វើឲ្យកាកើតមានឡើងនៅក្នុងប្រទេសមួយ ដែលទ្រង់កំពុងធើ្វវាអោយមានរូបរាងឡើង ដើម្បីឲ្យត្រូវក្នុងមួយទៀត។ ត្រង់នេះ យើងឃើញផ្លូវទៅក្នុងទិសខាងកើតដូចដែលពួកអ្នកប្រវត្តិវិទូបានប្រាប់ពួកយើងថា មនុស្សទំាងនេះ ជាហោរា ដូចជាពួកយើងបានស្គាល់។

²⁵ សព្វថ្ងៃនេះ ទោះតិចឬច្រើនពួកគេត្រូវបានហៅថាជាពួក “តារាវិទូ”មិនមែនក្នុងន័យថាគ្រួទាយទេ ប៉ុន្តែមានការចំអកនៃតារាវិទ្យាដែលត្រូវហៅថាគ្រួទាយ។ តែមនុស្សស្ទុះ សម្រុកទៅឯការទាំងនោះ ដែលជាពិត គឺជាគំនិតដែលក្លែងក្លាយរបស់តារាវិទូពិត។

²⁶ លោកហ៊ែមធិន (Hampton) ដែលជាប្រវត្តិវិទូដ៏ឆ្នើម បានប្រាប់យើងថា ពួកតារាវិទួទាំងនេះ គឺជាពួកមេឌី - ពើស៊ី បានជួបជានឹងដំណឹងល្អរបស់ព្រះ អម្ចាស់របស់យើង។ កាលដែលព្រះ អង្គយាងមកក្រុងបាប៊ីឡូន។ ជាច្រើនឆ្នាំមុនក្នុងសម័យរបស់ស្តេច នេប៊ូក្នេសា ពួកគេមានមនុស្សប្រភេទតារាវិទូ ដែលតាមមើលផ្កាយ និងរូបកាយនៃស្ថានសួគ៌។ ហើយពួកគេអាចនិយាយប្រាប់តាមសញ្ញា និងចលនារបស់ផ្កាយនៃព្រឹត្តការណ៏ខ្លះ ដែលត្រូវកើតមានឡើង។

²⁷ ហើយស្តេចនៃសម័យបច្ចុប្បន្នបានទៅរកមនុស្សប្រភេទនេះ ដើម្បីនិងដឹងព្រឹត្តិការណ៏និងការកើតមានឡើង។ ព្រះ ជាម្ចាស់តែងតែប្រកាសពីការនេះ តាមរូបកាយនៅលើ ស្ថានសួគ៌ របស់ទ្រង់ មុនពេលទ្រង់ធ្វើអោយការត្រូវបានស្គាល់នៅលើផែនដី។ ព្រះជាម្ចាស់សរសេរ ការនេះនៅក្នុងស្ថានសួគ៌។

²⁸ ហើយផ្កាយដែលយើងមើលនោះ ហើយដែលយើងគិតពីវាថា ជាផ្នែកតូចមួយដែលមានជ្រុង៥ នៅលើមេឃ ហើយប៉ុន្តែ អ្វីដែលវាពិតនោះគឺ វាធំឆ្ងាយជាងពិភព ដែលចាំងពន្លឺ ព្រះអាទិត្យ។

²⁹ ហើយជាប្រាកដមនុស្សទំាងនេះ បានស្គាល់ដំណឹងល្អនៅក្នុងឆ្នាំនៃការជាប់ឃុំឃាំងរបស់អ៊ីស្រាអែល នៃពេលជិតសិបឆ្នាំនៅក្នុងទឹកដីរបស់ពួកខាល់ដេ (Chaldeans) ហើយប្រាកដកាលដែលដានីយ៉ែលត្រូវបានធ្វើជាមេពួកហោរា។ ព្យាការីតាមគតិបណ្ឌិតដ៏ធំសម្បើមដែលស្គាល់ទីបញ្ចាប់ការទំាងឡាយហើយនិងដឹងពីអ្វីដែលព្រះ ជាម្ចាស់នឹងធ្វើត្រូវបានហៅថាជាមេរបស់ហោរា។ ហោរាមានសំណេរដៃចាស់ៗរបស់ព្រះ បិតាចាស់់របស់ពួកគេដែលយោងចង្អុលទៅលើ។ ហើយដានីយ៉ែលនាំយកមកក្នុងសំណេររបស់ព្រះ អម្ចាស់។

³⁰ ហើយហេតុនេះ យើងយល់ថាក្នុងកុំឡុងពេលនេះ ពួកគេបានអោយយោបល់គ្នាជាច្រើនជាមួយគ្នា ហើយពួកគេបានឃើញគតិបណ្ឌិត និងកម្លាំងដែលព្រះ ពិតតែមួយអង្គបានបង្កើតហើយដែលនៅឆ្ងាយឯនាយតារាវិទូ ឬហោរាណាមួយក៏ដោយ។ ការនេះ ត្រូវបានបញ្ជាក់បង្ហាញនៅរាត្រីរបស់ស្តេចនេប៊ូក្នេសា... ឬការរាំងរបស់បេលថិស្សាសារ ដែលគ្មានពួកខាល់ដេណាម្នាក់ ឬតារាវិទូណាអាចអានសំណេរដោយដៃនៅលើជញ្ជាំងបានឡើយ។ ប៉ុន្តែដានីយ៉ែលតាមព្រះ វិញ្ញាណ និងអំណាចចេស្តាដ៏មានព្រះ ជន្មរស់អាចធ្វើបាន។ ហើយសំណេររបស់គាត់ត្រូវបានរក្សាទុកជាទីសក្ការៈ ហើយនៅដដែលរហូតដល់សព្វថ្ងៃ។

³¹ ឥឡូវនេះ ពួកយើងនៅខាងកើត... ខ្ញុំមានឯកសិទ្ធនិយាយជាមួយពួកគាត់នៅរដ្ឋ អ៊ីនឌីអានណា។ ហើយឥឡូវនេះ ពួកគេមានឈ្មោះថា ពួកម៉ូហាម៉ាត់។ ប៉ុន្តែតាមពិតពួកគេជាពួកមេឌី - ពើស៊ី។ ពួកឥណ្ឌាត្រូវបានគេហៅថា... ខ្ញុំជឿថា គេហៅពួកនេះ ថា អ្នកមិនស្អាត។ ហើយពួកមេឌី - ពើស៊ី គឺពិតជាម៉ូហាម៉ាត់។ ហើយពួកគេជាអ្នកមានដើមកំណើតជាមួយនិងស្តេចនេប៊ូកេ្នសា។ ហើយពួកបណ្ឌិតធំៗរបស់ពួកគេគឺជាពួកអ្នកប្រាជ្ញ ដែលបានរៀនការជាធម្មជាតិ ដើម្បីប្រកាសពីការខាងវិញ្ញាណ ដែលត្រូវកើតមានឡើង។

³² ហេតុនេះនៅក្នុងពេលដ៏វែងរាប់រយឆ្នាំនេះ ពួកគេបានរស្សាទុកនៅសំណេរដៃនៃការបង្រៀនរបស់ដានីយ៉ែល ជាដើម។

³³ ហើយពួកគេនឹងធ្វើអ្វីនៅពេលរសៀលល្ងាច ពួកគេតែងតែឡើងចូលទៅក្នុងភ្នំអាសាយ ហើយនៅទីនោះ ពួកគេមានវិមានមួយ។ ហើយនៅក្នុងវិមាននោះ គឺជាវិមានរបស់ហោរាហើយពួកគេ តែងតែមានបុណ្យ Fuadous (?) របស់គេ។ ហើយបន្ទាប់ពីបុណ្យពួកគេតែងតែដើរចេញទៅលើប៉ារំា ឬលើរានហាល ហើយបន្ទាប់ពីពេលថ្ងៃលិចទៅ ឯប៉មសម្រាប់ត្រូតពិនិត្យខ្លះ។ ហើយពួកមហាតម៉ាត់តែងតែធ្វើ គេអោនស្របទៅឯព្រះ អាទិត្យ ហើយលូ “អាឡោះ” “អាឡោះ” (Alah! Alah!)។ ហើយពួកគេប្រសិទ្ធពរខ្លួនឯងជាច្រើនដងជាមួយនិងទឹកមន្តជាដើម រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ហើយវត្ថុជាទីសក្ការៈ ជាងគេបំផុតគឺភ្លើង។ ពួកគេមានជំនឿថា ព្រះពិតរបស់គេនៅក្នុងភ្លើង។

³⁴ ហើយចំលែកយ៉ាណា ដែលដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់ពិតនឹងមានព្រះ ជន្មរស់ដែលរស់នៅក្នុងពន្លឺ ហើយទ្រង់ជាភ្លើងដែលឆេះ បន្សុះ។

³⁵ យ៉ាងណាដែលពួកគេដុតភ្លើងដែលជាទីសក្ការៈ! ហើយពួកគេតាមមើលភ្លើងនេះ ពីព្រោះ ពួកគេមានជំនឿថាព្រះ ជាម្ចាស់ពិតរបស់ពួកគេ រស់នៅក្នុងភ្លើងនេះ ហើយទ្រង់បានបញ្ចាំងអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ដល់ពួកគេ។ ហើយភ្លើងនេះ បានឆេះ ភ្លឺចាំងបំផុតពេលណា - ព្រះអាទិត្យ បានលិចបាត់ទៅ។

³⁶ ហើយហេតុនេះ ពួកគេតែងតែចេញទៅឯប៉មពិនិត្យនេះ ហើយតែងតែសំឡឹងមើលទៅហើយពួកគេត្រូវបានហ្វឹកហ្វាត់ាបានយ៉ាងល្អ។ ពួកគេបានស្គាល់គ្រប់ចលនានៃតួផ្កាយដ៏ធំនៅលើមេឃ។ ពួកគេតាមមើលផ្កាយដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះ ចលនាណាក៏ដោយ

³⁷ អូ បើសិនជាគ្រឹស្ទាននិងគ្រាន់តែធ្វើការនោះ វិញ! មិនមែនតាមមើលផ្កាយទេ ប៉ុន្តែតាមមើលព្រះ បន្ទូលព្រះ ជាម្ចាស់ដែលមិនទាន់សម្រេច។ បើសិនពួកយើងនិងគ្រាន់តែកត់សំគាល់នៅថ្ងៃនេះ ហើយមើលឃើញវាយ៉ាងណាព្រះ ជាម្ចាស់បានសន្យាក្នុងថ្ងៃនេះ ពីការដែលពួកយើងគាំទ្រដោយអង់អាច។ ព្រះ ជាម្ចាស់បានសន្យាថាធ្វើការទាំងនេះ ដូចជាប្រោសអ្នកឈឺឲ្យជា និងធ្វើការអស្ចារ្យធំៗ។

³⁸ ដានីយ៉ែលដដែលនេះ ដែលបានបង្រៀនពីព្រឹត្តិការណ៏ បាននិយាយថា “នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ មនុស្សដែលបានស្គាល់ព្រះ របស់គេនិងយកផល”។ បទគម្ពីរទាំងនោះត្រូវតែបានសម្រេច។ បើសិនពួកយើងនឹងគ្រាន់តែរក! ហើយបើសិនបងប្អូននិងកត់សំគាល់ថាព្រះ ជាម្ចាស់បើកសំដែងទ្រង់ផ្ទាល់ចំពោះ អស់អ្នកដែលស្វែងរក និងចង់ឃើញព្រះ អង្គ។ “ចូរចូលមកជិតខ្ញុំ ខ្ញុំនិងចូលទៅជិតអ្នក” ព្រះ បន្ទូលព្រះអម្ចាស់។ ហើយពេលខ្លះ ព្រះ អនុញ្ញាតឲ្យរឿងរ៉ាវកើតឡើង ដើម្បីឲ្យយើងចូលទៅជិតទ្រង់។

³⁹ ហើយពួកយើងនឹងនិយាយនៅយប់ណាមួយបន្ទាប់ពីបុណ្យបានចប់ ហើយពួកគេបានក្រាបទៅឯព្រះ អាទិត្យ ដែលកំពុងលិច ក្រុមរបស់ពួកយើងឡើងទៅលើប៉មសំរាប់ពិនិត្យនេះ។ ហើយនៅពេលដែលរូបកាយដ៏អស្ចារ្យ នៃស្ថានសួគ៌ចាប់ផ្តើមចេញបង្ហាញនៅលើមេឃសំណេរដោយដៃចាស់ៗពីយ៉ូមកហើយរបស់ពួកបណ្ឌិតត្រូវបាននាំចេញមក។ ហើយបើកឲ្យឃើញ ពួកគេបានមើលវា ហើយបាននិយាយថា អូ ជារឿងពិត ដែលគេបានទាយទុក។ ហើយប្រធានបទនៃការធ្លាក់ចុះ យ៉ាងធំនៃព្រះ រាជាណាចក្រ ប្រហែលជាបន្តទៅមុខអស់ពេលយ៉ាងយូរទៀត និងការដួលរលំនៃអាណាចក្រដ៏ធំសម្បើមរបស់គេ ហើយនិងរបៀបដែលការឈរនៅខាងសង្គមរបស់មនុស្ស និងសង្រ្គាម ដែលប្រហែលជាបានធ្វើអោយរហែកហើយស្រោចស្រប់ផែនដីដោយឈាមនៃមិត្តរបស់ពួកគេ។ ហើយដោយមនុស្សដែលមានវិញ្ញាណគឺយល់តែ ការខាងឯវិញ្ញាណ ពីរបៀបដែលបានបើកសម្តែងចេញនៃថ្ងៃដ៏ធំកន្លងទៅហើយការអាម៉ាស់របស់ពួកគេ ពេលដែលភ្លើងជាទីសក្ការៈ បានឆេះ ឡើងសន្ធោរសន្ធៅនៅក្នុងអាកាសហើយស្រាប់តែបានបាត់ទៅសម្រាប់តំណាងអោយព្រះ ជាម្ចាស់មួយអង្គ ដែលពិត និងដែលមានព្រះ ជន្មគង់នៅ។

⁴⁰ ហើយដោយយប់កាន់តែជ្រៅទៅ ដែលថាម៉ោងដប់ ឬដប់មួយ ដោយភ្ញៀវកំពុងតែនៅទីនោះ មើលទៅកំពុងច្រៀងទំនុកដំកើងរបស់គេ ឬក៏ប្រហែលជាកំពុងតែអធិស្ឋាន។ យើងមិនដឹងប្រាកដទេថាពួកគេកំពុងតែធ្វើអ្វី ហើយពួកអ្នកប្រវត្តិវិទូមិនបានធ្វើអោយច្បាស់លាស់ទេទ។ ក៏ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក៏ដោយ គេត្រូវតែនៅក្នុងឥរិយាបទខាងវិញ្ញាណ ដ្បិតថ្វាយបង្គំព្រះ នៅទីកន្លែងណា ដែលមានការួបរួម និងព្រះ វិញ្ញាណ។

⁴¹ ព្រះ និងយាងមកឯយើងនៅព្រឹកនេះ។ ព្រះអង្គទុកជីវិតក្មេងស្រីតូចជាទីស្រឡាញ់នេះ ហើយពួកបងប្អូនជាច្រើននៅទីនេះ ដែលប្រហែលជាត្រូវស្លាប់ដោយមហារីក និងដោយជម្ងឺ ផ្សេងៗទៀត បើសិនពួកយើងគ្រាន់តែអាចចូលរួមនៃវិញ្ញាណជាមួយព្រះ បន្ទូលរបស់ទ្រង់និងជាមួយព្រះ អង្គ។ ព្រះ និងសំដែងបង្ហាញអង្គទ្រង់ផ្ទាល់។ ព្រះ អង្គធ្វើការនោះ ជាដ៏រាប។

⁴² នៅតាមផ្លូវទៅក្រុងអ៊ីមម៉ាន្ស (Emmans) បន្ទាប់ពីការរស់នៅពីសេចក្តីស្លាប់ឡើងវិញគឺ កាលណាតែ ថេវភីល (Theophilus) និងមិត្តរបស់គាត់ផ្តើមនិយាយទៅរកទ្រង់ ហើយបទគម្ពីរត្រូវបានដកស្រង់ហើយនិងព្រះ ជាម្ចាស់ក្នុងព្រះគ្រឹស្ទ បានសំដែងអង្គទ្រង់ដល់ពួកគេ។ ហើយក្រោមមកនៅតាមផ្លូវត្រលប់មកវិញពួកគាត់បាននិយាយថា” តើចិត្តរបស់ពួកយើងមិនបានឆេះ នៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកយើងពេលពួកយើងនិយាយទៅរកទ្រង់នៅតាមផ្លូវឬទេ? “ការអ្វីមួយដែនិយាយអំពីព្រះ បន្ទូល!

⁴³ ហើយនៅក្នុងសំណេរដោយដៃរបស់ពួកគាត់ ពេលពួកគាត់អានអំពីហោរាផ្សេងៗ ដែលបានចាកស្ថានទៅ។ ហើយខ្ញុំមិនអាចអានគម្ពីររបស់ពួកគាត់នៅពេលនេះ ឬ ដែលពួកគាត់បានហៅហ្សេដាកោះ (Zedakoah) នោះគឺការអ្វីមួយរបៀបនេះ ដែលពួកគាត់អានហើយបានចង្អុលយោងទៅសំណេរដៃនេះ របស់មនុស្សជាទីសក្ការៈ របស់ពួកគាត់ ហើយនិងរបៀបណាដែលពួកគាត់ជាច្រើនជាអ្នកថ្វាយបង្គំរូបព្រះ បាននាំមកនូវភាពអាម៉ាស់ និងភាពអប់យសដល់មនុស្ស មិនបាច់សង្ស័យទេថា ពួកហោរាទាំងនេះ បានអោនក្បាលរបស់ខ្លូនក្នុងភាព អាម៉ាស់។ ក៏ប៉ុន្តែពេលនេះ ភ្លើង ដែលឆេះ ជាទីសក្ការៈ បានតំណាងអោយព្រះពិត

⁴⁴ ក្រោយមកខ្ញុំអាចមើលឃើញគេចេញមកពីវិមាន ដោយមានកាន់ក្រាំងមួយនៅក្នុងដៃរបស់គាត់។ ហើយគាត់ជួនក្រាំងនេះ ទៅពួកបណ្ឌិតពេលពួកគាត់នៅលើប៉មពិនិត្យ តាមមើលផ្កាយ និងវត្ថុទាំងឡាយដែលធ្វើចលនាស្របគ្នាយ៉ាងឥតខ្ចោះ ដោយវាមានកើតឡើងរាល់យប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវដូចដែលព្រះ ជាម្ចាស់បានកំណត់។

⁴⁵ ហើយក្នុងទីនោះ ពេលដែលពួកគាត់កំពុងនិយាយលើការដួរលំរបស់ព្រះ រាជាណាចក្រពួកគាត់អានកំណត់អត្ថបទមួយរបស់ដានីយ៉ែល ដែលនិយាយថា” ខ្ញុំបានសង្កេតមើលរហូតដល់ថ្មមួយត្រូវបានកាត់ដាច់ចេញពីភ្នំ ដោយគ្មានដៃ ហើយវាបានកំទេចព្រះ រាជាណាចក្ររបស់ផែនដី ហើយវាបានទៅដូចជា ដូចជាអង្កាម ដែលបោកបាចនៅលើក្តាក្រាល។ ហើយថ្មដ៏ធំនេះ វានងើបឡើងទៅក្នុងភ្នំមួយ ដែលគ្របដណ្តប់លើផែនដីទាំងអស់។ ហើយនគររបស់ព្រះ អង្គនឹងទៅជាព្រះ រាជាណចក្រ ដែលអស់កល្ប”។ ពេលនោះ ក្តីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្កាត់ទៅឯពេលមួយ ដែលកាលណាអាណាចក្រនឹងឈប់ដូលរលំ និងកាលណាដែលព្រះ រាជាណាចក្រនឹងត្រូវបានឈប់បំផ្លិចបំផ្លាញ ដ្បិតព្រះ មានព្រះ រាជាណាចក្រដ៏អស់កាល្ប ដែលត្រូវបានកំណត់របស់ព្រះ ដ៏ពិតប្រាកដ និងជាព្រះ ដែលមានព្រះ ជន្មគង់នៅ។

⁴⁶ ហើយដោយពួកគាត់បានគិតលើការទំាងនេះ លើបទគម្ពីរ គេត្រូវបានរក្សា។ ហើយមានអ្នកចំឡែកម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគាត់។ ពួកគាត់បានមើលឃើញពន្លឺមួយដែលពួកគាត់មិនធ្លាប់ដែលបានឃើញពីមុន។ គឺជាផ្កាយដ៏សម្បើមមួយ ដែលរហូតមកដល់ពេលនេះ មិនបានជារបស់អ្នកណា ឬមិនដែលបានចូលមកក្នុងការមើលឃើញរបស់ហោរា។ ប៉ុន្តែ មាននៅទីនោះ។ ហេតុអ្វី? បទគម្ពីរត្រូវតែបានសម្រេច។

⁴⁷ រួចមកបងប្អូននិយាយថា “បងប្រុសប្រាណហាំ តើបងគិតថា ព្រះ ជាម្ចាស់នឹងដោះ ស្រាយជាមួយពួកហោរានោះ ទេ?

⁴⁸ គម្ពីរចែងនៅក្នុងហេព្រើ១:១ ថា “ឯព្រះដែលពីដើមទ្រង់មានបន្ទូលនឹងពួយុកោ ដោយពួកហោរាជាច្រើន ១ ថា ដងច្រើនបែប”។

⁴⁹ មានសរសេរនៅក្នុងកិច្ចការ ១០:៣៥ ដែរថា” ព្រះមិនរើសមុខអ្នកណាទេគឺនៅក្នុងនៅក្នុងគ្រប់ទាំងសាសន៏ អស់អ្នកណាដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់ ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តសេចក្តិសុចរិតនោះគាប់ដល់ព្រះហឬទ័យទ្រង់ដែរ”។ ទោះ បីបងប្អូននៅក្នុងផ្លូវខុស តែគឺនៅក្នុងក្តីសុចរិតនៃការបាញ់របស់ចិត្តបងប្អូននៅឡើយ ដែលបងប្អូនចង់បំរើព្រះ ជាម្ចាស់ នោះ ព្រះ ជាម្ចាស់និងគាប់ហឬទ័យ។ ហេតុដូច្នេះ និកាយទំាងឡាយគ្មានបែបបទណា ដែលពួកគេអាចរៀបចំធ្វើដែលនិងបញ្ឈប់ព្រះ ជាម្ចាស់នៅនឹងគោលជំនឿណាមួយក៏ដោយពីព្រោះ ព្រះ ទ្រង់ពិនិត្យទៅលើហេតុដែលជំរុញរបស់ចិត្តមនុស្សហើយព្រះ អង្គនឹងធ្វើការពីចំណុចរបស់ចិត្តមនុស្សហើយព្រះ អង្គនិងធ្វើការពីចំណុចនោះ។

⁵⁰ ហើយយើងរកឃើញពួកហោរានោះ ដែលមានចិត្តទៀងត្រង់ហើញដែលចង់ឃើញព្រះ ពិតអង្គនោះ និងដែលទន្ទឹងចាំពាក្យរបស់ព្រះ អង្គត្រូវបានសម្រេច ដែលបាននិយាយថា “ព្រះអម្ចាស់និងលើកទ្រង់ឡើងហើយបង្កើត... ព្រះ រាជាណាចក្រកម្ពុជារបស់ទ្រង់និងគ្មានទីបញ្ចាប់។ គឺជាព្រះ រាជាណាចក្រដ៏អស់កល្ប”។

⁵¹ គឺនៅពេលនោះ តារាដែលយើងស្គាល់សព្វថ្ងៃនេះ ដោយហៅថាផ្កាយ បានបង្ហាញចេញមកនៅលើមេឃ។ ខ្ញុំអាចស្រមើលស្រមៃថាពួកហោរាទាំងនោះ ជាមួយនឹងការចុះ សម្រុងតែមួយ បានឈរនៅស្ងៀមពេលដែលពួកគាត់សំលឹងមើលទៅបាតុភូតរបស់តារាថា បានបំពានច្បាប់របស់ប្រពន្ទ័ព្រះ អាទិត្យ ហើយនិងបានមកពីហ្វូងផ្កាយយ៉ាងធំរបស់រូបកាយនៃស្ថានសួគ៌ដើម្បីការអ្វីណាមួយ កាលណាវាត្រូវបានកំណត់អោយកើតមានឡើង។

⁵² នៅចំណុចនេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាបងប្អូនអាចអាននៅក្នុងចន្លោះ បន្ទាត់ហើយយល់ដឹងថាពួកយើងចងមានន័យថាអ្វី ថាអ្វីៗ ថានៅក្នុងថ្ងៃនេះ ព្រះ ជាម្ចាស់ទ្រង់បានបំពានគ្រប់ការអ្វីដើម្បីប្រការព្រះ ផ្ទាល់ ថាព្រះ អង្គមានព្រះ ជន្មរស់ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ថាទ្រង់បានព្រះ ជន្មរស់ឡើងវិញពីសេចក្តីស្លាប់ក្នុងព្រះ កាយដ៏អស្ចារ្យនៃស្ថានសួគ៌របស់ព្រះ អង្គ។ រូបនៅទីនេះ របស់ភាវៈព្រះ អង្គនេះ នឹងបំពានរាល់អ្នកមិនស្មោះ ត្រង់ទាំងឡាយណានៅក្នុងលោកីយ៍។ ព្រះ អង្គមានព្រះ ជន្មរស់នៅរៀងរាល់រហូតតទៅ។ ព្រះ ជាម្ចាស់ធ្វើក្នុងរបៀបផ្ទាល់របស់ទ្រង់ដែលមិនមែនធម្មតា។

⁵³ ប៉ុន្តែពួកគាត់បានតាមមើលពន្លឺនៃស្ថានសួគ៌ តែពន្លឺនេះ ដូចជាខុសប្លែកឯពន្លឺឯទៀត ទាំងអស់។

⁵⁴ ហើយសព្វថ្ងៃនេះ ពួកយើងបានតាមមើលពន្លឺនៅក្នុងព្រះ វិហារ។ ពួកយើងបានតាមមើលពន្លឺពួកមេតូឌីស្ទ ពួកបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ពួកប្រេបិធារៀន (Presbyterian)។

⁵⁵ ក៏ប៉ុន្តែចំពោះ ពួកអ្នកដែលរង់ចាំរកទ្រង់ មើលទៅគឺដូចជាពន្លឺខុសប្លែកមួយបានចាប់ផ្តើមរះ ចាំងឡើងដែលប្រកាសពីទ្រង់។ “ព្រះអង្គគង់នៅដដែលពីម្សិលមិញ ថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូត”។ នៅក្នុងសោភ័ណភាពដ៏អស្ចារ្យ និងឬទ្ធិចេស្តារបស់ព្រះ អង្គពីរូបកាយនៃស្ថានសួគ៌ដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកក្នុងសណ្តាននៃព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយដល់ក្រុមជុំនុំដើម្បីប្រកាសពីអំណាចនៃការរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ហើយនិងថាព្រះ អង្គជាពន្លឺដ៏អស់កាល្ប ជារហូត ដែលពេលគង់នៅក្នុងចំណោមអស់អ្នក មានជំនឿរបស់ព្រះ អង្គអូ! គឺស្ងប់ស្ងែងណាស់ ដែលបានមើលឃើញថាអ្វី ដែលព្រះ អង្គធ្វើ!

⁵⁶ ហើយពេលពួកគាត់ឈរនៅទីនោះ ដែលចាប់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំងគេមិនអាចនិយាយរកគ្នាទេដ្បិតសិរីល្អរបស់ពន្លឺនេះ បានធ្វើអោយពួកគាត់ដូចត្រូវអំពើ។

⁵⁷ អូ. តើយ៉ាងណាដែរសព្វថ្ងៃនេះ មិត្តកញ្ចាស់ដ៏កំសត់របស់ខ្ញុំអើយ កាលណាមនុស្ស ដែលមិនដែលបានស្គាល់ចេស្តាររបស់ទ្រង់សម្រាប់ផ្តល់ជីវិតថ្មី និងក្តីសង្ឃឹមថ្មី ពេលណាគាត់ដើរចូលទៅក្នុងព្រះ វត្តមានរបស់រូបកាយជាព្រះ របស់ព្រះ គ្រឹស្ទ ជាមួយនិងសេចក្តីជំនឿដែលប្រកាន់ឲ្យគាត់ចាប់ចិត្តយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះ ព្រះ តេជះ។ វាគឺមិនមែនដូចជាការដើរចូលទៅអាសនៈ ហើយហុចដៃស្តាំរបស់បងប្អូនទៅអ្នកធ្វើពន្ធ័កិច្ចនោះទេ ហើយក៏មិនដូចការដើរចូលទៅក្នុងអាងហែលទឹក ដើម្បីអោយគេធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកដែរឬក៏ការឈរឡើងឲ្យគេប្រោះ ព្រហ្មទឹកនោះដែរ។ គឺជាការដើរចូលទៅក្នុងពន្លឺ ដែលបងប្អូនមិនដែលបានឃើញជាក់ស្តែងពីពេលមុន។ គឺជាយុថ្ការបស់សេចក្តីជំនឿនៃព្រះ ដែលហៅរបស់អ្វីម្យ៉ាងដែលផ្ទុយពីព្រះ បន្ទូលដោយចាត់ទុកថាដូចជាមិនមែន។ គឺអោយជីវិតថ្មី។ ផ្តល់សេចក្តីសង្ឃឹមដល់អ្នកស្លាប់។ ផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់អ្នកខ្សោយ។ ផ្តល់ការប្រោសឲ្យជាដល់អ្នកជំងឺ។ ផ្តល់ព្រះ ពរដល់អ្នកដែលមិនលំអៀង។ អស្ចារ្យណាស់ដែលឈានជើងចូលទៅក្នុងពន្លឺនៃព្រះ វត្តមានរបស់ព្រះ អង្គ។ គឺមិនមែនជារឿងមិនពិតដែលគេតែងតែជឿនោះ ទេ។ ហើយក៏មិនមែនជារបស់អ្វីមួយដែលអ្នកខ្លះ គ្រាន់តែមានជាសាច់ឈាម ហើយដែលនៅក្នុងគំនិតរបស់គេគឺដែលត្រូវបានទាញចេញយកមក។ ក៏ប៉ុន្តែនេះ គឺដែលមកដោយឆ្ពោះ ទៅក្នុងព្រះ វត្តមានរបស់ស្តេចនៃសិរីរុងរឿងរបស់ពន្លឺដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ ដែលមានព្រះ ជន្មគង់នៅ។

⁵⁸ កាលណាអ្វីមួយមានកើតឡើង ដែលថា យុថ្កាដែលសង្ឃឹមក្នុងបងប្អូនមិនថាបងប្អូនមានជម្ងឺយ៉ាណាក៏ដោយនៅពេលខាងក្រោយវាដាច់ខាតមិនល្អទេសំរាប់ឲ្យអារក្សសាតាំងព្យាយាមល្បូងបងប្អូនទៅក្នុងការផ្ទុយពីគ្នាណាមួយ។ គឺត្រូវបោះយុថ្កាជារៀងរហូត។ មិនថាឡើយសត្រូវនិងតែងតែបង្ករឲ្យបងប្អូន ព្យាយាមរស់នៅក្នុងជីវិតខុសយ៉ាងណាក៏ដោយ បងប្អូនគឺត្រូវបោះ យុថ្កាជារៀងរហូត ដ្បិតបងប្អូនឈានចូលទៅក្នុងព្រះ វត្តមានរបស់ទ្រង់ក្នុងពន្លឺនៃព្រះ ដែលបានផ្លាស់ប្តូរមនុស្សខាងក្នុងរបស់បងប្អន ហើយបានដាក់សេចក្តីអំណជួងនៃការសង្រោះ ដែលរោទិ៍នៅក្នុងចិត្តរបស់បងប្អូនដែលលោកិយិ៍មិនស្គាល់អ្វីទាំងអស់ពីការនេះ ដែលបងប្អូនបានឆ្លងពីសេចក្តីស្លាប់ទៅឯជីវិត។ សេចក្តីស្លាប់និងស្រមោលរបស់វាបានហើរសាត់ចេញពីបងប្អូន ហើយបងប្អូនបានទៅជាមនុស្សថ្មីមួយរូបកាលណាបងប្អួនឈានចូលទៅក្នុងពន្លឺនៃព្រះនេះ។

⁵⁹ ពេលពួកហោរាទាំងនេះ នៅឈរដោយចាប់ចិត្តយ៉ាងខ្លំាង ពេលដែលពួកគាត់តាមមើលពន្លឺនោះ នៅទីបំផុតខ្ញុំអាចស្តាប់ឬគេនិយាយទៅរកម្នាក់ទៀតថា “អូ តើនេះ មិនមែនជានិមិត្តរូបដ៏ឆ្នើម ដែលថាការអ្វីមួយរៀបនិងកើតមានឡើងទេឬ!”

⁶⁰ ប្រាកដហើយនៅសម័យនោះ ដែរ កាលណាយើងចូលមកក្នុងព្រះ វត្តមានរបស់ព្រះ អម្ចាស់យេស៊ូរវាគឺជានិមិត្តរូបមួយដែលថាការអ្វីមួយរៀបនឹងកើតមានឡើង ការយាងមកលើកទី២ ដ៏មានសិរីល្អរបស់ទ្រង់គឺនៅជិតបង្កើយ។

⁶¹ ហើយកាលណាពួកគេមើលគ្នាទៅវិញទៅមកហើយមួយសន្ទុះ ក្រោយមក...។ ពួកគាត់តាមមើលតារានោះ ប្រហែលជាពេញមួយយប់។ វាបានភ្លឺចាំងយ៉ាងខ្លំាង! មើលទៅដូចជាភ្លឺផ្លេកជាងផ្កាយឯទៀត។ ពួកគាត់ហាក់ដួចជាមិនអាចដកក្រសែភ្នែកចេញពីតារានោះ ដើម្បីសំលឹងមើលទៅផ្កាយណាំមួយទៀតបានទេ។

⁶² ហើយខ្ញុំប្រាកដក្នុងចិត្តថាបើពួកយើងមើលឃើញពន្លឺជាអស់កាល្បដ៏ធំនោះ រះនូវនឹងមុខរបស់ពួកយើង ពួកយើងនិងមិនមើលទៅនិកាយរបស់ពួកយើង ហើយនិយាយថា” ពួកយើង ជាបាប់ទិស្ទ ឬយើងប្រេសបិធារៀន ឬក៏ជាពួកថ្ងៃបុណ្យទី៥០ឡើយ “ឬក៏អ្វីទៀតណាក៏ដោយ។ ពួកយើងមើលទៅតែពន្លឺ ហើយរស់នៅ។ ព្រះអង្គគឺជា ពន្លឺអស់កាល្ប។

⁶³ ហើយពេលពួកគាត់តាមមើលតារានោះ ហើយកាលណានៅទំបំផុតព្រះ អាទិត្យបានរះ ឡើង...។ ពួកគាត់ដេកសំរាក់នៅពេលថ្ងៃ។ ខ្ញុំបានតាមមើលពួកគេនៅតាមផ្លូវនៅប្រទេសឥណ្ឌាដោយពែនភ្នែន អោបដៃអោបក្បាល ដោយពួកគេតែងតែទៅតាមមើលផ្កាយ ដោយពិនិត្យរាល់ចលនាណាមួយក៏ដោយ។

⁶⁴ គឺមានតែអស់អ្នកដែលរកព្រះ អង្គទេដែលនឹងបានឃើញព្រះអង្គ។ គឺមានតែអស់អ្នកដទៃជឿដល់ទ្រង់ទេ ដែលនិងបានរីករាយដោយព្រះ ពរ របស់ទ្រង់។ គឺមានតែអស់អ្នកដែលជឿលើការប្រោសឲ្យជារបស់ទ្រង់ទេ ដែលនឹងបានទទូលសេចក្តីសង្រោះ ទេ។ គ្រប់ប្រការទំាងអស់អាចដល់ជាសាច់ឈាមនោះទេ។ គឺត្រូវតែថាការបើកសំដែងដោយត្រង់ដែលព្រះ ជាម្ចាស់តែមួយអង្គបានបញ្ជួនហើយដែលពួកយើងតាមមើល។

⁶⁵ យើងឃើញថា ពួកគាត់បានតាមមើលពីមួយយប់ទៅមួយយប់។ ពួកគាត់ពិភាក្សាគ្នា។ គាត់មើលបទគម្ពីរហើយដោយស្រាវជ្រាវ។ ខ្ញុំអាចឃើញគាត់ម្នាក់ដែលមកហើយនិយាយថា” នេះ គឺជាការសរសេររបស់ពួកហេព្រីរមួយទៀត។ វាចេញមកពីព្យាការីរបស់ពួកគេម្នាក់ដែលមានឈ្មោះ បាឡាម។ ហើយគាត់បាននិយាយ គឺនឹងត្រូវមានផ្កាយរបស់ យ៉ាកុបមួយៗ” ហើយពួកគាត់សប្បាយរីករាយក្នុងចិត្តយ៉ាងទៅ!

⁶⁶ ហើយតើវាធ្វើអោយចិត្តពួកយើងសប្បាយរីករាយយ៉ាងណា ដោយដឹងថានៅក្នុងសម័យអាក្រក់ ដែលពួកយើងកំពុងរស់នៅឥឡូវនេះ ហើយឃើញសំណេរបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ត្រូវតែបានសំរេច និងសំដែងបង្ហាញដល់ពួកយើងជាការស្វែងរកពន្លឺនៅលើរូបកាយរបស់ពួកយើង។

⁶⁷ រួចហើយមួយសន្ទុះ ក្រោយមក ពេលពួកគាត់តាមមើល យប់មួយនោះ តារានោះ ចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាដោយចម្លែក។ ហើយពួកយើងធ្វើចលនាជាមួយនិងពន្លឺជានិច្ច។ ហើយពន្លឺចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាទៅខាងលិច។ ពួកគាត់បានរៀបចំអូដ្ឋនិងច្បាប់និពន្ធ័យ៉ាងរហ័ស។ ពួកគាត់យកអំណោយ។ ហើយខ្ញុំអាចឃើញពួកគាត់ពេលគាត់ធ្វើដំណើរទៅតាមពន្លឺ ដ្បិតពួកគាត់បានស្គាល់ថានេះ គឺជាភាវៈនៃស្ថានសួគ៌។ គឺត្រូវបញ្ចំាងពន្លឺធំជាងមួយ។

⁶⁸ សព្វថ្ងៃនេះ ក៏ដូច្នេះ ដែរ មិត្ត កាលណាពួកយើងមើលឃើញផ្កាយរះ យើងដឹងថាគឺជាចំណាំងរបស់ព្រះ អាទិត្យ។ កាលណាយើងឃើញព្រះ ចន្ទ័រះ យើងស្គាល់ថាគឺជាចំណាំងរបស់ពន្លឺដែលធំជាងមួយ។

⁶⁹ កាលណាយើងឃើញក្រុមជំនុំរះ យើងដឹងថាគឺជាចំណាំរបស់ពន្លឺដែលធំជាងមួយ ពន្លឺជាអមតៈ និងជាអស់កាល្ប។ ប៉ុន្តែកាលណាយើងធ្វើអោយខ្លួនយើងងងិត ហើយបំបែរចិត្តនិងបំបែរសេចក្តីជំនឿរបស់យើងចេញ ហើយនិយាយថា” ថ្ងៃដ៏អស្ចារ្យ បានកន្លងទៅហើយហើយគ្មានការរបៀបនេះ ឯណាទៀតទេ” នោះ គឺយើងបានបែរខ្នងដាក់ពន្លឺព្រះ ដ៏អស់កល្ប។

⁷⁰ ហើយដោយពួកគាត់បានសង្ស័យ ខ្ញុំអាចមើលឃើញពួកគាត់ ចាកចេញទៅភ្នំ ហើយទៅឯទីជម្រាលនៅទិសខាងលិច។ ពួកគាត់បានដើរចុះ តាមជម្រាលនៅទិសខាងលិច។ ពួកគាត់បានដើរចុះ តាមជម្រាលទៅឯទន្លេធីហ្រ្គីស (Tigris) ហើយពួកគាត់បានដើរតាមទន្លេធីហ្រ្គីស ដ៏ខ្លាំងអស្ចារ្យ ចុះ រហូតដល់ពួកគាត់ទៅដល់ក្នុងក្រុងបាប៊ីឡូន លុយឆ្លងកាត់កន្លែងទឹករាក់ នៅអ៊ើប្រាត (Euphrate) ហើយបានដើរសសៀរតាមទឹកដីរបស់ភីលីស្ទីន។ សប្បាយរីករាយណាស់! ពួកគាត់បានធ្វើដំណើរនៅពេលយប់ពីព្រោះ វាត្រជាក់ សម្រាប់ពួកគាត់ដែលត្រូវធ្វើដំណើរតាមវាលខ្សាច់។ ការមួយទៀតគឺផ្កាយរះ នៅក្នុងទីងងិត ដូច្នេះ ពួកគេត្រូវដើរតាមពន្លឺ។ ហើយពន្លឺគឺជាអ្នកនាំផ្លូវរបស់គាត់។

⁷¹ ហើយដោយពួកគាត់ឡើងមកទីបំផុត នៅទីបំផុតពន្លឺមកដល់ក្រុងយេរួសាឡិម។ ប៉ុន្តែកាលណាពន្លឺមកចំក្រុងយេរួសាឡិម ពន្លឺក៏បានចេញទៅ។ ពន្លឺបានបាត់ទៅភ្លាម ពេលពួកគាត់មកចំក្រុងយេរួសាឡិម ពីព្រោះ រួចមក គឺត្រូវពេលរបស់ពួកគេត្រូវបញ្ចាំងពន្លឺ។

⁷² ហើយនៅឯខាងក្រោមតាមផ្លូវក្ងិកក្ងក់នៃទីក្រុងដ៏ធំនេះ តាមផ្លូវនៃធានីចាស់នៃពីភពលោក ជិតក្រុងយេរួសាឡិម ទីតាំងមួយពេលរបស់មិលគីស្សាដែលដ៏ឆ្នើម ដែលព្យាការីធំៗពីដើមហើយនិងបទគម្ពីរបានសរសេរ។ ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងពេលចំណាយចោលទទេ របស់ពួកគាត់ជាសាច់ឈាម ដែលពន្លឺស្មារតីពាក់កណ្តាលដែលរស់មិនមានព្លឺនៃដំណឹងល្អបានចេញទៅ។

⁷³ ហើយនេះគឺពួកសាសន៏នៅក្នុងក្រុងរបស់ពួកយួដា ស្រែកថា” តើព្រះអង្គដែលប្រសូត្រមកធ្វើជាស្តេចរបស់ពួកយ៉ូដា ទ្រង់គង់នៅឯណា? ដ្បិតពួកយើងបានឃើញផ្កាយរបស់ទ្រង់នៅជិតទិសខាងកើត ហើយពួកយើងមកថ្វាយបង្គំទ្រង់”។ គឺជាព្រឹត្តិការណ៏ដែលធ្វើអោយចាប់អារម្មណ៏យ៉ាងខ្លាំងមួយរបស់ថ្ងៃនេះ អូព្រះ បិតាដ៏ប្រកបដោយករុណា ពេលពួកយើងមើលហើយនិងគិត! ពួកយ៉ូដា ងោកងុយខ្លាំងណាស់ លុះ ដល់ពួកហោរាពួកសាសន៏ដទៃនៅទិសខាងកើតបានមកពីទីសែនឆ្ងាយ ធ្វើដំណើររកអោយឃើញស្តេចរបស់ពួកយ៉ូដា ហើយពួកគេមិនបានដឹងអ្វីសោះ ពីរឿងនេះ។

⁷⁴ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះ អម្ចាស់បានយកមនុស្សដែលគ្មានការរៀនសូត្រ កុមារា និងកុមារី ដែលទំនងជាមិនមានការៀនសូត្រនៅសាលាបានច្រើនប៉ុន្មានជាងបឋមសិក្សា ព្រះ អង្គបានលើកឡើងតាមអំណាចនៃព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបានស្រែកក្នុងត្រចៀករបស់ក្រុមជំនុំ” ព្រះ អង្គគង់នៅទីនេះ ក្នុងព្រះ ចេស្តាដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ ដើម្បីនិងលាតត្រដាងអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ហើយនិងធ្វើអោយស្គាល់ទ្រង់ “រីឯក្រុមជំនុំមិនដឹងអ្វីទាំងអស់អំពីរឿងនេះ។

⁷⁵ ពួកគាត់មកដើម្បីធ្វើអភិវន្ទនាការ។ ពួកគាត់ថ្វាយកិត្តិយសដល់ស្តេចនៃអស់ទាំងស្តេចតែក្រុមជំនុំក្នុងដំណេកនៃនិកាយរបស់ខ្លួនគ្មានយល់ដឹងអ្វីទាំងអស់អំពីការនេះ។ ពួកគាត់គឺជាអ្នកដទៃ។ តើយ៉ាងណាដែរ ពេលពួកសត្វ ដែលបានពន្លឺច្បាស់ទំាងនេះ ក្នុងគ្រឿងបាក់ផ្នែកបូព៌ារបស់គេ ដែលមានរំយោលចងព្យួរ។ ហើយការដែលហ្វ៊ីឡន (Philon) បាននិយាយថា” ពួកគេមិនមែនជាស្តេចទេ ប៉ុន្តែពួកគេជា ពួកអស្ចារ្យល្មមនឹងទទូលកិត្តិយស ជាភ្ញៀវរបស់ស្តេច”។ ហើយនេះ គឺពួកគេនៅខាងក្រោយសត្វ ដែលប្រកបដោយសីហវិសាលទំាងនេះ ពេលពួកគេដើរតាមផ្លូវ ហើយនិយាយថា” តើទ្រង់ដែលប្រសូតមកជាស្តេច របស់ពួកយ៉ូដា គង់នៅឯណា?” គម្ពីរបាននិយាយថា” ទូទាំងក្រុងយេរួសាឡិម និងហេរួឌផងដែរត្រូវបានអំពល់”។ ទីបន្ទាល់របស់ពួកគាត់បានធ្វើអោយកម្រើករំជួលការខ្លះ។

⁷⁶ គឺមិនអាក្រក់ពេកទេ ឬសព្វថ្ងៃនេះដែលក្រុមជំនុំមិនអាចលូតចេញឡើងពីភាពល្ងីរល្ងើរនៃពិធីទេវវិជ្ជារបស់វា ដើម្បីឃើញចេស្តារបស់ព្រះ គ្រឹស្ទ ដែលមានព្រះ ជន្មឡើងវិញនិងដែលរស់នៅ និងសិរីល្អរបស់ព្រះ អង្គ ជាអ្នកដែលមិនចេះអក្សរ គ្មានការអប់រំ ការផ្លាស់ប្តូរជាអន្តរនិកាយ បានធ្វើអោយចាប់អារម្មណ៏ ខ្លាំងនៅឯលោកីយ៏។ ចូរមកមើលសិរីល្អរបស់ព្រះ ដែលមានព្រះ ជន្មរស់។ ព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងចុះ មក ចំពេលដែលនៅចាប់ផ្តើម។ បទគម្ពីរត្រូវតែបានសម្រេច ហើយនេះ គឺនៅពេលចុងបញ្ចប់។

⁷⁷ ហើយដើម្បីពួកហោរាទំាំងនេះ បានផ្លាស់ប្តូរកន្លែងនៅតាមផ្លូវ ពួកគេបានធ្វើឲ្យកម្រើករំជួយពីសេ្តចទៅដល់ជាងស្មូនជាមួយនិងសារនេះ “តើព្រះ អង្គនៅឯណា? ព្រះ គង់នៅទីណា? “ពួកគាត់មិនបានទទូលឆ្លើយទេ។ (បងប្រុសប្រាណហាំបានទះ ដែពីរដង)។ ⁷⁸ ហើយសព្វថ្ងៃនេះ ពេលដែលស្តុតនិកហោះហើរពាសពេញមេឃ ពេលដែលសញ្ញានៃការធ្វើអោយសាបសន្យទាំងអស់នៅជិតបង្កើយ ពេលដែលស្រ្តី និងបុរសត្រូវបានបណ្តោយខ្លួនទៅក្នុងអំពើបាប និងការរស់នៅក្នុងភាពគ្មានព្រះ មនុស្សស្រែកថា “នេះ មានន័យថាអ្វី? ហើយក្រុមជំនុំមិនមានចម្លើយ។ នាងនៅកំពុងងុយងោក។

⁷⁹ ប៉ុន្តែព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ពន្លឺជាអមតៈ និងអស់កាល្បរបស់ព្រះ ជាម្ចាស់ គង់នៅទីនេះ សំរាប់រះ ចែងចាំងលើអ្នកណាដែលចង់ និងអាចទទូលយកពន្លឺនេះ។

⁸⁰ ពន្លឺបានទៅហើយ។ ពួកគាត់បានធ្វើបន្ទាល់របស់ខ្លួន។ ហើយនៅទីបំផុតពួកគាត់បានហៅប្រជុំពួកសេនហេ្សឌ្រីន (Sanhedrien) ជាមួយគ្នាជាការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ។ ឯពួកបណ្ឌិតនិងពួកហោរាចូលមករួមជាមួយ និងព្យាការីតួចមួយ ព្យាការីតូចដែលមានអាយុមិនទានគ្រប់ដែលមានឈ្មោះថាមីកា ដោយមានពាក្យទំនាយរបសគេ។ ហើយពួកគាត់បាននិយាយទទូលសេ្តច គឺមានសរសេរថា” តែឯង ឱបេថ្លេហិមអើយ ឯងដែលតួចនៅក្នុងពួកយ៉ូដា ទាំងពាន់ៗ និងមានម្នាក់កើតចេញពីឯងមកឲ្យអញអ្នកនោះ ត្រូវឡើងជាអ្នកគ្រប់គ្រងលើអ៊ីស្រាអែល”។ ដូច្នេះ គឺនៅបេថ្លេហិម ដែលព្រះ គ្រឹស្ទ ជាស្តេចរបស់ពួកយ៉ូដាត្រូវប្រសូត្រ។

⁸¹ ល្អ គ្មានអ្នកណានឹងប្រាប់ពួកគាត់ថាទៅក្រុងបេថ្លេហិមដោយរបៀបណា។ ប៉ុន្តែពួកគាត់បាន បានដើរចេញពីក្លោងទ្វារ ហើយកាលណាពួកគាត់បានចាកចេញពីក្រុងនៃក្តីងងិតនោះ ពន្លឺ បានលេចចេញមកនៅមុខពួកគាត់ម្តងទៀត តារាបានលេចចេញមក។ ហើយគម្ពីរបានចែងថា” ពួកគេសប្បាយរីករាយដោយក្តីសប្បាយធំធេងលើសលប់”។ ពួកគាត់ពិតជាបានស្រែកហ៊ោរបន្តិច។ ពួកគាត់អបអរដោយសេចក្តិសប្បាយដ៏ធំលើសលប់។ ពួកគាត់រំភើបយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគាត់... តារាបានលេចចេញមកនាមផ្លូវពួកគាត់ទៅឯគោលដៅទីបញ្ចប់នៃដំណើររបស់ពួកគេ។

⁸² ពួកគាត់បានដើរតាមតារានោះ។ ឥឡូវនេះ ពួកគាត់បានសំគាល់ឃើញតារានោះ រះ នៅទៀបជាងធម្មតា។ ពេលនេះ ដូចជាកាន់តែនៅជិតជាងបន្តិច។ ហើយជាទីបញ្ចប់ដោយ...។ ពួកគាត់បានទៅតាម ដោយអរសប្បាយ និងដោយសរសើរព្រះត្រូវបាននាំផ្លូវដោយព្រះ ហស្តរបស់ព្រះ អម្ចាស់តាមពេលរាត្រី។ ប៉ុន្តែនៅទីបញ្ចប់ផ្កាយនៅនឹងបន្តិច ដែលគែនៅកន្លែងតូចមួយនៅចំហៀងភ្នំ គឺគុហារមួយ ហើយនៅទីនោះ តារានៅពីលើគុហារ។ ហើយពួកហោរាដ៏ខ្លាំងក្លាទាំងនោះ ក្នុងពេលជាងមួយឆ្នាំប្រាំមួយខែក្នុងការធ្វើដំណើររបស់គេ នៅតាមផ្លូវដែលបានធ្វើដំណើរតាមមើល ហើយនិងដើរគ្មានអ្វីក្រៅពីរបស់តារា។ ហើយកាលណាតារាសំរាក ពួកគាត់ដើរចូលទៅហើយនៅទីនោះ ពួកគាត់បានប្រទះ ឃើញទារក យ៉ូសែប និងម៉ារី។ ហើយ ពួកគាត់បាននាំយកដង្វាយពីហិបទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់។ ពួកគាត់បានថ្វាយមាសកំញាន និងជ័រល្វីងទេសដល់ទ្រង់។

បើសិនជាពួកយើងគ្រាន់តែមានពេល! សូមយើងឈប់គ្នាមួយភ្លែតសិន!

⁸³ តើមាសតំណាងអោយអ្វី? ព្រះ អង្គគឺជាសេ្តច។ ព្រះ អង្គមិនមែនគេតំាំងឡើងឲ្យធ្វើជាស្តេចទេ ព្រះ អង្គជាស្តេចពីកំណើត។ ព្រះ អង្គជាស្តេចដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ ជាម្ចាស់។ ព្រះ អង្គគឺជាស្តេច ហេតុនេះពួកគាត់បានថ្វាយមាស។

⁸⁴ ហើយពួកគាត់បានថ្វាយកំញាន។ គឺជាទឹកអប់ ដែលមានតំលៃថ្លៃ ជារបស់ដ៏ល្អបំផុតដែលគេទិញបាន។ តើកំញានមានន័យដូចម្តេច តើជាទឹកអប់ឬ? ទ្រង់ជារសក្លិនឈ្ងុយដល់ព្រះ ត្បិតទ្រង់យាងចប្រប់ទៅប្រោសអ្នកឈឺ និងធ្វើការល្អ។ មាស ពីព្រោះ ទ្រង់គឺជាស្តេច។ កំញាន ពីព្រោះ ទ្រង់ជារសក្លិនឈ្ងុយដល់ព្រះ។ ជីវិតរបស់ទ្រង់ធ្វើអោយព្រះ អង្គពេញព្រះ ទ័យណាស់ ដែលព្រះ បានផ្លុំខ្យល់ដង្ហើមទៅក្នុងភាពបរិសុទ្ធ និងភាពសោភ័ណរបស់ទ្រង់ដ្បិតគឺភាពបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ ដែលបញ្ចាំងនៅក្នុងទ្រង់។

⁸⁵ អូ បើសិនជាពួកយើងអាចជារសក្លិនឈ្ងុយ បើសិនជាភាពវិសុទ្ធរបស់ព្រះ អាចបញ្ចាំងនៅក្នុងពួកយើង រហូតដល់ពួកយើងនិងដើរទៅធ្វើការល្អ ដូចព្រះ យេស៊ូនៅភូមិ ណាសារ៉ែត រហូតដល់ជារសក្លិនឈ្ងុយដល់ព្រះ អម្ចាស់។

⁸⁶ ប៉ុន្តែ ពួកយើងប្រកែក យករឿងតួចមកធ្វើជាធំ ច្រាស់ច្រាលអន្ទះ អន្ទែង យើងសង្ស័យដែលគឺជាហេតុអោយទៅជាក្លិនស្អុយនៅក្នុងនាសាររបស់ព្រះ។ ជីវិតរបស់ពួកយើងគឺនៅក្នុងនិងក្រៅនៃកន្លែងចាសៗ ដែលយើងមិនគួរនៅ។ យើងនិយាយការដែលយើងមិនគួរនិយាយ។ យើងធ្វើការដែលយើងមិនគួរធ្វើ។ យើងយករឿងតួចមកធ្វើជាធំ ហើយចូលខាងលោកីយ៏និងបដិសេធព្រះ គ្រឹស្ទនៅក្នុងពេលសំខាន់ដ៏ធំអស្ចារ្យ។ នេះ គឺជាហេតុដែលធ្វើអោយយើងមិនអាចជារសក្លិនឈ្ងុយបាន។

ប៉ុន្តែត្រង់ធ្វើបានហើយពួកហោរាទំាងនេះបានថ្វាយកំញានដល់ទ្រង់។

⁸⁷ ឥឡូវនេះ ពួកគាត់ថ្វាយជ័រល្វីងទេសដល់ព្រះ អង្គដែរ។ ហើយអ្នកណាក៏ដឹងដែរថា ជ័រល្វីទេសជារបស់មានតម្លៃណាស់ តែវាជាស្មៅល្វីង។ ជីវិតដ៏ក្មេងវ័យរបស់ទ្រង់ត្រូវគេជាន់ឈ្លីនៅភ្នំកាល់វ៉ារី ដែលអំពើបាបរបស់លោកីយ៏បានកំទេចទ្រង់ជាកំទិចលំអិត។ មាស ពីព្រោះទ្រង់ជាស្តេច។ កំញាន គឺព្រះ ជន្មដ៏ទន់ភ្លន់ និងគួរអោយស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ ហើយឯជ័រល្វីងទេស គឺដោយសារដង្វាយរបស់ទ្រង់ហើយ បានជាទ្រង់ត្រូវសុគតសំរាប់អ្នកមានបាប។ “តែទ្រង់ត្រូវរបួស ដោយព្រោះ អំពីរំលងរបស់យើង ក៏ត្រូវវាយជាំ ដោយព្រោះ អំពើទុច្ចរិតរបស់យើងទេ។ ឯការវាយផ្ចាល ដែលនាំឲ្យយើងបានជាមេត្រីនោះ បានធ្លាក់ទៅលើទ្រង់ហើយយើងរាល់គ្នា បានប្រោសឲ្យជា ដោយសារស្នាមរំពាត់នៅអង្គទ្រង់”។ ព្រោះ ហេតុនេះ ហើយដែលពួកគាត់ថ្វាយជរ័ទេសល្វីងដល់ព្រះ។

⁸⁸ ពេលដែលព្រះ បានហាមពួកគេនៅក្នុងសុបិន្តពួកគេក៏ទៅផ្លូវផ្សេងទៅ។ មិនបានត្រឡប់មកវិញទេ ប៉ុន្តែការធ្វើដំណើររបស់គេបានចប់សព្វគ្រប់។ ចំណែកឯផ្កាយក៏បានមកដល់ទិសដៅដែរ។

⁸⁹ មិត្តអើយ តើផ្កាយមានន័យដូចម្តេចចំពោះ យើង នៅសព្វថ្ងៃនេះ? ដានីយ៉ែល បានផ្តល់ចំលើយដល់យើងហើយ ដានីយ៉ែល ១២: ៣ ចែងថា “ឯពួកដែលមានប្រាជ្ញាគេនឹងភ្លឺដូចជារស្មីនៃផ្ទៃមេឃ ហើយពួកអ្នក ដែលទាញនាំមនុស្សជាច្រើនឲ្យវិញមកឯសេចក្តីសុចរិតនោះ និងភ្លឺ ដូចអស់ទំាងផ្កាយនៅជាដរាបតទៅ។

⁹⁰ អញ្ជឹង សព្វថ្ងៃនេះ តើយើងជាអ្វីដែរ? យើងជាពួកផ្កាយ។ រាល់គ្រីស្ទានដែលកើតជាថ្មីគឺជាទីបន្ទាល់ចំពោះ ព្រះ អង្គម្ចាស់យេស៊ូគ្រីស្ទ ផ្កាយនឹងឆ្លុះ បញ្ចាំងនូវចេស្តា និងភាពបរិសុទ្ធនៃព្រះ អង្គម្ចាស់យេស៊ូគឺឆ្លុះ បញ្ចាំងពីទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់ទ្រង់ នឹងធ្វើឲ្យទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងការថ្លែងព្រះ បន្ទូលរបស់ទ្រង់ នឹងធ្វើឲ្យទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងការរស់ពីការសុគតរបស់ទ្រង់ឆ្លុះ បញ្ចាំងអំពីទ្រង់នៅក្នុងគ្រប់ទាំងផ្លូវ ដែលព្រះ ដ៏ជាព្រះ បិតាបានសំដែងឲ្យយើងឃើញទ្រង់យើងជាពួកផ្កាយ។

⁹¹ សូមមើល! តើអ្នកគួរជាប្រភេទផ្កាយបែបណា? ផ្កាយនេះ មិនមែនដឹកនាំដោយអំណាចខ្លួនវាទេ។ គឺអំណាចចេស្តាមកពីស្ថានសួគ៌របស់ព្រះ ដ៏មានគ្រប់ចេស្តាបំផុត ជាអ្នកដឹកនាំវាហើយបើអញ្ចឹងនិងឆ្លុះ បញ្ជាំងអ្នកមានបាបទៅព្រះ គ្រឺស្ទយើងត្រូវតែមានព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាអ្នកដឹកនាំ។ រ៉ូម៨: ១ចែងថា “ហេតុនេះ នៅជាន់នេះ អ្នកណាដែននៅជាន់គ្រឺស្ទ នោះគ្មានទោសសោះ ដែលមិនមែនដើរតាមសាច់ឈាម តែដើរតាមព្រះ វិញ្ញាណវិញ”៕ បើសិនជាយើងជាផ្កាយ នោះ និងឆ្លុះ បញ្ចាំងពីរពន្លឺន័យព្រះ គ្រឺស្ទ នឹងនាំអ្នកមានបាបទៅឯទ្រង់ យើងត្រូវតែមានព្រះ វិញ្ញាណដឹកនាំ។ ត្រឹមត្រូវហើយ!

⁹² ទោះ បីចំឡែកពិសេស ប៉ុន្តែភ្លឺចិញ្ចាច។ មិនមែនភ្លឺនៅខាងការអប់រំរបស់លោកីយ៍ទេក៏មិនមែនក្នុងកាលរបស់លោកកីយ៍ដែរ ប៉ុន្តែភ្លឺទុកជាគ្រឿងបូជានៅចំពោះ មុខព្រះ អម្ចាស់។ យើងអោនក្រាបចុះ យើងដូចពួកហោរាបានធ្វើចំពោះ វត្តមានរបស់ស្តេចលើអស់ទាំងស្តេចដើម្បីឆ្លុះ បញ្ជាំងពន្លឺរបស់ព្រះ អង្គ។

⁹⁴ បងប្អូនគឺជាពួកផ្កាយ។ គ្រីស្ទានម្នាក់ៗជាផ្កាយសម្រាប់ដឹកនាំវង្វេង ដឹកនាំទន់ខ្សោយដឹកនាំជើងអ្នកធ្វើដំណើរទៅដល់អស់អ្នកដែលកំពុងស្វែងរក។ ដូច្នេះ ផ្កាយមិនអាចដឹកនាំខ្លួនឯងបានទេ។ វាត្រូវបានដឹកនាំដោយវិញ្ញាណ។ វាត្រូវឆ្លុះ ភាពភ្លឺចាំងរបស់ព្រះ ក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួនដើម្បីជៀសវាងពីការរបស់លោកីយ៍ហើយរស់នៅរបស់ដោយមានព្រះ និងដោយស្រគត់ស្រគំក្នុងជីវីតបច្ចុប្បន្ននេះ។ វាត្រូវបញ្ជាំងពន្លឺនៃពន្លឺដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ដែលបានរះ ភ្លឺឡើង។

⁹⁵ ដូច្នេះ តើយើងបានធ្វើអ្វី? គឺត្រូរះ និងបញ្ចេញបន្លឺរស្មីដល៉ពួកស្លាប់។ នៅក្នុងភាងងឹតដ៏ជ្រៅបំផុតរបស់លោកីយ៍នេះ ពួកយើងត្រូវឆ្លុះ បញ្ជាំង និងបញ្ជេញពន្លឺ ព្រះ វត្តមានរបស់ព្រះ អង្គ។ ដូចដែលព្រះ អង្គពីនៅតែដ៏ដែល ម្សិលមិញ និងថ្ងៃនេះ គឺដលម្បីឆ្លុះ បញ្ជាំងទ្រង់។

⁹⁶ ប៉ុន្តែចូរចងចាំថា បន្ទាប់ មកផ្កាយ ម្តងទៀត ពេលដែលវាត្រូវបានបញ្ចប់ដំណើររបស់វាវាមិនទទួលយកកិត្តិយសទេ។ ផ្កាយគ្រាន់តែបាននាំមនុស្សយកមកដល់គោលដៅរបស់គេហើយបង្ហាញពន្លឺដ៏ឥតខ្ចោះ នោះ ដល់ពួកគេ។

⁹⁷ យើយពួកយើងជាអវ:យវ:នៃរូបកាយរបស់ព្រះ គ្រឺស្ទ មិត្តទាំងអស់ នៅពេលព្រឹកនេះ ពួកយើងជាពន្លឺរបស់ព្រះ គ៏ប៉ុន្តែយើងមិនទទួលកិត្តិយសសំរាប់ខ្លួនយើងទេ។ ពេលយើងបានទទួល - អ្នកជំងឺរបស់យើង ហើយនិងមនុស្សរបស់យើង ដែលយើងកមពុងដឹកនាំ កាណាយើងបានទទួលពួកគេយើងត្រូវតែបន្ទាប់ខ្លូនយើងដឹកកានំពួកគេទៅឯ” ពន្លឺដ៏អស្ចារ្យនិងគ្រប់លក្ខណ៍ ដែលរះ ចែងចាំងដើម្បីបំភ្លឺផ្លូវមនុស្សគ្រប់រូប ដែលកើតមកក្នុងលោកកីយ៍” គឺជាព្រះ អម្ចាស់ព្រះយេស៊ូគ្រឺស្ទ។ គឺមិនមែនជារឿងមិនពិតដែលគេនិយមជឿ ដែលមានឈ្មោះ ថាតានូអែល (សាន់ តា ខ្លស santa Claus) និងមិនមែនជាអ្នកក្រុមជំនុំតាមនិកាយខ្លះ នោះ ទេ ប៉ុន្តែគឺពន្លឺពិត និងគ្រប់លក្ខណ៍នោះ គឺព្រះ យេស៊ូគ្រឺស្ទ ព្រះ រាបុត្ររបស់ព្រះ ដែលមានព្រះ ជន្មរស់។ សូមពួកយើងអធិស្ឋាន

⁹⁸ ដោយក្បាលអោនក្រាបអោនកល់ធូលីដី ជាកន្លែង ដែលព្រះ បានបងប្អូនមក ថ្ងៃណាមួយពិតដូចផ្កាយ ដែលរះ នៅពេលយប់ ហើយនិងនិងព្រហអាទិត្យ ដែលរះ នៅពេលថ្ងៃ បងប្អូននិងត្រលប់ទៅជាធូលីដីវិញ។ បើបងប្អូននៅទីនេះ នៅថ្ងៃមុនថ្ងៃបុណ្យនូអែលនេះ ហើយបងប្អូនចង់បានព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធដឹកនាំបងប្អូនទៅរកព្រះ សង្គ្រោះ ហើយទទួលទ្រង់ក្នុងរបៀបដូចនេះ សូមបងប្អូនលើកដៃឡើងទៅរកទ្រងហើយថា”ព្រះ សូមមេត្តាដល់ទូលព្រះ បង្គំផង។ សូមព្រះ អម្ចាស់បំភ្លឺផ្លូវ?ទួលព្រះ បង្គំពេកទូលបង្គំដើរររាល់ថ្ងៃ។ ហើយនៅទីបំផុតសូមព្រះ អម្ចាស់នាំផ្លូវទូលបង្គំទៅឯពន្លឺដ៏គ្រប់លក្ខណ៍នោះ ដើម្បីអោយជីវិតទូលព្រះ អាចលាយបញ្ចូលជាមួយព្រះ អង្គហើយឭទួលបង្គំនិងទទួលបានពន្លឺអមត: និងអស់កលនោះ”។

⁹⁹ សូមព្រះ អង្គម្ចាស់ប្រទានពរបងប្អូនបងប្អូនស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំហើយនិងបងប្អូន បងស្រី ហើយនិងបងប្អូន បងប្រុស។ ព្រះ ទ្រង់ទតឃើញដៃរបស់បងប្អូន។ អូ បងស្រីនេះ ព្រះ អម្ចាស់ទតឃើញបងស្រី។ បាទ នោះ នៅខាននោះ អ្នកស្រី ព្រះ ម្ចាស់ទតឃើញអ្នកស្រី ពិតប្រាកដហើយ។

¹⁰⁰ “ឱ ព្រះ យេស៊ូអើយ សូមចាត់ព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកនៅព្រឹកនេះ សូមតរម្រង់ផ្លូវជីវិតស៏គំសត់ ដែលនាំទូលបង្គំឲ្យដើរផ្លូវខុស។ ខ្ញុំបានដើរ ហើយចូលរួមក្រុមជុំនុំមួយ ខ្ញុំធ្លាប់ជាកាតូលិក ហើយចូលរួមជាបាទីស្ទ ហើយរួចមកទៀតខ្ញុំជាប្រេសបិធានរៀន។ ខ្ញុំបានទៅឯក្រុមបុណ្យថ្ងៃទី៥០។ ខ្ញុំបានទៅស្ទើតែគ្រប់តីកន្លែង។ ហើយខ្ញុំក៏មករកឲ្យឃើញ ព្រះ អម្ចាស់ ខ្ញុំ - ខ្ញុំឆ្ងល់ ខ្ញុំមិនដឹងថាតើខ្ញុំកំពុងឈរនៅទីណា។ ប៉ុន្តែសូមអោយរូបរាងកាយនៃស្ថានសូគ៌នោះ សូមឲ្យរូបកាយទិព្វនៃផ្កាយព្រឹក

សូមឲ្យព្រះ វិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ដឹកនាំខ្ញុំនៅថ្ងៃនេះ ទៅឯកន្លែងដែលខ្ញុំចង់នៅក្នុងទ្រង់ ដែលចិត្តខ្ញុំអាចធ្វើជាស្នូកនិងបីត្រកងព្រះ អង្គនោះ ដែលព្រះ អង្គអាចដឹកនាំខ្ញុំតាមម្លប់ទាំងអស់ តាមជ្រលងម្លប់នៃសេចក្តីស្លាប់ទាំងអស់ ដែលខ្ញុំនិងគ្មានការភ័យខ្លាច ពេលដែលខ្ញុំតាមផ្លូវនោះ”។

¹⁰¹ មុននិងយើងបញ្ចប់ តើនិងមានអ្នកណាតទៀតទេ? សូមព្រះ ប្រទានពរអស់លោក លោហើយ និងហើយ លោ ហើយនិងអស់លោក លោក។ មែនហើយ នេះគឺជាពេលវេលាដ៏អស្ចារ្យរបស់មនុស្ស លោក។ អ្នកដែលច្រើនជាងគេបំផុតផ្សេងទៀតនោះគឺស្រ្តី ពេលនេះ គឺពួកបុរសដែលបានលើកដៃឡើង។ ប្រាកដហើយ គឺពួកអ្នកមានគតិបណ្ឌិត ដែលមក ដែលមក ដែលស្វែងរក ដែលដើតាមពន្លឺ។ ព្រះចង់បានលោអ្នក។ Little Mar...។

¹⁰² នារីតូចម៉ារី (ម៉ារ៉ា) ហើយនិងយ៉ូសែបបានចូលទៅក្នុងក្រុងហើយព្រះ យេស៊ូបានប្រសូតនៅទីនោះ។ នៅពេលដែលពួកគេហោរបានមកដល់ ពួកគេបានមកក្នុងពេលមួយយ៉ាងយ៉ូរ ប៉ុន្តែនៅទីបំផុតពួកគេបានមកដល់ទីបំផុត ដែលបានកម្រិតខ្ពស់អស្ចារ្យបំផុតរបស់ខ្លួនផ្កាយបាននាំផ្លូវពួកគេ។ ឥឡូវនេះ បងប្អូនបានចង់ទៅជាគ្រីស្ទានក្នុពេកយូរ ប្រហែលលោកបានធ្វើដំណើរយ៉ាងវែង។ នេះ គឺជាកម្រឹតខ្ពស់បំផុតពេកព្រឹកនេះ ដ្បិតឥឡូវនេះ លោក - អ្នកនិងទទួលព្រះ អង្គជាព្រះ សង្គ្រោះ របស់លោកអ្នក ពេលដែលលោកអ្នកមីបមព្រះ អង្គទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន។ ល្អណាស់។ អគុណ។

¹⁰³ ហើយឥឡូវនេះ មានមនុស្សប៉ុន្មានអ្នកនៅទីនេះ ដែលនិយាយ “អូ ព្រះអម្ចាស់ ដោយបទគម្ពីបានចែង ដែលអាចបរាជ័យ ឲ្យទូលបង្គំបានដឹងថានៅក្នុងជ័រល្វីងទេស ដែលត្រូងវបានថ្វាយដល់ទ្រង់ដែលបានដំណាងក្នុងទីនេះ នូវការចំណាយនូវព្រះ ជន្មរបស់ទ្រង់។ ព្រះ អង្គត្រូវរបួស ដោយព្រោះ អំពើរំលងរបស់យើង ដោយសាស្នាមជាំរបស់ព្រះ អង្គដែលយើងរាល់គ្នាបានជា។ ទួលបង្គំត្រូវការអំណាចនៃការប្រោសឲ្យជារបស់ទ្រង់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះ អម្ចាស់។ សូមព្រះ អង្គដកយកការសង្ស័យទាំងអស់ចេញពីទូលបង្គំ។ សូមទ្រង់យកវាចេញពីទួលបង្គំដើម្បីឲ្យទួលបង្គំមានកាសង្ស័យតទៅទៀត។ ហើយសូមអោយទូលបង្គំចូលមករកព្រះ អង្គដោយបន្ទាបខ្លួន គឺពេលនេះ ហើយជឿព្រះ អង្គជាអ្នកប្រោសឲ្យជារបស់ទូលបង្គំ។

¹⁰⁴ សូមបងប្អូន ដែលមានជម្ងឺលើកដៃឡើ។ ព្រះ អង្គម្ចាស់តាមសមណើរសូមរបស់បងប្អូន ហើយមិត្តជាទីស្រឡាញ់។

¹⁰⁵ តើលោកអ្នកមានការសង្ស័ចំពោះ ទ្រង់ទេ?

ប្រាកដជាអត់ទេ។ ថ្ងៃនេះ ព្រះ អង្គគង់នៅសព្វថ្ងៃនេះ ជាព្រះរាជកុមារអ៊ីទ័រ (Easter) ឬ... ជា - កុមារណូអែល.ព្រះ រាជបុត្រា របស់ព្រះ អង្គគ្រប់លក្ខណ៍។ ព្រះ អង្គប្រទានតាមរាល់សំនូមពរគ្រប់យ៉ាង។ ព្រះ អង្គប្រទានដល់គ្រប់សេចក្តីត្រូការ ដែលបងប្អូនត្រូការចាំបាច់។ ចូរគ្រាន់តែទទួលទ្រង់។ អ្វីដែលនៅក្នុងគម្ពីរប្រាប់អោយយើងធ្វើ?” ចូរដាក់ដៃលើអ្នកឈឺ នោះគេនិងបានជា”។

¹⁰⁶ ប្រហបិតាដែលបានគង់នៅស្ថានសួគ៌អើយ ពេលនេះទួលបង្គំនាំក្រុមមនុស្សតូចនេះ មកថ្វាយទ្រង់ ដែលទ្រង់បានបញ្ជូលមក ដើម្បិស្តាប់ព្រះ រាជសារអមពីផ្កាយ។ តើរបៀបណាដែលព្រះ អង្គដោះ ស្រាយជាមួយពីដំណើរទាំងអស់របស់ជីវិត!

ព្រះ អង្គដោះ ស្រាយជាមួយនិងអ្នករកស៊ីបិទនឹងដោះ ស្រាយដោយលួចលាក់។ ព្រះ អង្គដោះ ស្រាយជាមួយនិងអ្នកប្រមឹក។ ព្រះអង្គដោះស្រាយជាមួយនិងអ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត។ ព្រះ អង្គដោះ ស្រាយជាមួយនិងស្រ្តីមេផ្ទះ។ ព្រះ អង្គដោះ ស្រាយជាមួយនិងអ្នកពន័្ធកិច្ច។ ព្រះ អង្គដោះ ស្រាយជាមួយនិងសមាជិករបស់ក្រុមជុំនុំ។ ព្រះ អង្គគឺជាព្រះ។ ទ្រង់អស្ចារ្យណាស់ ដែលគ្មានអ្នកណាអាចជៀសផុតពីទ្រុងឡើយ។ ហើយពួកគេអស់អ្នកដែលសោះ ចំពោះ នូវក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេនោះ ទ្រង់បានសំដែងសេចក្តីមេត្តាករុណាដល់ពួកគេគ្រប់ជាតិសាសន៍ និងគ្រប់ជំនឿ។

¹⁰⁷ ហេតុនេះ យើងខ្ញុំទូលបង្គំសូមអរព្រះ គុណទ្រង់ពេលព្រឹកនេះ សម្រាប់អស់អ្នក ដែលបានលើកដៃប្រហែលម្ភៃ ឬសាមសិបនាក់នេះ តាមទូលបង្គំប៉ាន់ស្មាន។ ហើយខ្ញុំសូមអធិស្ឋាន ព្រះ អើយ នៅវេលានេះ ឯង គឺពេលនេះ ជាពន្លឺដ៏អស្ចារ្យជាអស់កល្ប នឹងជាអមត: យាងចូលមកសណ្ឋិតនៅលើព្រលឹងរបស់ពួកគេថា ពួកគេនិងរកឃើនូវសេចក្តីសុខសាន្តនៃគំនិតនោះ ដែលពួកគេចង់បាននឹងបានស្វែងរក ដោយចូលរួមក្នុងការជុំនុំ ហើយ - ហើយនិងការដើរនិងការដើរតាមការជាទម្លាប់ខ្លះ។ តែសូមវិញ្ញាណចែងចាំងនៅលើពួកគេ

¹⁰⁹ ដូចហោរាអេសាយបាននិយាយ”

មនុស្សនេះ ស្ថិតនៅក្នុងភាពងងឹតទាំងស្រុង ប៉ុន្តែពន្លឺដ៏ធំអស្ចារ្យមួយបានចែងចាំងពីលើគេ”។ ព្រះ ជាម្ចាស់សូមព្រះ អង្គប្រទានអោយពាក្យទំនាយនេះ បានសំរេចនៅថ្ងៃនេះ នៅក្នុងដួងចិត្តអស់អ្នកទាំងនេះ ដែលចង់បានទ្រង់។ សូមព្រះ អង្គដល់គេនូវសេចក្តីសុខសន្តិភាពនោះ ដែលហួសពីការយល់ព្រមអស់ ហើយសូមព្រះ អង្គប្រទាននូវសេចក្តីពេញចិត្តឥតខ្ចោះ មួយពួកគេបានជួបទ្រង់ ហើយបាននិយាយ ជាមួយទ្រង់ ហើយនិងបានថ្វាយជីវិតរបស់គេដែលបាក់បែក និងខ្ទេចខ្ទាំដល់ទ្រង់ ដែលព្រះ អង្គជាមួយនិងមាសរបស់ព្រះ អង្គ កំញាន និងជ័រល្វីងទេស អាចដឹងអោយគេនិងប្រោសអោយជាអោយធ្វើអោយពួកគេជាភាជ្ជន: សំរាប់សេចក្តីល្អរបស់ទ្រង់ សម្រាប់សេរីផ្ទាល់របស់ព្រះ អង្គ។ សូមព្រះ អង្គប្រទានពរ។

¹⁰⁹ ហើយឥឡូវនេះ សម្រាប់អ្នកឈឺ និងអ្នកពិការ មានបញ្ជាមួយ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកយើង ដែលយើងគួរតែអធិស្ឋាន ហើយដាក់ដៃលើពួកគេ។ ហើយទ្រង់មានបន្ទូលបន្ទូលចុងក្រោយដែលចេញពីព្រះ ឱសដ៏មានតំលៃរបស់ទ្រង់ថា”

ចូរឯងចេញទៅផ្សាយដំណើងល្អពេសពេញលើពិភពលោក។ ទីសំគាល់ទាំងនេះ និងទៅតាមពួកគេអស់ដែលអ្នកជឿ ហើយលើដៃលើអ្នកជម្ងឺ នោះ និងអ្នកជម្ងឺនិងជាសះ ស្បើយ”។

¹¹⁰ ពួកយើងដឹងពីនារីម្នាក់ កុមារីតូចមួយ ដែកដេកស្តូកនៅទៅទីនេះ ដែលជាទីទីស្រឡាញ់មកពីផ្លរីដា (Florida) ហើយពារពេញទៅដោយជំនឿ ហើយនាងឋិតនៅក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៅពេលនេះ។ កាលណាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ អង្គច្រើននាក់បានអធិស្ឋា។ ហើយគ្រូពេទ្យបានពិនិត្យជាច្រើនបានពិនិត្យ ហើយគេបានត្រង់ក្បាល និងនិយាយថា”មិនអាចមានជាអ្វីឡើយ”។ ប៉ុន្តែខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ ដែលម្តាយនិងអស់អ្នក ដែលជាប់ទាក់ទងផ្តោត-អារម្មណ៍ មិនបានទទួលយកការនោះ ជាចម្លើយទេ។ ពួកគេបានសំរេចចិត្តនឹងឃើញថ្មនានាវិលក្រឡាប់។ ប្រសិនជាពួកគេគ្រាន់តែអាចរកឃើញការពេញចិត្តរបស់ជាព្រះ ដែលមានព្រះ ជន្មរស់ នារីតូចជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេ នឹងត្រូវបានជាសះ ស្បើយ ហើយនាងនិងមានជីវិតរស់នៅ។ អូ ព្រះ អម្ចាស់អើយ សូមព្រះ អង្គប្រទានពរនេះ ព្រមទាំងអ្នកឯទៀត ដែលអង្គុយនៅទីនេះ។

¹¹¹ មនុស្សច្រើននាក់បានអង្គុយនៅទីនេះ ពេលព្រឹកនេះ ហើយដែលអាចក្រោកឈរឡើងនិងធ្វើបន្ទាល់ដូចពួកហោរាបានធ្វើ”

យើងបានឃើញផ្កាយរបស់ទ្រង់នៅទិសខាកើត”។ ច្រើននាក់អាចក្រោកហើយនិយាយថា” ពួកយើងបានក្រេបរសជាតិជានៃភាពព្រះ របស់ព្រះ អង្គ ហើយពួកយើងមានអារម្មណ៍យល់ដឹងពីរចេស្តាប្រោសឱ្យជាព្រះ អង្គ” ដែលបានចាត់មហារីក ភ្នែកខ្វាក់ និងអវ:យវ:ពិការ ហើយនិងជម្ងឺគ្រប់ប្រភេទចេញពីពួកគេ។ ហើយពួកយើងបានស្រែកសរសើរទ្រង់ ដោយអស់ពីសំលេងពាសពេញតាមគ្រប់ជាតិសាសន៍ឱព្រះ - អម្ចាស់អើយ។

¹¹² ពេកព្រឹកនេះ សូមអោយកុមារទាំងនេះ របស់ទ្រង់ដែលនៅទីនេះ ក្នុងពេលនេះ បានដូច អ្នករួមចំណែកនៃព្រះ របស់ព្រះ អង្គ។ ដោយយើងខ្ញុំទួលបង្គមអនុភារកិច្ចជាអ្នកធ្វើបពន័្ធកិច្ចដោយដាក់ដៃលើនិង អធិស្ឋានដល់ពួកគេ សូមព្រះ អម្ចាស់មេត្តាប្រទានអោយពួកគេបានប្រោសឱ្យជានៅក្នុងព្រះ នាមរបស់ព្រះ បុត្រាទ្រង់ ប្រះ អម្ចាស់យេស៊ូ ដែលព្រះ អង្គបានមានបន្ទូលថា”

ចូរទូលសុំព្រះបិតាក្នុងនាមខ្ញុំនូវការអ្វីណាក៏ដោយ ហើយខ្ញុំនិងសម្រេចការនោះ”។ តើយើងអាចនិងឆ្ងល់ដូចម្តេចបាន បើព្រះ បានមានបន្ទូលអញ្ជឹង? មានបន្ទូលហើយនោះ? គឺពិតត្រឹមត្រូវដូចពាក្យទំនាញរបស់ដានីយ៉ែល ដែលត្រូវសម្រេច ពិតដូច ព្រះ ដែលមានព្រះ ជន្មគង់នៅ គ្របទាំងព្រះ បន្ទូលត្រូវតែបានសម្រេច។ ហើយទូលបង្គំ សូមអធិស្ឋានសូមអោយព្រះ អង្គប្រទានពរសំរាប់សិរីល្អរបស់ទ្រង់។ អាម៉ែន។

¹¹³ គឺជាសេចក្តីជមនឿដ៏ទន់ទាបបំផុតរបស់ខ្ញុំ ភាពសោះ ចំពោះ និងទំហំនៃដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ដែលថាបើបុរស និងស្រ្តីណានៅទីនេះ ដែលបានលើកដៃឡើងដើម្បីទទួលព្រះ អម្ចាស់យេស៊ូជាបព្រះ សង្គ្រោះ ផ្ទាល់របស់បងប្អូន... ខ្ញុំដឹងថាជាទម្លាប់ដែលនាំមនុស្សមកឯអាសនា (ផ្ទាល់ខ្លួន)។ នោះ ត្រឹមត្រូវហើយ។ ខ្ញុំគ្មានអ្វីប្រឆាំងនិងការនេះ ទេ។ ប៉ុន្តែការចូលមកឯទីអាសនាគឺលោកអ្នកអាចតែគ្រាន់បានធ្វើការមួយនេះ ទេ ដែកគីទូលព្រះ ជាម្ចាស់ថា លោកអ្នកអរព្រះ គុណទ្រង់ ដែលបានសង្គ្រោះ ទ្រង់ ដែលបានសង្គ្រោះ លោកអ្នក។ ដ្បិតនៅនាទីដែលលោកអ្នកមានន័យពីអ្វី ដែលអ្នកនិយាយ កាលណាលោកអ្នកលើកដៃ ព្រះ ជាម្ចាស់ទទួលលោកអ្នកនៅលើទីបន្ទាល់ លោកអ្នកពីពេលនេះ ទៅ។ លោកអ្នកបានរំលងច្បាប់នៃការញស្រូបទាញ ហើយពិតដូចជានិងផ្កាយ ដែលបានបំពានច្បាប់នៃប្រពន្ធ័ព្រះ អាទិត្យ។

¹¹⁴ ប្រពន្ធ័ព្រះ អាទិត្យធ្វើចលនាតាមទម្រង់ការមួយ។ នោះ គឺជាផ្លូវដែលត្រូវធ្វើចលនា។ ប៉ុន្តែផ្កាយនេះ បានរំលងទម្រង់ការនេះ ហើយបានកាត់ចំពីលើទាំងអស់ ពីព្រោះ ព្រះ ជាម្ចាស់បានដឹកនាំ។

¹¹⁵ ថ្ងៃនេះទម្រង់ការ ដែលទៀងទាត់ពេវេលានិយាយថា អស់លោកអ្នកជាច្រើននៅទីនេះ ត្រូវស្លាប់។ វេជបណ្ឌិតបានខំធ្វើអស់ពីសម្ថតិភាព។ នោះ គឺត្រឹមត្រូវហើយ។ ប៉ុន្តែព្រះ វិញ្ញាណនៃព្រះ ដ៏មានព្រហជន្មរស់បានបំពានកានេះ ហើយមានបន្ទូល”អញនិងយកឯងទៅ”។ កុំ មិនអាចនិងកើតមានក្នុងមួយវិនាទីបានទេ។ ពួកគាត់បានអត់ទ្រាំដូច ដែលមើឃើញព្រះ ដ៏មើលមិនឃើញុំ។ លោកអ័ប្រាហាំត្រូបានការសន្យាមួយ ហើយបានរងចាំម្ភៃឆ្នាំមុន នឹងវាកើតមាន ប៉ុន្តែគាត់បានទៅមុខ ហើយបានហៅរកកាណា ដែលផ្ទុយនឹងពាក្យសន្យាដែលហាក់ដូចជាមិនមែន។ ខ្ញុំនិងមិនឈរនៅទីនេះ នៅថ្ងៃបុណ្យណូអែល ហើយនិយាយពីការនៅចំពោះ មុខមនុស្សមួយក្រុមតូចនេះ បានទេ បើខ្ញុំបានដឹងពីអ្វី ដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយនោះ។

¹¹⁷ ពីម្សិមិញ អ្នកស្រីនោះ ប្រហែលជាមានអវត្តមាននៅទីនេះ គាត់ឈ្មោះ អ្នកស្រីរ៉ៃធ។ តើអ្នកស្រីរ៉ៃធ ដែលមកពីអាល់បានី មាននៅទីនេះ ទេ? ប្រហែលជា លោកអ្នកជាច្រើនបានស្គាល់គាត់។ ខ្ញុំជឿថា គាត់ជាស្រ្តីម្នាក់ ដែលមានគេស្គាល់ច្រើននៅនូបាល់បានី។ ពិធីនៃការប្រោសឲ្យជាចុងក្រោយនៅទីនេះ នៅ... ខ្ញុំមិនបានដឹងទេឭ កាលនោះ គឺនៅក្រោមការសង្កេត។

¹¹⁸ នៅយប់ថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ បើព្រះ អម្ចាស់សព្វព្រះ ហឬទ័យ យើងគួរព្យាយាមសាកល្បងការសង្កេត។ យើងមិនអាចធ្វើបាននៅព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ ល្អ ប៉ុន្តែបងប្អូនបានឃើញ ហើយកាលពីព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យមុន ថាអ្វីនិងកើតមាន។ ឃើញថាមនុស្សមិនបានចូលមកកល់ទីនេះ ទាន់ពេលដើម្បីរៀបចំជាជួរ ហើយបន្តគា្នទៀត នៃព្រឹកមួយ ពីព្រោះ លោកអ្នកជាប់លាងចានជាដើម។ ល។ ប៉ុន្តែនៅយប់ថ្ងៃអាទិត្យប្រហែលជាយើងនិងសាល្បងការនោះ បើព្រះ អម្ចាស់សព្វហឬទ័យ។

¹¹⁹ ពេលដែលការសង្កេតខាងឯវិញ្ញាណកំពុងដំណើការ មានការមួយ ដែលខ្ញុំចង់លើកមកនិយាយ បន្ទាប់មក ខ្ញុំនិងនិយាយប្រាប់លោកអ្នកអំពីអ្នកស្រីរ៉ៃធ។

¹²⁰ នាងនិងមិនអាចបានមកទីនេះទេ។ ពួកវេជ្ជបណ្ឌិតនៅនូអាល់បានី ដែលខ្ញុំអាចហៅឈ្មោះ របស់ពួកគាត់ ប៉ុន្តែការធ្វើដូច្នេះ ដូចជាមិនសមទេ ពីព្រោះ ច្រើនដងហើយពួកគាត់មិនចូលចិត្តឲ្យលោកអ្នកធ្វើដូច្នេះ។ ពួកយើងព្យាយាមរស់នៅ ដោយសន្តិភាពជាមួយមនុស្សទាំងអអោយូរអង្វែង បើសិនជាបាន។

¹²¹ យើងស្រឡាញ់គ្រូពេទ្យយើង។ ព្រឹកនេះ ប្រហែលជាមានគ្រូពេទ្យ ដែលអង្គុយនៅទីនេះ។ ខ្ញុំមានមិត្តជាវេជបណ្ឌិតជាច្រើននាក់គឺជាមនុស្សល្អជាងគ្រីស្ទាន ដែលជឿទុកចិត្តលើ ព្រះ។ ពួកគាត់មិនមែនជាអ្នកប្រោសឲ្យជាទីទេ ពួកគាត់គ្រាន់តែជានឲមនុស្ស ហើយអ្វីដែលពួកគាត់អាចធ្វើខាងរូបកាយ គាត់តែងតែនិងធ្វើ។ ពួកគាត់គ្រាន់តែជួយជាធម្មជាតិ។ ពួកគាត់មិន... ពួកគាត់រៀបចំដាក់ឆ្អឹងតាមកន្លែង យកកាស្ទះ ចេញ គឺអ្វីដែលដូចនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែព្រះ ត្រូវបង្កើតកោសិកា។ ព្រះ គឺជាព្រះ តែមួយគត់ ដែលអាចធ្វើអោយជា ឬ-ឬធ្វើអោយមានជាលិកាគ្មានឱសថឯណាអាចនឹងធ្វើបានទេ។

¹²² ឥឡូវនេះ ស្រ្តីនេះមានកំនកឈាមនៅនឹងបះ ដូងរបស់គាត់។ នាងមានអាយុ ៦០ឆ្នាំ។ នាងត្រូវបានហើមយ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់នាងមានរូបធំម្តងទៀតដូច ដែលនាងធ្លាប់មានមាឌធំពីមុន។ ពួកគាត់បានហៅតាមទូរស័ព្ទ ហើយភរិយារបស់ខ្ញុំបានយកទូរស័ព្ទមកឲ្យខ្ញុំហើយនិយាយថា បៀលពួគេ... ស្រ្តីម្នាក់នៅឯនូអាល់បានី ចង់និយាយជាមួយពួកបង”។

¹²³ ខ្ញុំនិយាយថា “ល្អ បងស្រ្តី សូមអញ្ជើញព្រឹកនេះ។ ពួកយើងនឹងមានពិធីប្រោសឲ្យជានៅឯវិហារ”។

¹²⁴ នាងបាននិយាយថា “បងប្រុសជាទីស្រលាញ់. ខ្ញុំសង្ឃឹមថា ខ្ញុំគួរដឹងអាចនាំនាងមកប៉ុន្តែនាងមិនអាចទាំងកំរើកបានផង”។ ហើយបាននិយាយទៀតថា “ពេលនេះ នាងនឹងស្លាប់ឥឡួវហើយ ”។ ហើយបាននិយាយទៀតថា “គ្មានសង្ឃឹមចំពោះ នាងទេ”។ ហើយបាននិយាយថា “ពួកយើងបានឮនិយាយពីការអស្ចារ្យ ដែលព្រះ បានធ្វើតាមការអធិស្ឋានរបស់លោក។ លោកនឹងអធិស្ឋាន សំរាប់នាងដែរទេ? តើលោកនឹងអញ្ជើញមកទេ? ”។

¹²⁵ ខ្ញុំនិយាយថា “ខ្ញុំមិនអាចមកបានទេ។ តើអ្នកអាចដាក់ទូរស័ព្ទនៅត្រចៀកនាងបានទេ?”

¹²⁶ នាងបាននិយាយថា “ខ្ញុំជឿថាខ្ញុំអាចនឹងធ្វើអោយនាងកំម្រើកលើគ្រែ”។ ហើយនាងបានក្រោកពីគ្រែ ហើយបាននាំយកស្រ្តី ស្ទើរតែមិនអាចនឹងនិយាយបាន។

¹²⁷ ខ្ញុំបាននិយាយថា “បើនាងព្រមជឿ!” សេចក្តីជំនឿ នោះ គឺជាចិត្តដែលដឹងជាក់ថា នឹងបានដូចសង្ឃឹម។ មិនមែនជាអ្វី ដែលអ្នកគ្រាន់តែគិតនោះ ទេ តែគឺជាអ្វីដែលលោកអ្នកដឹង ជាប្រាកដ។ សេចក្តីជំនឿគឺ...។

¹²⁸ ខ្ញុំបាននិយាយថា នៅថ្ងៃអាទិត្យមួយទៀត “បើសិនជាខ្ញុំត្រូវបានអត់ឃ្លានដល់ស្លាប់ហើយខ្ញុំបានសុំ...”។ នំបុ័ងមួយដុំនឹងជួយស្រោចស្រង់ជីវិតខ្ញុំ ហើយពេលអ្នកអោយខ្ញុំម្ភៃប្រាំសេន ខ្ញុំនឹងអាចរីករាយសប្បាយ ដូចដែលខ្ញុំបាននំបុ័ងដែរ ពីព្រោះ មាននំបុ័ងបរិបូរណ៍។

¹²⁹ ហើយគឺមានចេស្តាដ៍បរិបូរណ៍សម្រាប់ធ្វើអោជា។ “បើឯងអាចជឿ “ថាគឺម្ភៃប្រាំ សេននោះ ដែលខ្ញុំអាចសប្បាយរីករាយ។ ពីព្រោះ ថា នំបុ័ងប្រហែលជានៅចម្ងាយដប់ម៉ាយល៍ពីខ្ញុំប៉ុន្តែកាលណាខ្ញុំបានប្រាក់ម្ភៃប្រាំសេន សេចក្តីជំនឿ នោះ គឺជាចិត្តដែលដឹងជាក់ថានឹងបានដូចសង្ឃឹម។ ខ្ញុំក៏បានរីករាយយ៉ាងប្រាកដជាមួយនឹងប្រាក់ ២៥ សេននោះ ដូចជាខ្ញុំបានហូបនំបុ័ងដែរ ទោះ បីខ្ញុំនៅធ្វើដំណើរក្នុងផ្លូវឆ្ងាយនៅឡើយ ដើរតាមបាតព្រែកតូចៗហើយឆ្លង់កន្លែងទឹករាក់ៗ ហើយដើរសង្កត់ឈើ និងដើរកាត់ដីដែលមានបន្លា ហើយឡើងលើភ្នំ ក៏ដោយ។ ខ្ញុំប្រហែលជាអាចឃ្លានកាន់តែខ្លាំងរហូតទាល់តែខ្ញុំរមួលពោះ ខ្ញុំឃ្លានណាស់។ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងសប្បាយរីករាយគ្រប់ពេលវេលា ពីព្រោះ ខ្ញុំមានប្រាក់ ២៥សេនក្នុងដៃ ការទិញនំបុ័ងមួយដើមដោយមិនខ្វល់ពីស្ថានភាពយ៉ាងណានោះ ឡើយ។

¹³⁰ អ័ប្រាហាំ បានរីករាយ២៥ ឆ្នាំ ដោយការកាន់ភ្ជាប់ជំនឿនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ថាព្រះ ធ្វើអោយកើតនូវការដែលព្រះ អង្គបានសន្យា។ ហើយគាត់បានទទួលនូវអ្វី ដែលគាត់បានទូលសុំ។

¹³¹ បងប្អូនជាទីស្រលាញ់ ដែលនៅទីនេះ បងស្រី។ មិនថាជាកាលទេសយ៉ាងណាទេចូរយក២៥សេននេះ ទៅ សេចក្តីជំនឿ។ ចូរយកទុកក្នុងដៃរបស់បងប្អូន យកទុកក្នុងដូងចិត្តរបស់បងប្អូន ហើយ. “មិនអីទេទោះ អ្វីដែលកើតមានឡើង...។ ឥឡូវនេះ បងប្អូនមិនអាចធ្វើជាជឿ។ បងប្អូនត្រូវតែជឿដោយពិត។” កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំអាចនឹងរស់នៅ ពីព្រោះ នៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ... ព្រះ ជាម្ចាស់បានធ្វើការសន្យាហើយខ្ញុំបានយកសេចក្តីជំនឿ ដើម្បីនឹងជឿលើការនេះ”។ ហើយរួចមកវត្ថុទាំងអស់ឯទៀតទៅជាគ្មាន។ ឃើញទេ? ព្រះ ជាម្ចាស់ធ្វើអោយវារំកិលចូលក្នុងអាណាចក្រនោះ។

¹³² ស្រ្តីនោះ បានហៅខ្ញុំតាមទូរស័ព្ទកាលពីម្សិលមិញ។ អ្នកណាម្នាក់បានឆ្លើយទូរស័ព្ទទេ នាងនឹងមិនអាចទ្រាំបានទេ។ ភរិយារបស់ខ្ញុំបានដើរទៅរកទូរស័ព្ទ នាងមិនព្រមទេ។ នាងចងនិយាយជាមួយខ្ញុំ។ នាងបាននិយាយថា. “បងប្រុសប្រាហាំ ខ្ញុំកំពុងតែសរសើរឈ្មោះ របស់លោក”។

ខ្ញុំបាននិយាយវិញថា. “ឈ្មោះ របស់ខ្ញុំ? តើនាងធ្វើការនេះ ដើម្បីអ្វី?”។

នាងនិយាយថា. “អូ. បើលោកនឹងគ្រាន់តែបានមើលឃើញខ្ញុំ!”។

ខ្ញុំបានឆ្លើយទៅវិញថា “អញ្ចឹង សូមសរសើរដំកើងព្រះ ជាម្ចាស់ទៅ គឺមានតែទ្រង់

មួយអង្គទេ ដែលបានធ្វើការនេះ”។

¹³³ នាងបាននិយាយថា “ពួកវេជ្ជបណ្ឌិតមិនអាចរកឃើញមានកំណកឈាមនោះ ទេ សូម្បី តែមួយដំណកផង។ វាបំបែករលាយ ហើយទៅបាត់៕ ហើយខ្ញុំបានធម្មតា ដើរចុះ ឡើងដោយសុខភាពមាំមួនគឺសុខភាពដែលល្អបំផុត ដែលខ្ញុំធ្លាប់មានច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ”។ ឈ្មោះ របស់គាត់គឺអ្នកស្រីរ៉ៃធ។ ឥឡូវនេះ នាងនូវរស់...។ នាងបានប្រាប់ឈ្មោះ នាងផ្ទាល់ដល់ខ្ញុំ។ នៅកន្លែងណាមួយក្នុងក្រុង នូអាល់បានី ដែលខ្ញុំមិនស្គាល់ច្បាស់ទេពេលនេះ។

¹³⁴ កាលពីថ្ងៃអាទិត្យមុន ក្រោមការសង្កេតដឹងខាងឯវិញ្ញាណគឺជាសប្តាហ៍មួយ ដែលនៅឈរនៅទីនេះ ខ្ញុំបាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនចង់បាននរណាម្នាក់ជារបស់វិហារទេ។ ខ្ញុំត្រូវការមនុស្ស ដែលមិនមែនមនុស្សរបស់ព្រះ វិហារ។ សូមទុកអោយព្រះ វិញ្ញាណមានបន្ទូល”។ ប៉ុន្តែមិនដឹងថាយ៉ាងម៉េច នៅកន្លែងណាមួយក្នុងផ្នែកខាងក្រោយនៃជ្រុងនេះ ឬ នោះ មានមនុស្សមាឌតូចម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា ហ៊ីកឃ័រសិន (Hickerson) ដែលពួកយើងទាំងអស់គ្នាស្គាល់ថាជាបងប្រុស ហ៊ីកឃ័រសិន។ គាត់ជាជ័យភ័ណ្ឌពិតជាក់ស្តែងនៃព្រះ គុណព្រះជាម្ចាស់ ៕ហើយគាត់បានអង្វឹលពីខាងក្រោមមនុស្សខ្លះ។ ខ្ញុំមិនទាំងបានមើលស្គាល់គាត់ផង។ ក៏ប៉ុន្តែព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានកំនត់ការទាំងអស់រួចហើយ។ គាត់កំពុងតែមើលចន្លោះ ដៃមនុស្សខ្លះ ដែលនៅខាងក្រោយឯទីនោះ ហើយខ្ញុំមិនបានដឹងថាគាត់ជាអ្នកណាទេ។

¹³⁵ ហើយខ្ញុំបាននិយាយថា” មនុស្សមាឌតូចដែលមើលមកខ្ញុំតាមចន្លោះ ដៃរបស់បុរសនោះ។ គាត់គំពុងតែអស្ឋានអំពីអ្នកជាទីស្រឡាញ់ម្នាក់ ខ្ញុំជឿថាជាបងប្រុស ឬជាបងថ្លៃប្រុសឬការអ្វីម្យ៉ាង ដែលនៅក្នុងគ្រីស្ថានពួកវិកលចារិក ដែលបាត់បង់សតិ ហើយដែលគ្មានសង្ឃឹមថានឹងបានជា”។ តែវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានបន្ទូលថា “នេះ គឺជាព្រះ ពន្ទូលរបស់ព្រះ អម្ចាស់គាត់ និងបានជាសះ ស្បើយ”។ ហើយបុរសមាឌតូចនោះ បានជឿការនេះ ខ្ញុំមិនបានដឹងអ្វីនៅឡើយអំពីការនេះ ក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ថ្ងៃមកនេះ។

¹³⁶ ហើយកាលពីម្សិលមិញពួកគេបានអោយគាត់ចេញពីគ្រឺះ ស្ថានពួកវិកលចារិក នៅក្នុងក្រុងខិនថាក់គី (Kentucky) ជា” មនុស្សគ្រប់លក្ខណ: ល្អឥតខ្ចោះ ម្នាក់។ ហើយបងប្រុសអធិប្បាយក្រុម មេតូឌីស្ទ យើង បងប្រុស ខាល់លីន្ស (Collins) គឺជាជ័យភ័ណ្ឌនៃព្រះ គុណព្រះ ជាម្ចាស់ម្នាក់ទៀត។ ព្រឹកនេះ គាត់ប្រហែលជាទីនេះ។ ពួកគាត់ទាំងពីនាក់ ពួកគាត់បានទាំងគ្នាប្រហែលជាទីនេះ។ មកឯផ្ទះ ខ្ញុំកាលពូយប់មុនជាមួយនិងមិត្តបងប្រុសផាលម័រ (Palner) មក ពីចរចារ (Georgia) ហើយបានប្រាប់ថា ក្មេងនេះ បានដើកាត់នៅតាមផ្លូវគាត់ទៅក្រុង លូអ៊ីសវៀល (Louisville) បន្ទាប់ពីត្រូវបានអោយចេញពីគ្រឹះ ស្ថានពួកវិកលចារិក។ គាត់ត្រូវបានគេសង្គ្រោះដែរ និងបានទៅដើម្បីធ្វើបដិទានចំពោះ កំហុសទាំងអស់ដែលគាត់បានធ្វើ គឺជ័យភណ្ឌមួយ។ ព្រះ គុណមិនពុករលួយរបស់ព្រះ!

¹³⁷ ព្រះ អម្ចាស់នៅដដែល ពីម្សិមិញ ថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូត។ ចូរកុំទុកអោយសត្រូវបន្លំបងង្អូនឡើយ។ មានពន្លឺអមត: មួយ ដែលចែងចាំង ពន្លឺអមត: នោះ គឺព្រះ យេស៊ូគ្រីស្ទ ព្រះ បុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ចូរជឿលើទ្រង់។ ចូរបោះយុថ្កានៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន។ ចូរទទួលយកសេចក្តីជំនឿ។

¹³⁸ ចូរយើងអធិស្ឋានហើយដឹងថា ដាក់ដៃលើបងប្អូន ចាក់ប្រេងតាំងបងប្អូនដោយប្រេងចូរមើលថា ព្រះទ្រង់នឹងធ្វើ ទោះជាកាល:ទេស:ណាក៏ដោយ។

¹³⁹ ព្រះ យេស៊ូមានបន្ទូលក្នុងម៉ាសកុស១១: ២៣ថា”ដ្បិតខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថាបើអ្នកណានិយាយទៅភ្នំនេះថា ចូររើសចេញពីទីនេះ ទៅធ្លាក់ក្នុងសមុទ្រចុះ ដោយឥតសង្ស័យក្នុងចិត្ត គឺជាជឿជាក់ថាអ្វីដែលខ្លួនបានថានឹងកើតមកពិតនោះ នឹងដូចប្រាថ្នាគ្រប់ជំពូកទាំងអស់”។

¹⁴⁰ ឥឡូនេះ សូមអោយខ្ញុំស្រង់ពាក្យពីភាសាទាំងអស់ ដែលចេះ នោះជាភាសាដើមរបស់ក្រិច។ នេះ គឺជារបៀបដែលអាន។ ”បើអ្នកណានិយាយទៅភ្នំនេះ ថា ចូររើចេញពីរឿងនេះ ទៅធ្លាក់នៅក្នុងសមុទ្រចុះ ដោយឥតសង្ស័ក្នុងចិត្ត តែជឿជាក់ថាអ្វីដែលខ្លួននឹងបានកើតមានពិត នោះ អ្នកនឹងបានដូចពាក្យដែលអ្នកថា”។

¹⁴¹ កាលណាបងប្អូននិយាយថា “ភ្នំ ចូររើចេញ” ហើយបើវានៅតែនៅដដែល ពេលនោះ បងប្អូនថា”ល្អ វាមិនបានកើតមានទេ” អូ វាបានកើតមានទេ។ កាលណាបងប្អូនថា ៗភ្នំ ចូររើសចេញ “ប្រហែលជាគ្រាប់ខ្សាច់តូចមួយ បានរបូតរួចចេញពីរាបើរយកោដិ និងរាប់សិបកោដិតោន។ គ្រាបើតូចមួយបានរើសចេញ គឺវាបានចាប់ផ្តើកើតមាន។ ចូរកានខ្ជាប់នូវសេចក្តីជំនឿនេះ ហើយតាមមើលភ្នំនោះ ដែលរលាយបាត់។ ជាប្រកដហើយ។

¹⁴² អ្នកត្រូវបាននិយាយនៅក្នុងដួងចិត្តថា”ជម្ងឺចូរចេញពីកូនខ្ញុំទៅ។ ជម្ងឺ ចូរចេញពីកូនខ្លួនខ្ញុំទៅក្នុងព្រះ នាមរបស់ព្រះ យេស៊ូ” ហើយដោយកុំសង្ស័យ។ នៅទីនោះ អ្នកល្អៗទទួលធ្វើគ្រឿងការពារថ្មី និងអាវុធថ្មី ហើយសត្រូវផ្តើមដកថយ។ គាត់ត្រូវបានឈ្នះ ពីព្រោះ ព្រះ គ្រីស្ទក្នុងការផឹកជ័រល្វីងទេស របស់ទ្រង់នៅភ្នំកាវ៉ារី បានឈ្នះ អារ្សសាតាំង ហើយនិងអ្នក នីក្នុងអំណាចរបស់វា។ ហើយព្រះ អង្គបានដកយកគាត់ ចេញពីវត្ថុទាំងឡាយដែលគាត់មានហើយហើយគាត់គឺមានតែមនុស្សដែលនិយាយកម្លា គាត់អាចធ្វើទាល់តែចប់ គាត់និងធ្វើការនេះ។

¹⁴³ ដោយព្រះ គុណព្រះ ជាម្ចាស់ ហើយបានេប្តេជ្ញាផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយនឹងឆ្លុះ បញ្ចាំងពន្លឺរបស់ព្រះ រហូតដល់ទ្រង់យាងមក។

¹⁴⁴ ព្រះ អម្ចាស់ ឥឡូវ អានៅសល់ គឺសម្រាប់ព្រះ អង្គ។ ពេលនេះ ពួកយើងត្រូវហៅមនុស្សទាំងនេះ ហើយសូមព្រះ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកក្នុងព្រះ វិហារតូចនេះ ហើយធ្វើអោយមានជំនឿនៅក្នុងចិត្តគ្រប់គ្នា ពេលគេឈរ និងមកទីនេះ ដើម្បីអោយគេអធិស្ឋានឲ្យ។ សូមអោយគេចេញទៅនៅថ្ងៃនេះ ហើយធ្វើដូចជាអ្នកប្រាជ្ញ ពេលដែលគេបានឃើញផ្កាយម្តងទៀតបន្ទាប់ពី ពេលនៃភាពងងឹង ពួកគេបានរីករាយជាមួយនឹងសេចក្តីសប្បាយដ៏ធំលើសលប់ហើយសូមឲ្យមនុស្សទាំងនោះ បានដូចដែរពួកគេត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំង និងឲ្យគេអធិស្ឋានឲ្យ។ យ៉ាកុបបាននិយាយនៅក្នុងដំណឹងល្អថា” ចូរហៅពួកចាស់ទុំ ហើយឲ្យពួកគាត់លាបប្រេងហើយអធិស្ឋានអោយពួកគេ។ ពាក្យអធិស្ឋានរបស់អ្នកមានជំនឿនឹងសង្គ្រោះ អ្នកឈឺ”។ សូមអោយមនុស្សរីករាយដោយសេចក្តីអំណរដំធំលើសលប់ ដោយដឹងថា សេចក្តីជំនឿរបស់ព្រះ បានទទួលជ្រាបទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់គេ ហើយគេនិងត្រូវបាននូវអ្វី ដែលគេស្នើសុំ។

¹⁴⁵ ឥឡូវនេះ ឱព្រះ មិតាអើយ ព្រះ អង្គបានធ្វើចំណែកទ្រង់។ ខ្ញុំបានធ្វើការទាំងអស់នេះ ដែលខ្ញុំចេះ ធ្វើលើកលែងតែដាក់ដៃលើមនុស្ស ហើយលាយតាំងអោយគេ។ ឥឡូវនេះ អ្វីដែលនៅសល់ជារបស់ពួកគេ។ សូមកុំអោយបរាជ័យ។ សូមអោគ្រប់កង់នៃនាឡិកាដ៏មិនចេះ ពុករលួយរបស់ព្រះ ធ្វើការដោយឥតខ្ចោះ នៅពេលព្រឹកនេះ ពេលដែលឈឺត្រូវចាក់ប្រេងតាំង។ ដើម្បីព្រះ យេស៊ូគ្រីស្ទ ពួកយើងទូលសូមក្នុងព្រះ នាមរបស់ទ្រង់។ អាម៉ែន។

បើលោកអ្នកគ្រាន់តែអាចជឿគឺគ្រាន់តែជឿ ការទាំងអស់អាចធ្វើកើត គ្រាន់តែ...

¹⁴⁶ បទច្រៀងនេះ ធ្វើអោយមានអ្វីមួយដល់ខ្ញុំខ្លាំងណាស់! ភាសារាប់រយ... ដែលខ្ញុំធ្លាប់បានស្តាប់ឮពួកអ្នកមិនជឿសាសនា ហើយនិងពួកហាត់ធិនថត្ស (Hottentots) ច្រៀងពេលខ្ញុំកំពុងចេញមកវេទិកា។

¹⁴⁷ នារីដដែល អ្នកវាយព្យ៉ាណូដដែល ដេលខ្ញុំស្គាល់រហូតមកដល់ពេលនេះ បានណែនាំបទចំរៀងដល់ខ្ញុំកាលពី ១១ឆ្នាំមុន - មុនពេលខ្ញុំបានចាកចេញទៅព័ន្ធកិច្ច។ មិត្តរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ ផុង រ៉ៃឌ័រ (Paul Ryder) បានសរសេបទចំរៀងនេះ។

¹⁴⁸ ព្រះយេស៊ូដែលយាងចុះ មកពីភ្នំព្រះ អង្គបានឃើញកុមារម្នាក់ ដែលមានជំងឺឆ្គួតជ្រួក។ ពួកសាវ័កមិនអាចធ្វើអ្វីកើតទេ។ គាត់បាននិយាយថា”ព្រះ អម្ចាស់ សូមមេត្តាដល់កូនប្រុសទួលបង្គំផង”។

¹⁴⁹ ទ្រង់មានពន្ទូលថា “ខ្ញុំអាច បើសិនអ្នកព្រមជឿ ដ្បិតការទាំងអស់អាចធ្វើបាន ចូរគ្រាន់តែជឿតាម”។ គឺត្រង់នវហើយ ដែលលោក ផុល បានយកអត្ថបទរបស់គាត់ គ្រាន់តែជឿតាម។ ”អូ...”។

¹⁵⁰ ឥឡូវនេះ ចូរបែរខ្នងចេញពីជម្ងឺរបស់អ្នកនេះ។ “គ្រាន់តែ...” តើអ្នកមិនអាចធ្វើបានទេឬ? “គ្រប់ការទាំងអស់នឹងអាចធ្វើបាន គ្រាន់តែ...”។

¹⁵¹ ចូរគ្រាន់តែចងចាំថា ព្រះ គង់នៅទីនេះ។ គឺទ្រង់មានពេញដោយសេចក្តីស្រលាញ់។ ទ្រង់បានសន្យាកាលនេះ។ ទ្រង់បញ្ចាំងពន្លឺរបស់ទ្រង់ មើលអ្នកផ្សេងទៀត ដែលត្រូវបានប្រោសឲ្យជា។ ពិតហើយ លោកអ្នកក៏អាចជាបានដែរ។” សុំមើលរបៀបណាខ្ញុំ អ្វីដែលព្រះ អម្ចាស់បានធ្វើ! “...អាចធ្វើបាន...”។

¹⁵² ប៉ុន្មាននាក់ជឿថា ក្នុងពេលនេះ លោកអ្នកយកសេចក្តីជំនឿទុកក្នុងចិត្ត ដើម្បីនិយាយបានថា” ខ្ញុំជឿថាវាបានតាំងនៅហើយ។ ខ្ញុំជឿថាខ្ញុំអាចនិយាយថាខ្ញុំនឹងបានជា។ មិនអីទេទោះ បីកើតឡើងក៏ដោយ ខ្ញុំកំពុងតែនិយាយទៅភ្នំនៃជម្ងឺនេះ ចូរឯងរើសហើយចេញពីរូបខ្ញុំឬអ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំឬជាអ្វីក៏ដោយ។ ហើយខ្ញុំបានជឿថាវានឹងកើតមាន”?

¹⁵³ ចូរតាមមើការដែលកើតឡើង។ ជម្ងឺនោះ នឹងផ្តើមបង្ខំដកខ្លួនចេញ។ វានឹងផ្តើមរើចេញ។ ការទីមួយដែលអ្នកដឹង គឺវេជ្ជបណ្ឌិតនឹងនិយាយថា “តើមានអ្វីបានកើតឡើងនេះ?” គឺត្រឹមត្រូវហើយបើអ្នកអាជជឿ។

¹⁵⁴ តើបងអញ្ជើញមកទេ បងប្រុសនីវៀល (Neville)? ឥឡូវនេះ សូមអោយអស់អ្នក ដែលនៅឯច្រកដើរនេះ ឈរនៅខាងនេះ។ ហើយបងប្អូនដែលនៅក្នុងច្រកដើរខាងនេះ សុំដើទៅខាងក្រោយ ហើយមកក្បែរនេះ បើបងប្អូនពេញចិត្តយ៉ាងនេះ ពួកយើងអាចនឹងមានតែមួយជួរ។ យើងត្រូវតែអោយអ្នកចាស់ទុំមកខាងមុខឈរជាមួយអ្នកដែលត្រូវទទួលការអធិស្ឋាន។

¹⁵⁵ ឥឡូវនេះ នារីតូច យើងនឹងអធិស្ឋានអោយកុមារតូច ដែលដេកនៅទីនោះ។ យើងនឹងទៅចំកន្លែង។

¹⁵⁶ ខ្ញុំចង់បានម្នាក់ ដែល... អ្នកផ្សេងៗទៀត ដែលត្រូវ ត្រូវទទួលការអធិស្ឋាន ឥឡូវនេះ សុំអោយខាងនេះ។ ខ្ញុំចង់អោយបងប្អូនទាំងអស់ដែលនៅទីនេះ អធិស្ឋាន ក្នុងពេលឥឡូវនេះ។។ ពួកអ្នកនាំផ្លូវដែលនៅទីនោះ នឹងដឹកនាំបងប្អូនទៅក្នុងជួរដែលបងប្អូនបានសន្មត់ថា នឹងចូលជួរនៅក្នុងពេលនេះ។

គ្រាន់តែជឿ ការគ្រប់គ្រងយ៉ាងទាំងអស់នឹងអាចធ្វើកើត ចូរកុំភ័យខ្លាចឡើយ ហ្វូង

តូច

អើយ ពីឈើឆ្កាងទៅឯបល្ល័ង្ក ពីសេចក្តីស្លាប់ ទៅក្នុងជីវិតព្រះ អង្គបានយាង ដើម្បី

ទ្រង់ផ្ទាល់ ក្នុងអំណាចនៅលើផែនដី អំណាចទាំងអស់នៅលើ ត្រូវថ្វាយមក

ទ្រង់សម្រាប់ហ្វូងតូចរបស់សេចក្តីស្រឡាញ់ របស់ព្រះ អង្គ។ តើពេលនេះ ផ្កាយមួយ

របស់ណូអែលថាអ្វី?

គ្រាន់តែជឿតាម គ្រាន់តែជឿតាម

នឹងអាចបានប្រាប់គ្រប់ទាំងអស់ គ្រាន់តែជឿព្រះ

គ្រាន់តែជឿតាម គ្រាន់តែជឿតាម

នឹងអាចបានគ្រប់ទាំងអស់ គ្រាន់តែជឿតាម។

¹⁵⁷ មិត្តជាទីស្រឡាញ់ នៅទីនេះ មានមនុស្សជាច្រើននាក់ដែលអធិស្ឋាន សម្រាប់លោកអ្នកនៅពេលនេះ បុរសល្អ និងស្រ្តីល្អ ជាបុរសស្រ្តីបរិសុទ្ធ និងនៃព្រះ ជាម្ចាស់។ មនុស្សដែលមកទីនេះ ខាងក្រៅក្រុងពួកគេបានហៅខ្ញុំតាមទូស័ព្ទ ហើយនិយាយថា “អ្នកណាជា មនុស្សតូចនោះ ដែលជាគ្រូគង្វាលរបស់លោក? សូមអោយអាស័យដ្ឋានគេមកខ្ញុំ ខ្ញុំសរសេរទៅគាត់។ មើទៅគាតដូចជាមនុស្សសោះ ជំពោះ ម្នាក់”។ ខ្ញុំសប្បាយរីករាយណាស់ ដែលខ្ញុំបាននិយាយថា” ហើយអ្នកដែលមានព្រះ នៅក្នុងជីវិតបំផុតដែលខ្ញុំស្គាល់”។ គាត់រស់នោជាមួយនិងការដែលគាត់បានអធិប្បាយ និងអ្វីដែលគាត់បាននិយាយ។ គាត់បានកាន់ក្រឡ។ ដែកចាក់ប្រេងនៅក្នុងដៃរបស់គាត់។

ព្រះ បានកាន់អំណាចនៅក្នុងព្រះ ហស្តរបស់ទ្រង់។

¹⁵⁹ តើលោកអ្នកបានយកសេចក្តីជំនឿទុកនៅក្នុងដួងចិត្តរបសលោកអ្នកទេ? តើបងប្អូនមានយកទុក វានឹងត្រូវកើតមាន។ ឆ្លងកាត់ពីនេះ គឺជាអ្នកធ្វើព័ន្ធកិច្ច មនុស្សដែលមានព្រះ ដែលនៅទីនេះ នឹងអធិស្ឋានសម្រាប់លោកអ្នក។ ការខ្លះ ត្រូវកើតមាននៅពេលនេះ។

¹⁶⁰ មានអ្វីមួយបាននាំយកអ្នកនៅឆ្ងាយនេះ ដល់លោកអ្នក លោកអ្នកគឺជាផ្កាយនោះ ពេលនេះ ផ្កាយ ផ្កាយគឺជាផ្កាយព្រឹក។ ឥឡូចនេះ ទទួលយកពន្លឺអមត: និងអស់កល្ប។ ពិតដូចជាលោកអ្នក ពួកយើងបានដើរតាមទម្លាប់នេះ ដូចការធ្វើពិធីជ្រមុជបងប្អូន ឬការឯណាក៏ដោយមើល។” ចាក់ប្រេងតាំងអ្នកឈឺដោយប្រេង អធិស្ឋានអោយពួកគេ ពាក្យអធិស្ឋានរបស់អ្នកជំនៅ នឹងសង្រ្គោះអ្នកឈឺ។

¹⁶¹ ព្រះ យេស៊ូបានមានបន្ទូលពាក្យចុងក្រោយដល់ពួកជុំនុំរបស់ទ្រង់ថា” ទីសំគាល់ទាំនេះ នឹងជាប់តាមអសអ្នកដែលជឿ ហើយគេនឹងដាក់ដៃលើមនុស្សជំងឺឲ្យជាផង”។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំគួរតែនិយាយយ៉ាងនេះ គឺដាក់វាក្នុងពាក្យ ដែលលោកអ្នកចេះ”ទីណាក៏ដោយ ដែលដំណឹងល្អនេះ ត្រូវបានផ្សាយ ក្នុងពេញទាំងពិភពលោកអ្នកបំរើរបស់យើង ត្រូវតែដាក់ដៃលើ អ្នកជំងឺ ហើយគេនឹងបានជា”។ ត្រូវហើយ។ មើល?។

¹⁶³ ឥឡូវនេះមានតែការមួយទេ សម្រាប់ដាក់ទោសនោះគឺជាការមិនជឿ។ បងប្អូនឃើញហើយថា នេះគឺមិនដេក... ទោះបី-បើសិនបងប្រុសម្នាក់ ហើយនិងខ្ញុំគឺ... មិនសមសូម្បីតែដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ ដែលពួកយើងមិនមែន ដោតព្រះ គុណរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែមិនអីទេ ដែលពួកយើងនឹងជាអ្វីនោះ វាគឺជាព្រះ បន្ទូលរបស់ព្រះ អង្គ។ ទ្រង់ ទ្រង់ត្រូវបានខ្មាស់ជាប់ដោយពួកយើងប៉ុន្តែទ្រង់ត្រូវគង់នៅដោយព្រះ បន្ទូលរបស់ទ្រង់ “បើឯងអាចជឿ”។

¹⁶⁴ ឥឡូវនេះ មានប៉ុន្មាននាក់ ដែលនូវក្នុងសវន: ដ្ឋាននេះ នឹងអថិស្ឋាន សម្រាប់អ្នកទាំង នោះ។ សុំលើកដៃឡើង។ ខ្ញុំចង់អោយបងប្អូនមើលទៅនោះ។ គឺជាពាក្យអធិស្ឋាន នឹងទៅឆ្ពោះ ឋានសូគ៌សម្រាប់បងប្អូននៅទីនេះ។ ឥឡូវនេះ ក្បាលទាំងអស់បានអោនចុះ ហើយម្នាក់ៗអធិស្ឋានពេលបងប្រុសចាក់ប្រេងតាំង។

¹⁶⁵ ព្រះអម្ចាស់ ដែលប្រកប់ដោយមេត្តាករុណា ពេលនេះ ពួកយើងចេញមុខជាបាវបំរើរបស់ព្រះ អង្គ ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចរបស់អ្នកធ្វើព័ន្ធកិច្ច។ ព្រះ អង្គម្ចាស់ មានមនុស្សច្រើននូវទីនេះនៅក្នុងជួរ។ ដែលឈឺយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរឥតសង្ស័យ។ ពួកគេខ្លះជិតតែនឹងស្លាប់។ ហើយពួកគេខ្លះ ទៀតនៅតែលើកៅអីដដែល។ ឧទាហរណ៍កុមារីតូច ដែលមកពីរដ្ឋផ្លរីដា (Florida) មានអ្នកខ្លះ ដែលមកពី ចរចារ ហើយនឹងមកពីកន្លែងដទៃទៀត មកពីឥណ្ឌាណាប៉ូលីស (Indiana Polis) ខ្លះ មកពីអូហាយ៉ូ ដែលមកប្រមូលផ្តុំក្នុងក្រុមតូចនេះ នៅពេលព្រឹកនេះ។ បានរង់ចាំនៅទីនេះ ក្នុងសណ្ឋាគារ ហើយនឹងអ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាង ដែលរងចាំអស់ជាច្រើនម៉ោង ដើម្បីអោយត្រូវបានអធិស្ឋាន។ ពួកគេបាននូវក្នុងការប្រជុំ។ ពួកគេបានតាមមើលព្រហស្តនៃទ្រង់ធ្វើចលនា និងធ្វើការ។ ហើយគឺនូវទៅនេះ ឥឡូវនេះ... ព្រះអង្គម្ចាស់អើយសូមយកចេញរឿងប្រឌិតអំពីលោកតាណូអែល (Santa Claus) ហើយសូមប្រទានអំណោយណូអែលពិតដល់ពួកគេ។ ព្រះ អង្គម្ចាស់សូមប្រទានសុខភាពល្អដល់ ពួកគេក្នុងពេលនេះ ពីព្រោះ ពួកគេចូលមកជឿ។

ហើយពួកយើងបានមក ឈរនៅទីកណ្តាលពួកគេ ហើយនិងព្រះ អង្គម្ចាស់ជាព្រះ នៃឋានសូគ៌ដើម្បីទូលអង្វរឲ្យពួកគេ ដើម្បីអធិស្ឋាន និងដើម្បីប្រទានសូររបស់សំឡេងយើងផ្ទាល់ក្នុងប្រយោជន៍របស់គេ។ ឱព្រះ អង្គម្ចាស់អើយ សូមកុំអោយពួកគេណាម្នាក់ ដូលចុះ ដោយជំនឿ។

¹⁶⁷ ពួកយើងដឹងថា ព្រះ បន្ទូលនិយាយពីការនេះ។ ពួកយើងដឹងថាយើងជឿ។ ឱ ព្រះ អម្ចាស់ឥឡូវនេះ សូមអោយពួកគេមានជំនឿ ហើយនិងទទួលយកអ្វី ដែលពួកគេបានទូលសុំ។ ពេលនេះ ពួកយើងបានចេញមុខជាទូតរបស់ព្រះ គ្រីស្ទជាមួយនឹងរូបកាយនៃក្រុមជំនុំនេះ ទាំងស្រុង អធិស្ឋានចុះ សំរុងតែមួយសម្រាប់ការបោសឲ្យជារបស់ពួកគេ។ សូមអោយបានដូច្នេះ។ ហើយកាលណាពួកគេចាកចេញ សូមអោយគេទៅដោយមានទាំងសេចក្តីអំណរដ៏ធំលើសលប់ ពីព្រោះ - The Day Spring បានមកដល់ពីលើពួកយើង។ ពន្លឺជោរជន់នៃស្ថានសួគ៌ បានបំបែរផ្លូវរបស់ពួកយើង ហើយយើងឃើញព្រះ អម្ចាស់យេស៊ូ ដែលមានព្រះ ជន្មរស់នៅការសុគតក្នុងព្រះ ចេស្តាទ្រង់ និង សិរិល្អរបស់ទ្រង់។ អាម៉ែន។

¹⁶⁸ ដោយនាងត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំង ក្នុងព្រះ នាមព្រះ អម្ចាស់ព្រះ ញយេស៊ូ យើងដាក់ដៃលើនាង ហើយទូលសុំឲ្យជម្ងឺរបស់នាង ត្រូវបានព្យាបាលដោយព្រះ ហស្តនៃព្រះ ដ៏មានចេស្តាបំផុតក្នុងនាមព្រះ យេស៊ូ។ អាម៉ែន។

សូមព្រះជាម្ចាស់បរ្ទានពរបងប្អូន។ ទៅហើយទទួលយកព្រះ ពរនេះ ក្នុងព្រះ នាមព្រះ អម្ចាស់យេស៊ូ ៕

ដោយត្រូវចាក់ប្រេងតាំង ក្នុងព្រះ នាមព្រះ អម្ចាស់យេស៊ូ យើងទួលសូមអោយបំណងចិត្តរបស់កាត់ត្រូវប្រទានក្នុងព្រះ នាមរបស់ព្រះ អម្ចាស់ព្រះ យេស៊ូ ៕

ដែលត្រូវចាក់ប្រេងតាំងដោយប្រេង យើងដាក់ដៃលើបងប្រុសរបស់យើងក្នុងព្រះ នាម។

អស័យដ្ខាន និងទំនាក់ទំនង គេហទំព័រ

Khmer Website & Contact Email:

www.MessageHub.info/Khm

http://Vn.Bibleway.org/Khmer

Message4Cambodian@gmail.com